Semua Bab ร้ายเล่ห์ลวงรัก: Bab 1 - Bab 10

พะพาย...และในวันนั้นคุณหญิงได้บอกกับคุณธามเรื่องที่ฉันจะไปดูแลความสะอาดให้ตอนแรกเขาก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะเขาจำฉันไม่ได้จนกระทั่งเขาถามว่าฉันชื่ออะไรเป็นใครมาจากไหน พอเขารู้เขาจำได้เขาก็ตั้งแง่ใส่ฉันทันที เขาพูดใส่หน้าฉันว่าครอบครัวฉันเหมือนปลิงที่คอยดูดเลือดเข้าหาคุณหญิงก็เพราะอยากได้เงินได้ทรัพย์สมบัติ ฉันพยายามจะอธิบายแต่เขาก็ไม่เชื่อไม่ฟัง และตั้งแต่วันนั้นถึงวันนี้ก็ผ่านมานานสองปีแล้วคุณหญิงให้ฉันมาเป็นแม่บ้านให้คุณธามหลังเลิกเรียนซึ่งท่านก็ให้เงินเดือนฉันเป็นจำนวนเงินที่มากพอประมาณตอนแรกฉันปฏิเสธว่าจะไม่รับเพราะฉันเกรงใจท่านแต่ท่านบอกว่าฉันต้องใช้เงินในการเรียนไหนจะค่าใช้จ่ายในบ้านอีกให้ฉันรับไว้ถ้าไม่รับท่านก็โกรธ ฉันไม่รู้จะทดแทนพระคุณท่านยังไงหมดที่ท่านใจดีมีเมตตากับครอบครัวฉันมาตลอด ที่คุณหญิงให้ฉันมาเป็นแม่บ้านให้คุณธามก็เพราะท่านอยากทราบความเป็นไปของหลานชายว่าเป็นยังไงบ้างไปเรียนบ้างหรือเปล่า แม้ว่าทุกครั้งที่ฉันมาที่คอนโดคุณธามฉันต้องได้ยินคำพูดประชดประชันดูถูกตลอดแต่ฉันก็อดทนมาตลอดเพราะไม่อยากให้คุณหญิงท่านไม่สบายใจ........................................................

พะพาย....ฉันรีบทำความสะอาดห้องนอนของคุณธามตามที่เขาสั่งทั้งรื้อผ้าปูไปซักทั้งปูผ้าชุดใหม่ทั้งทำความสะอาดห้องน้ำซึ่งก็ยังเจอถุงยางใช้แล้วอีกจำนวนหนึ่งในห้องน้ำปั้ง!!!! ปั้ง!!! ปั้ง!!!!!"เสร็จยังวะกูจะอาบน้ำ" เสียงทุบประตูห้องน้ำดังขึ้นพร้อมกับเสียงเจ้าของห้องก่อนที่เขาจะผลักประตูเข้ามา"อีกแป๊บนึงค่ะขอพายเช็ดพื้นห้องน้ำก่อนค่ะมันยังเปียกอยู่" ฉันเงยหน้าบอกเจ้าของห้องก่อนจะรีบใช้ผ้าแห้งเช็ดทั่วบริเวณพื้นห้องน้ำอย่างรนๆ เพราะเขาเอาแต่ยืนกดดันไม่ไปไหน"ชักช้าวะทำให้มันเร็วสมกับค่าจ้างที่ย่ากูจ้างหน่อยดิ๊" พอเขาเร่งฉันก็รนจนทำอะไรไม่ถูกจับผิดจับถูกจนมือเผลอไปโดนก็อกน้ำฝักบัวทำให้น้ำฝักบัวไหลลงมาแล้วโดนตัวของฉันจนตัวเปียกไปทั้งตัว"ว๊ายยย" ฉันร้องด้วยความตกใจก่อนจะรีบเอื้อมมือปิดก๊อกน้ำ"ซุ่มซ่ามชิบหาย อ่อกูรู้ละมึงอยากอ่อยกูสินะใช่ไหมก็เลยแกล้งทำให้ตัวเปียกขนาดนี้" คุณธามใช้สายตามองมาที่ร่างกายของฉันตอนแรกฉันก็ไม่เข้าใจในสิ่งที่เขาพูดจนกระทั่งฉันก้มมองดูสภาพของตัวเองที่ตอนนี้เสื้อนักศึกษาสีขาวเปียกจนเห็นอะไรต่อมิอะไรฉันรีบเอามือปิดหน้าอกตัวเองทันทีด้วยความอาย"หึทำเป็นมาปิดนมก็มีอยู่แค่

