Semua Bab ร้ายเล่ห์ลวงรัก: Bab 11 - Bab 20

ธาม..."ซี๊ดดด แม่งปวดหัวชิบหาย" ผมตื่นขึ้นมาด้วยอาการปวดหัวจนหัวแทบระเบิด แล้วตอนนี้มันกี่โมงแล้วก็ไม่รู้ผมหันไปมองรอบๆ ห้องเพื่อประมวลเหตุการณ์ว่าก่อนที่ผมจะตื่นขึ้นมาในสภาพแบบนี้มันเกิดอะไรขึ้น ผม...โดนไอ้เชี่ยวินวางยาแล้วผู้หญิงที่ผมลากขึ้นเตียงเมื่อคืนก็คือ...ยัยพะพาย เชี่ยละกูทำไรลงไปวะเนี่ยแล้วตอนนี้ยัยนั่นหายไปไหน หรือว่าผมแค่ฝันไปวะแต่พอมองสภาพห้องอีกครั้งมองเศษซากถุงยางใช้แล้วหลายสิบอันที่หล่นไปทั่วทำให้ผมมั่นใจแล้วว่าผมไม่ได้ฝันไปผมกับยัยพะพายเอากัน เหี้ยเอ้ยยยย ผมเอามือทุบหัวตัวเองอย่างโมโหทำไมต้องเป็นยัยนั่นด้วยวะ แต่ที่ทำให้ผมประหลาดใจก็คือยัยนั่นไม่เคยเอากับใครผมเป็นผู้ชายคนแรกของยัยนั่นแต่นั่นมันก็ไม่ได้สำคัญอะไรกับผมเพราะผมก็ไม่ได้หวังว่าผู้หญิงที่ผมพาขึ้นเตียงด้วยตรงบริสุทธิ์ผุดผ่องทุกคนแต่ถ้าได้ก็คือโชคดีก็แค่นั้น ถามว่าเคยเอากับผู้หญิงบริสุทธิ์บ้างไหมก็เคยนะแต่สุดท้ายความบริสุทธิ์มันก็ไม่ได้ทำให้ผมหยุดความต้องการได้ ผมเบื่อผมก็ทิ้งเพราะฉะนั้นยัยพะพายก็ไม่ต่างกันแต่ที่ผมข้องใจอยู่ก็คือไอ้วินมันน่าจะไม่ได้วางยาแค่ผมคนเดียวมันน่าจะวางยายัยพะพายด้วยเพราะเมื่อคืนยัยนั่

ธาม...."ไม่มีอะไรเกิดขึ้น??" ผมอึ้งแล้วก็งงกับสิ่งที่ยัยพะพายพูด ยัยนี่บอกไม่มีอะไรเกิดขึ้น ประสาทกลับหรือเปล่าวะเสียตัวให้ผมแท้ๆ เสือกบอกไม่มีอะไรเกิดขึ้น"ค่ะ มันไม่มีอะไรเกิดขึ้นในคืนนั้น""เออ!!!ก็ดีที่มึงคิดได้อย่างนั้นแต่ถึงยังไงก็เหอะคนอย่างกูไม่เคยเอากับผู้หญิงคนไหนฟรีๆ อ่ะเอาไปซะเงินค่าตัวมึงกูให้ห้าแสน" ผมยื่นซองเงินปึกหนาที่ชาตินี้คนอย่างยัยนี่คงไม่มีปัญญาหาได้เพราะจนชิบหายแต่...ยัยนี่ไม่ยอมยื่นมือมารับเงินจากผมกลับเอาแต่ก้มหน้าก้มตาเหมือนมองหาเศษเหรียญที่หล่นตามพื้น"ค่าตัวมึงค่าความบริสุทธิ์ของมึงจะเอาไม่เอา""ไม่เอาค่ะพายไม่ได้ขายตัว""แต่กูบังคับให้มึงเอามึงก็ต้องเอา!!!" ผมตะคอกใส่ยัยดื้อด้านนี่"ไม่เอาค่ะ""โว๊ะ!!!" ผมหมดความอดทนเลยดึงมือยัยนี่มาทั้งที่ไม่ได้อยากแตะต้องร่างกายแล้วก็ยัดซองเงินใส่เข้าไปในมือ แม่งผู้หญิงอะไรให้เงินเยอะขนาดนี้เสือกไม่เอาโง่รึเปล่าวะ"แต่พายไม่...""กูสั่งให้เอามึงก็ต้องเอากูไม่ชอบเอาเปรียบใคร จนแล้วก็อย่าโง่อย่ามาทำเป็นหยิ่งให้มันมากกูไม่ได้รู้สึกดีที่มึงทำแบบนี้ แต่...ถ้ามึงยังไม่ยอมเอาเงินนี้ไปมึงเจอดีแน่ หรือมึงอยากเดินออกไปจากคอนโดกูใ

