All Chapters of I love you, Sister: Chapter 371 - Chapter 380

-Savanna-Malalim na bumuntong-hininga ako bago ako tumayo mula sa sofa at naglakad patungo sa may bintana. Tumanaw ako sa labas at nakita ko si Kyle na mag-isa lang na nakaupo sa garden sa may ilalim ng puno habang may tinatype sa kanyang laptop.Siguro ay ibinigay na niya kay Janna ang bata dahil may trabaho pa siya. Hindi ba marunong magpahinga ang taong ito? Hinid pa masyadong magaling ang tama niya sa balikat. At saka galing pa kami sa mahabang byahe.Hindi sinasadyang napatingala ako sa kabilang bahay, at nanlaki ang mga mata ko nang makitang ang isang dalagita na nasa may bintana at nakatayo. Nakatingin ito kay Kyle habang may matamis na ngiti sa kanyang mga labi. I shook my head. Sobrang bata pa niya para mainlove kay Kyle.“Savanna…” lumapit sa akin si Norman at ipinaikot ang mga braso sa bewang ko, kaya nawala ang atensyon ko sa dalawa. “Ano? Payag ka na ba sa suggestion ko? Bayaran na lang natina ng penalty ng breach of contract mo.”I sighed deeply completely torn. Of cour

-Savanna-“Oh my God! Savanna, you’re back!” tuwang-tuwa si Valerie paglabas niya ng bahay at makita akong nakatayo sa labas ng gate. Pero mas mukhang natuwa ang loka nang makitang nakaakbay sa akin si Norman. Agad niya akong niyakap ng mahigpit. “Namiss kita, sobra. Bakit hindi ka man lang nagsabi na uuwi ka na dito. Sana man lang nakapagluto ako kahit kaunti.” pagkuway bumaling ito kay Norman. “Hi, Norman. So, kayo na? Nakuha na ba ang bataan?”“Hi, Valerie. Kumusta ka?” dumukwang pa ito at nagbeso sa kaibigan ko kahit pulang-pula na ang mukha.“Valerie!” pinandilatan ko siya ng mga mata. Umandar na naman ang pagkataklesa ng babaeng ito.“Okay naman, Norman. Halika, pasok kayo.” bitbit ni Norman ang bag ko na naglakad kami papasok ng bahay niya. “Diyos ko! Mabuti naman at nakauwi kayo ng buhay. Grabe ang pag-aalala ko sayo, Savanna. Gustong-gusto ko nang itext ang kuya Luke mo, kaya lang nahihiya ako.”“Talaga ba?” natatawang saad ko. “Mas inuna mo pa yang hiya mo kaysa sa kaligtasa

-Norman-Habang pauwi sa bahay, my vision turned blurry. Ayaw tumigil ang mga mata ko sa pamumuo ng mga luha. Maya’t maya din ang pagtulo ng mga ito, at mayat maya din ang pagpunas ko gamit ang likod ng kamay, hanggang sa hindi ko na kinaya.Inihinto ko muna ang kotse sa tabing kalsada, at saka yumukyok sa manibela at dito ako malakas na humagulgol. Hindi ko kayang mawalay sa akin si Savanna, pero kailangan. Hindi ko siya kayang saktan. Ayokong ako ang maging dahilan ng hindi niya pagtupad sa kanyang mga pangarap.Sobrang sakit sa dibdib, na parang hindi ako makahinga sa tuwing naiisip ko na iiwan niya na ako para bumalik sa Paris.Patuloy pa rin ako sa pag-iyak, at hindi ko alam kung bakit hindi maubos-ubos ang mga luha ko. Lalaki ako. Matapang. Kayang pumatay ng kahit na sinong umagrabyado sa akin at sa pamilya ko, pero tao din ako at may pakiramdam. Nasasaktan, at umiiyak paminsan-minsan.Pero itong sitwasyon ko ngayon ay sobra pa sa pagpapahirap. Mahal na mahal ko si Savanna, at a

-Savanna-Habang hinihintay si Norman na sunduin ako para ihatid si airport, walang hinto sa pag-atungal at pagbilin sa akin si Valerie. “Mag-iingat ka dun ha. Tatawagan mo ako palagi, o kaya kahit text.” umiiyak na niyakap niya ako. “Ang tagal pa ng two years. Mamimiss kita. Bumalik ka kaagad, please. Ipangako mo, Savanna. Jusko, two years pa. Ang tagal-tagal nun. Ang daming pwedeng mangyari.”“Mabilis lang yun, ano ka ba.” gumanti ako ng yakap sa kanya habang natatawa, pero namumuo na ang luha sa mga mata ko. “Malay mo makuha kita dun para maging nurse ni kuya. Huwag kang mag-alala, kakausapin ko siya. Icoconvince ko siya na kailangan na niya ng magandang nurse na mag-aalaga sa kanya.”Kumalas ako sa pagkakayakap kay Valerie, at tinignan ang oras sa relo ko. It was already eight in the morning. 11am ang flight ko. Bakit ba wala pa si Norman?“Bakit ang tagal namang dumating ng jowa mo? Baka ma-late ka sa flight mo. Ang traffic pa naman.” sabi ni Valerie na tumingin din sa wall clo

-Norman-Lampas alas-otso na kaya hindi na ako makakadaan pa sa bahay ni Valerie para sunduin si Savanna. Malamang ay nakaalis na sila papuntang airport, at sigurado akong iniisip ni Savanna na ayoko siyang makita sa huling pagkakataon.Ganun naman ang mga babae, di ba? Palagi na lang nag-ooverthink. At malamang sa malamang, humahagulgol na yun sa pag-iyak.Habang nagda-drive palayo sa bahay ko, kinapa ko ang cellphone ko sa bulsa ng aking pantalon, pero wala ito.Fuck! Mukhang nahulog ito sa bahay habang nagsusuntukan kami ni Kyle.Ang kulit naman kasi ng kapatid ko na yun, nakakainis!Wala na akong time para balikan pa ang phone ko. Kailangan ko anng magmadali kung gusto kong maabutan si Savanna sa airport.Mas lalo ko pang binilisan ang pagda-drive, hanggang sa makarating ako sa isang sikat na jewelry store.“Good morning, Sir! Welcome to Dazzle Dreams Jewelry. How can I help you today?” agad akong sinalubong ng nakangiting saleslady.“Hi! I’m looking for an engagement ring. Someth