ธาม...."กูคิดว่าย่ามึงคงสงสารน้องเขาแล่ะน้องเขาไม่มีพ่อไม่มีแม่ไม่ใช่เหรอ ย่ามึงก็เลยอยากให้มีงานทำเลยจ้างให้มาดูแลทำความสะอาดคอนโดมึง""ให้มาดูความประพฤติกูน่ะสิไม่ว่า" ทำไมผมจะไม่รู้เพราะความเป็นไปของผมย่าผมรู้หมดถ้าไม่ใช่เพราะยัยนี่เป็นคนไปฟ้องไปรายงานย่าผมจะรู้ได้ยังไงจริงไหมเพราะแบบนี้ไงผมถึงไม่ชอบยัยนี่ แต่ถามว่าแคร์ไหมก็ไม่นะผมเป็นพวกอยากทำอะไรก็ทำไม่ชอบให้ใครมาบังคับแล้วอีกอย่างผมรู้หน้าที่ตัวเองดีว่าควรทำอะไรไม่ควรทำอะไร"ก็ย่ามึงไม่ไว้ใจมึงไง มึงเล่นไม่กลับไปอยู่บ้านกลับมาจากเมืองนอกก็อยู่แต่คอนโดย่ามึงก็เลยต้องหาคนช่วยเป็นหูเป็นตาแทนท่าน""เอ..หรือว่าย่ามึงอยากให้มึงกับน้องเค้า....ปิ๊งกันวะ55555กูว่าใช่แน่ๆ ไม่มีย่าที่ไหนยอมให้ผู้หญิงมาอยู่ใกล้หลานชายสุดที่รักของตัวเองหรอกถ้าไม่หวังอะไร" ไอ้บอสพูดติดตลกแต่ผมไม่ตลกด้วยเลยสักนิด"มึงเลิกคิดเรื่องนั้นไปได้เลยคนอย่างกูไม่มีวันลดตัวเองไปเกลือกกลั้วกับผู้หญิงชนชั้นต่ำแบบนั้นหรอกแม่งจนก็จนน่ารังเกียจชิบหาย""มึงก็พูดเกินไปป่าววะน้องเค้าได้ยินจะเสียใจเอานะเพื่อน""แล้วทำไมกูต้องสนใจความรู้สึกยัยนั่นด้วย ยัยนั่นสำหรับกูเป็นได้แค่ขี

