All Chapters of บ้านเช่าหรรษา: Chapter 21 - Chapter 30

ตอนที่ 20. ตอนพิเศษร่างบางขึ้นคร่อมร่างหนาของใต้ล่าไว้ อาวุธร้ายของเขากำลังจ่อไปที่ร่องสาว ร่างบางค่อย ๆ นั่งลงอย่างใจเย็น"อ๊า~ แน่นเหมือนเดิมเลยครับพี่รัก"ร่างบางไม่เอ่ยอะไรออกมา เธอค่อย ๆ ลดสะโพกลงจนสุดลำพั่บ พั่บ ตับๆๆๆๆ"อ๊า~ ซี้ด เสียวจังเลยค่ะ แดดดี้ขา~"เสียงหวานร้องครางออกมาอย่างสุดจะกลั้นเสียงเอาไว้"แต่เช้าเลยนะครับ ตัวแสบ" ใต้ฝุ่นในชุดอาจารย์หนุ่มสุดหล่อเอ่ยขึ้น วันนี้เขามีสอนวันสุดท้ายของการเรียน"ป๋าขา~ หนูเสียว""อ๊า ไข่มุกหนูกำลังทำพี่คลั่งครับพี่รัก"พั่บ ตับๆ พั่บคนโดนกระแทกเข้าใส่ เขาเองก็เสียวไม่ต่างกันใต้ฝุ่นถอดเนคไทที่สวมไว้ออกจากคอตัวเอง เขาเริ่มปลดเสื้อผ้าที่สวมใส่อยู่ออก จากนั้นจึงเดินขึ้นมาบนเตียงนอนขนาดใหญ่"อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ ป๋าขา~ ช่วยหนูหน่อยค่ะ""หนูต่างหากที่จะต้องช่วยพี่ อ๊า~ ปากนิ่ม"อ๊อก อ๊อก จ๊วบ ๆๆ พั่บ ๆๆร่างบางกำลังเมามันกับการขย่มแท่งร้อนทางด้านล่าง ทว่าแท่งในปากก็ไม่ต่างกันมากนัก"ไม่ไหวแล้ว อ๊าาาาา~""อื้อ~""อ๊า~""ลุกออกมาครับเด็กดี มานั่งตักพี่นี่มา"ใต้ฝุ่นย้ายตัวเองไปนอนลงแทนที่ของใต้ล่า"อื้อ~ ป๋า หนูเพิ่งเสร็จเองนะคะ"แม้จะงอแงทว่าเธอก็

ตอนที่ 22. งูยักษ์เหล่าแม่บ้านต่างพากันทำความสะอาดทุกซอกทุกมุมภายในที่พัก นี่เป็นครั้งแรกในการทำความสะอาดที่ยุ่งยากและละเอียดมากที่สุดเท่าที่เธอเคยยืนคุมเหล่าพนักงานมา"เรียบร้อยแล้วใช่ไหม อย่าให้มีฝุ่นแม้แต่นิดเดียวนะ" นิติบุคคลเอ่ยขณะที่ตัวเองกำลังยืนมองเหล่าพนักงานกำลังปูผ้าปูที่นอนกันอยู่"เรียบร้อยแล้วค่ะ รับรองไม่มีฝุ่นแม้แต่เสี้ยวเดียว สะอาดทุกมุมค่ะ" หนึ่งในพนักงานเอ่ยรายงาน"เยี่ยม ขอบคุณมาก ต้องขอโทษด้วยที่เรียกมาดึกขนาดนี้ ไปพักกันเถอะ ที่เหลือเดี๋ยวฉันจัดการเอง" แม้ตัวเองจะทำงานระดับสูงกว่าคนอื่น ทว่าทุกคนก็เป็นพนักงานของคอนโดเหมือนกัน เพราะฉะนั้นทุกคนก็เท่าเทียมกันหมดแกร๊ก!เสียงบานประตูจากด้านนอกดังขึ้นเรียกความสนใจให้ร่างบางที่กำลังเดินตรวจตราภายในห้องนอนอยู่ เธอตัดสินใจเดินออกไปด้านนอกเพื่อเช็กดูผู้ที่เข้ามาใหม่"เรียบร้อยแล้วใช่ไหมครับ" อชิเอ่ยถามทันทีที่ได้ปะหน้ากัน"ค่ะ ต้องการอะไรอีกไหมคะ ถ้าไม่มีแล้วฉันขอตัวก่อนดึกมากแล้ว""เดี๋ยว! เรายังไม่ได้ทำความรู้จักกันเลยนะ จะรีบกลับแล้วเหรอ" น้ำเสียงห้ามปรามหลุดออกจากริมฝีปากหนาของเขา ก่อนที่เธอจะเดินออกไปจากห้องไป"ฮะ!"