ธาม...ที่ผับ...สุดท้ายผมก็ชวนไอ้บอสไอ้ภพมาแดกเหล้าที่ผับแทนเพราะอยู่ห้องก็นอนไม่หลับเพราะหลับมาทั้งวันแล้ว ไอ้จะเรียกแนตตี้ให้มาหาที่ห้องก็คงไม่มีแรงเอาเพราะนกเขาคงไม่มีแรงขัน เอามาแล้วทำได้ไม่ดีเสียชื่อไอ้ธามหมดเพราะงั้นพักก่อนรอผลิตน้ำล็อตใหม่ก่อนค่อยว่ากัน"กูนึกว่ามึงจะไม่มีแรงออกห้องแล้วไอ้ธาม""นั่นดิตอนไปหาที่คอนโดสภาพมึงดูแม่งไม่ได้เลยว่ะแต่พอตกดึกเสือกชวนกูออกมาแดกเหล้าที่ผับ ว่าแต่ทำไมมึงถึงชวนพวกกูออกมาแดกเหล้าข้างนอกปกติเห็นชอบแดกแต่ที่คอนโด""แดกที่คอนโดทุกวันพวกมึงไม่เบื่อรึไง""ไม่เบื่ออ่ะเพราะได้เจอหน้าน้องพะพายทุกวัน^^" ผมอยากจะถีบยอดหน้าไอ้บอสจริงๆ อะไรๆ ก็น้องพะพายน้องพะพายฟังแล้วโคตรรำคาญ"งั้นมึงก็ไม่ต้องแดกเพราะที่นี่ไม่มีน้องพะพายของมึง""กูพูดเล่นมั้ยคร๊าบบคุณธามมแหมมมมมึงก็นะพูดเล่นนี่ไม่ได้เลย เอ่อออ ว่าแต่คืนนี้กระผมขอเด็กๆ มานั่งด้วยสักสามสี่คนได้มั้ยครับคุณธามเพื่อนรัก^^""มึงจะเรียกเด็กมากี่คนก็เรียกมาแต่ไม่ต้องเรียกมาเผื่อกูกูอยากนั่งแดกเหล้าเงียบๆ""ทำไมวะแต่ก่อนเวลามาผับกูเห็นมึงเรียกเด็กมานั่งด้วยตลอด""กูยังเพลียอยู่จบนะ" ผมบอกไอ้บอสไปตามตรงนั่นแล่