ธาม....หลังจากที่ผมดื่มเหล้าที่ไอ้วินเทให้จนหมดแก้วผมก็รู้สึกมึนๆ หัว"มึงเป็นอะไรวะไอ้ธามหรือมึงเมาแล้ว" ไอ้วินถามผม"อืมมกูมึนๆ หัวว่ะเหล้ามึงถ้าจะแรง" ผมบอกมันแล้วเอามือนวดขมับเพราะอาการมันเริ่มเป็นหลังจากที่ผมดื่มเหล้าแก้วที่มันเทให้ผม คือปกติผมดื่มเยอะกว่านี้แต่ไม่มีอาการแบบนี้เลย"มึงถ้าจะเมาแล้วว่ะ มึงจะไปนอนก่อนก็ได้นะเดี๋ยวกูนั่งอีกสักแป๊บจะกลับละ""อืมๆ งั้นกูขอตัวก่อนนะกูไม่ไหวแล้วว่ะ" ผมบอกมันก่อนจะลากสังขารตัวเองเดินโซซัดโซเซกลับเข้ามาในห้องนอน ผมล้มตัวลงนอนหลับตาไปสักพักก็เริ่มมีอาการแปลกๆ คือผมรู้สึกร้อนไปทั่วทั้งตัวเหงื่อเริ่มซึมออกมาทีละนิด อวัยวะบางอย่างในร่างกายเริ่มปวดหนึบทั้งที่ไม่ได้มีสิ่งปลุกเร้า ผมเอามือลูบเป้ากางเกงตัวเองท่อนเอ็นของผมมันก็ตื่นตัวจนปวดไปทั้งลำ ตอนนี้ผมคิดว่าผมรู้แล้วว่าตัวเองเป็นอะไรทำไมร่างกายของผมมันถึงผิดปกติ ผมน่าจะโดนวางยาปลุกเซ็กส์และมันคงเป็นใครไปไม่ได้ถ้าไม่ใช่ไอ้เชี่ยวิน ไอ้เชี่ยวินมันน่าจะวางยาผมซึ่งผมไม่รู้ว่ามันทำไปเพื่ออะไรติ้ง ติ้ง เสียงข้อความในมือถือดังขึ้นผมหยิบขึ้นมาดูปรากฏว่าเป็นแนตตี้ส่งข้อความมาบอกว่าใกล้จะถึงคอนโดผมแล้ว

เวลาต่อมา...พะพาย....ฉันทำตามที่คุณธามบอกยอมกลืนน้ำของเขาลงคอจนหมดแม้ว่าใจอยากจะต่อต้านขัดขืนแต่ร่างกายฉันมันไม่ใช่เลยมันพร้อมที่จะทำตามที่เขาบงการทุกอย่าง เขาให้ทำอะไรฉันก็ยอมทำและดูเหมือนเขาจะพอใจเป็นอย่างมาก"พายกลับได้แล้วใช่มั้ยคะ" ฉันถามเขาเพราะฉันกลัวว่ามันจะมีอะไรเกินเลยมากไปกว่านี้แม้ว่าในส่วนลึกฉันต้องการมากกว่านี้ ตอนนี้สมองของฉันตีกันวุ่นวายสับสนไปหมด ใจของฉันมันคิดต่อต้านแต่ร่างกายของฉันกลับเรียกร้องอยากได้สัมผัสจากเขาอีก"ยัง กูยังไม่เสร็จมึงต้องอยู่ช่วยกูจนถึงเช้าแต่มึงอย่าหวังว่ากูจะสดกับมึง"".........." สด??หมายความว่ายังไงฉันไม่เข้าใจจนกระทั่ง..."กูรู้ว่าที่ผ่านมามึงต้องการอะไรมึงอ่อยกูอย่าคิดว่ากูไม่รู้ ถ้ากูไม่โดนวางยามึงอย่าหวังเลยว่ากูจะเอามึงขึ้นเตียง" คำพูดร้ายกาจออกมาจากปากทำให้ฉันอยากจะพูดใส่หน้าเขาไปตรงๆ เลยว่าฉันไม่เคยมีความคิดนั้นเลย นิสัยแบบนี้ปากแบบนี้ใครจะอยากอ่อย แต่ฉันก็ไม่กล้าพูดเพราะถึงยังไงเขาก็ได้ชื่อว่าเป็นเจ้านายแม้ว่าจะไม่ได้ให้เงินเดือนฉันโดยตรงก็ตาม แต่ฉันก็อยากปฏิเสธอยากจะอธิบายให้เขาเข้าใจอีกครั้งว่าฉันไม่เคยคิดที่จะอ่อยเขาเลย"พายไม่เค