ตอนที่ 24. เมาหรือเต็มใจอาการตึงเครียดเข้าใกล้เข้ามาทุกครา เมื่อถูกจับจ้องด้วยสายตาดุดันของผู้ใหญ่ภายในงาน"อึดอัดไหม" อชิที่มองท่าทางของเธอออก เอ่ยขึ้นเพื่อลดความประหม่าของหญิงสาว"ประหม่านิดหน่อยค่ะ" แม้จะประหม่าอยู่บ้าง ทว่าไม่ได้ทำให้เธอตื่นตระหนกมากนักเป็นจังหวะเดียวกันกับพนักงานสาวที่เดินถือถาดเครื่องดื่มเข้ามาเสิร์ฟให้กับสองหนุ่มสาวพอดี"ปิดผ้าม่านให้ผมด้วยครับ" ประธานหนุ่มออกคำสั่งพนักงานสาว ก่อนที่เธอจะเดินออกจากห้องไป"คุณชอบดื่มไหมครับ ที่รัก" เขาเอ่ยขึ้นเมื่อประตูปิดสนิทลงไปแล้ว"เมื่อไหร่บอสจะเลิกเรียกฉันแบบนี้คะ""ไม่ชอบเหรอ ผมว่าน่ารักดีออก""น่ารักก็น่ารักอยู่หรอกแต่ว่า แต่ช่างเถอะ" รู้อยู่หรอกว่าชื่อฉันเรียกอีกชื่อได้ว่าที่รัก ทว่านอกจากคนในครอบครัวแล้ว ยังไม่เคยมีใครเรียกสนิทสนมแบบนี้เลย"หึ! ว่าไง ตกลงคุณชอบดื่มไหม?"คนเจ้าเล่ห์ยังไม่หยุดแผนการของตัวเอง เขายังคงลอยหน้าลอยตาเหมือนเช่นเคย"ชอบค่ะ ชอบมาก" สาวโสดที่ชอบดื่มเป็นชีวิตจิตใจอย่างฉัน มีเหรอจะพลาด ยิ่งโดนลูบคมแบบนี้ ยิ่งยอมไม่ได้"ดี งั้นเรามาแข่งกัน""แข่ง? นี่บอสจะมอมเหล้าฉันเหรอคะ" ว่าแล้วไง เขามันร้ายที่

ตอนที่ 26. วินๆ ทั้งคู่แสงอาทิตย์สอดส่องผ่านผ้าม่านผืนบางเข้ามาภายในห้องนอนของประธานหนุ่ม ปลุกให้เลขาสาวตื่นขึ้นจากราตรี"อื้อ~ เช้าแล้วเหรอเนี่ย เฮ้ย! บะ...บอส!" กรี๊ด! 'เป็นเรื่องจนได้ ยัยคาร่า' คาร่าคิดในใจ กับภาพตรงหน้า เธอแทบจะกรีดร้องออกมาดัง ๆ ให้กับความไม่หักห้ามใจของตัวเอง"รีบหนีไปตั้งหลักก่อนก็แล้วกัน" ร่างบางพยุงตัวเองลุกขึ้นจากเตียงนอนอย่างเบาแรง หากอีกฝ่ายตื่นขึ้นมาคราวนี้เธอต้องแย่ยิ่งกว่าเดิมแน่คาร่าหยิบเสื้อผ้าของตัวเอง เธอสวมใส่ผ้าชิ้นน้อยอย่างลวก ๆ จากนั้นจึงรีบออกจากห้องไปโดยเร็วที่สุดความซวยของเธอคือ ชั้นที่เธอพักดันอยู่ด้านล่างสุดของห้องที่เปิดให้บริการคาร่าจึงจำเป็นต้องผ่านห้องที่ไข่มุกเข้าพัก แน่นอนว่าระหว่างที่ลิฟต์กำลังเลื่อนลงมาชั้นล่าง มีโอกาสสูงที่เธอจะต้องปะหน้ากับผู้เป็นนายทั้งสองคน"เอาไงดี ถ้าเดินลงทางบันไดหนีไฟต้องเดินกันขาลากแน่ ๆ กว่าจะถึงชั้นที่พักก็เกือบ 40 ชั้น โอ๊ย!"เอาก็เอา ในเมื่อไม่มีทางเลือก สุดท้ายก็ต้องลงลิฟต์อยู่ดี ร่างบางวิ่งเข้าลิฟต์ไปอย่างไว ไม่นานนัก ลิฟต์ของคอนโดจึงมาหยุดที่ชั้นของหญิงสาวติ๊ง!เสียงลิฟต์เปิดออกราวกับเสียงสวรรค์

ตอนที่ 28. ฟิวส์แฟน"อื้มส์~ ทะ ทำอะไรคะ" มือหนาไม่รอช้า เขาลูบไล้เอวบาง ส่วนมืออีกข้างตอนนี้กำลังซุกซนอยู่ในเสื้อของเธอ เขาขบเม้มตามซอกคอจนคนโดนปรนเปรอกำลังเคลิบเคลิ้มเสื้อตัวบางถูกถอดด้วยฝีมือคนร้ายกาจ สองมือหนาคว้าใบหน้าสวยของเธอเล็กน้อย ก่อนจะประกบจูบอย่างดุเดือด"อื้มส์~" เธอครางในลำคอเบา ๆ อย่างพึงพอใจลิ้นหนาสอดแทรกเข้าไปในปากของเธอ ถึงจะตะกุกตะกัก แต่เธอก็ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี"พะ พอแล้วค่ะ" เมื่อเป็นอิสระ เธอใช้มือดันเขาเบา ๆ ก่อนจะย้ายลงไปนั่งข้าง ๆ แทนที่จะนั่งบนตักหนา"บอสถอดเสื้อฉันตอนไหนเนี่ย" เธอใช้มือสองข้างกอดตัวเองไว้ เพื่อไม่ให้อีกฝ่ายได้มองเห็นร่างกายเปลือยเปล่า แต่มีหรือที่คนอย่างเขาจะยอมใช่ มือหนาเอื้อมจับมือเธอไว้ที่ตักของตัวเอง"ที่รักอย่าเพิ่งใส่นะ ขอก่อน" เขายิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ความรู้สึกอบอุ่นและหวานหอม เหมือนโลกทั้งใบหยุดหมุนไปชั่วขณะ ทั้งสองลืมทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัว ในโลกทั้งใบมีแค่เพียงสองคนในห้องนั่งเล่นที่มีแสงไฟอ่อน ๆ มีเพียงคาร่าและอชินั่งอยู่บนโซฟาใบหน้าของเขาใกล้ชิดจนรู้สึกได้ถึงลมหายใจ ทั้งคู่หลับตาลงและจูบกันอย่างอ่อนโยน เหมือนเวลาหยุด