พะพาย...เวลาต่อมา...ตอนนี้ฉันกับคุณท่านมาถึงโรงพยาบาลแล้วส่วนคุณธามอาการยังน่าเป็นห่วงตอนนี้ยังอยู่ในห้องไอซียูคุณหมอแจ้งอาการว่าคุณธามได้รับบาดเจ็บหลายแห่งโดยเฉพาะส่วนล่างตั้งแต่หัวเข่าลงไปเพราะได้รับการกระแทกอย่างรุนแรงพอคุณท่านทราบอาการเบื้องต้นท่านก็ร้องไห้จนเป็นลม ตอนนี้คุณพยาบาลกำลังช่วยกันปฐมพยาบาลให้กับคุณท่านอยู่ฉันนั่งรอคุณท่านอยู่หน้าห้องเพราะคุณท่านยังไม่ฟื้นจนกระทั่งป้าภามาถึงฉันเห็นว่ามีป้าภาดูแลคุณท่านแล้วก็เลยขอป้าภาไปดูอาการคุณธามก่อนเพราะตอนนี้คนที่น่าเป็นห่วงมากที่สุดก็คือคุณธาม ฉันเดินมานั่งรอคุณธามอยู่หน้าห้องไอซียูจนกระทั่งเพื่อนคุณธามเดินมา"น้องพาย""คุณภพคุณบอสสวัสดีค่ะ" ฉันรีบยกมือไหว้เพื่อนคุณธามที่ดูท่าทางเหมือนจะยังไม่ได้นอนเพราะหน้าตาดูอิดโรยกันมาก"พายมาก็ดีแล้วพี่สองคนจะขอกลับไปนอนก่อนเพราะตั้งแต่เมื่อคืนพวกพี่ยังไม่ได้นอนกันเลยมัวแต่อยู่เฝ้าไอ้ธามทั้งคืน""ได้ค่ะ เอ่อขอโทษนะคะคุณธามประสบอุบัติเหตุได้ยังไงคะ พายรู้แค่ว่าคุณธามโดนรถชน""มันออกไปกินเหล้าที่ผับกับพวกพี่แล้วก็โดนรถชนตอนจะกลับคอนโดน่ะ""แล้วใครชนคะจับคนขับได้หรือเปล่า""อื้มมม จับได้เพราะ

พะพาย....หนึ่งอาทิตย์ต่อมา...หลังจากที่เตรียมตัวเตรียมใจอยู่หลายวันวันนี้ฉันต้องเริ่มมาทำหน้าที่ดูแลคุณธามแทนที่คุณพยาบาลคนเก่าที่คุณธามเพิ่งไล่ไปเมื่อหลายวันก่อน ส่วนเจ้าหน้าที่ที่มาทำกายภาพจะเป็นอีกท่านหนึ่งซึ่งคุณธามไม่ได้เอะอะโวยวายอะไรเท่าไหร่แต่ก็พอมีบ้างที่จะหัวเสียใส่เวลาทำอะไรไม่ได้ดั่งใจก๊อก ก๊อก ก๊อก ฉันเคาะประตูห้องนอนของคุณธามก่อนจะเปิดเข้าไปอย่างช้าๆ พร้อมกับยกถาดอาหารเช้าเข้ามา พอเปิดประตูเข้าไปก็เจอคุณธามนั่งรถเข็นอยู่ตรงริมหน้าต่าง เขาผอมลงกว่าแต่ก่อนเยอะเลยอาจจะเป็นเพราะไม่ค่อยกินข้าว คุณท่านบอกว่าคุณธามบ่นกับคุณท่านว่ากับข้าวไม่ถูกปากเลยไม่อยากกินวันนี้ฉันก็เลยลองทำกับข้าวเมนูโปรดของเขามาให้ ฉันหวังว่าเขากินมันนะ แต่พอได้ยินเสียงฉันเดินเข้ามาเขาก็หันขวับมามองทันที"มึงมาทำไมใครใช้ให้มึงเข้ามา" เสียงตะคอกใส่ซึ่งฉันก็ทำใจมาแล้วว่าต้องเจออะไรแบบนี้"คุณท่านให้พายมาทำหน้าที่ดูแลคุณธามแทนพยาบาลคนเก่าที่เพิ่งลาออกไปค่ะ""กูไม่ต้องการคนดูแลกูไม่ได้เป็นอะไรทั้งนั้น มึงออกไปได้ละ ออกไป๊!!!""พายจะออกไปก็ได้ค่ะแต่คุณธามต้องทานข้าวทานยาก่อนนะคะ""มึงเป็นใครมาสั่งกูห๊ะ มึงมั