Tous les chapitres de : Chapitre 11 - Chapitre 20

ตอนที่ 10. จุกสภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออกมันเป็นแบบนี้นี่เอง หมาป่าตัวดุร้ายยืนกำมือด้วยความโมโห เขาจะยืนดูอย่างเงียบ ๆ หรือโผล่ออกไปแสดงตัวให้รู้แล้วรู้รอดไปเลยดีทว่าหากทำแบบนั้น มิวาย คงโดนสองคนในห้องล้อจนไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนแน่อีกอย่างที่เขาข้องใจ 'ทำไมไอ้ใต้ล่าถึงกล้าเปิดเผยใบหน้าให้เด็กนั่นเห็น'"อื้ออออ~ ยะ...อย่าแกล้งกันได้ไหมคะ" ร่างบางเอ่ย เมื่อโดนอีกฝ่ายหยอกล้อด้วยการขย้ำลงบนเม็ดสีชมพู ร่างแกร่งปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตัวเองออกอย่างชำนาญ ไม่นาน ทั้งคู่ก็อยู่ในร่างอันเปลือยเปล่า"สวยจังเลยครับ พี่หลงหนูจังเลย" หมาป่าตัวเจ้าเล่ห์เอ่ย เขาถูกใจเธอตั้งแต่วันที่เลือกเธอจากใบสมัครเสียด้วยซ้ำกรี๊ดดดดด ตะบ้า "กะ...โกหกรึเปล่าคะ" พ่อคนเจ้าเล่ห์"พี่พูดจริง ๆ ครับ ไม่เคยโกหกให้หนูตายใจหรอกที่รัก~"ร่างแกร่งเอ่ย เขารั้งหัวทุยของเธอเข้ามาใกล้ ๆ กัน สายตาประสานกันอยู่อย่างนั้น แววตาคู่นั้นสื่อความหมายออกมาได้อย่างชัดเจน"คุณกำลังจีบหนูอยู่อย่างนั้นเหรอ" ร่างบางตัดสินใจเอ่ยออกไป ตามความรู้สึกที่ตัวเองสัมผัสได้ในตอนนี้"มันชัดขนาดนั้นเลยเหรอครับ""......" ทว่าคำพูดของเขากลับทำให้เธอเร

ตอนที่ 12. เราไม่ได้เป็นอะไรกัน"อื้อ~" ร่างกายร้อนระอุราวกับถูกไฟแผดเผา ทว่าเจ้าตัวยังคงนอนเปลือยกายอยู่บนเตียงนอน"อื้อ~ หนาว""หนาวก็ห่มผ้าสิ" ใต้ฝุ่นที่นอนหันหลังอยู่ข้าง ๆ กันกับเธอเอ่ยขึ้น ทว่าเขามิได้หันกลับมามองร่างกายของเธอ เพราะไม่ชินกับการนอนร่วมเตียงกับคนอื่นไม่รู้ว่าตัวเอง ปล่อยเธอจากอ้อมกอดของตัวเองตั้งแต่เมื่อไหร่ รู้ตัวอีกทีก็นอนหันหลังให้ร่างบางแล้ว"หนาว~ หนาวจัง~""ห่มผ้าสิยัยนี่ เฮ้ย!" ด้วยความรำคาญเสียงของคนตัวเล็ก ใต้ฝุ่นลุกขึ้นนั่ง เขาหันกลับมามองคนตัวเล็กที่นอนหดตัวกอดตัวเองไว้โดยที่ไม่มีเสื้อผ้าสวมใส่อยู่แม้แต่ชิ้นเดียวทว่าที่แย่ไปมากกว่านั้นคือร่างกายที่ร้อนระอุราวกับว่ากำลังโดนไฟแผดเผาอยู่บนร่างกายของเธอมือหนาเอื้อมไปจับใบหน้าสวยของเธอเบาๆ เขาเขย่าใบหน้าของเธอเล็กน้อยเพื่อปลุกให้เธอตื่นขึ้น "ไข่มุก ไข่มุกตื่น""อื้ม~ หนาว~"ร่างบางยังคงนอนไม่ได้สติตามเดิม มีเพียงเสียงแผ่วเบาที่หลุดออกมาจากลำคอของเธอเพียงเท่านั้น ทว่าสายตายังคงปิดสนิท"เอาไงดีวะ ไอ้ใต้ล่าก็ไม่อยู่ ไปไหนของมันวะเนี่ย" ใต้ฝุ่นสบถออกมาอย่างหัวเสีย เขาไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไง หนุ่มโสดที่ไม่เคยผ่า

บทที่ 14. เอาใจเด็กหลังจากที่จัดการกับร่างกายตัวเองเสร็จเรียบร้อยแล้ว ตอนนี้ร่างบางได้แต่นอนกระดิกเท้าอยู่บนเตียงนอนด้วยความเบื่อหน่าย"เบื่อจังเลย" เสียงโวยวายดังออกมาจากปากของเธอ ทำให้ร่างแกร่งที่นั่งทำงานอยู่บนโต๊ะขนาดเล็กที่วางอยู่ในห้องนอนของเธอเงยหน้าขึ้นมามองคนขี้โวยวาย"เบื่อมาก อยากออกไปเที่ยว" โชคดีที่เป็นวันหยุดของเธอ ทำให้ไม่ต้องไปมหาวิทยาลัย ทว่าการที่นอนแน่นิ่งอยู่บนเตียงนอนก็ทำให้เธอเริ่มเบื่อหน่ายแล้วเหมือนกัน"อยากไปเที่ยวที่ไหน" ใต้ฝุ่นเอ่ย เมื่อทนกับเสียงโวยวายของเธอไม่ไหวเมื่อได้ยินอย่างนั้น ร่างบางที่นอนอยู่บนเตียงนอนก็รีบสะดุ้งตัวลุกขึ้นนั่งบนเตียง เรียวขาสวยรีบก้าวลงมาจากเตียง เป้าหมายคือคนที่นั่งทำงานอยู่บนโต๊ะ"คุณจะพาหนูไปเหรอคะ?"แววตาเป็นประกายออกมาได้อย่างชัดเจน ตอนนี้เธอกำลังตื่นเต้นกับการรอคำตอบของเขา"ถ้าฉันไม่พาไป เธอจะเลิกบ่นหรือเปล่า?" คิ้วหนาเลิกขึ้นมองหน้า เขาตอบคำถามของเธอด้วยน้ำเสียงที่เอือมระอา"อืม ไม่เลิกค่ะ คุณต้องพาหนูไปเที่ยวสวนสนุกนะคะ นะ หนูอยากไปมาก พาหนูไปหน่อยเถอะ"มือเรียวเลี่ยงไม่ได้ที่จะส่งไปเขย่าแขนหนาของเขาเบาๆ เป็นอันเร่งให้เขา

ตอนที่ 16. ถ้าเธอต้องเลือกพั่บๆ พั่บๆ ตับ"ซี้ด ยังไม่เสร็จอีกเหรอคะ เช้าแล้วนะ อ๊า~ แสบ"เช้ามืดของอีกวัน ไข่มุกตื่นขึ้นมาอีกครั้ง กลับพบว่าขณะนี้ตัวเองกำลังโยกย้ายตามแรงกระแทกของอีกฝ่าย ทว่าครั้งนี้กลับรู้สึกว่าเขารุนแรงมากกว่าปกติ"กรี๊ด อย่ากัด!"เขากลับทำในสิ่งที่คาดไม่ถึง ปากหนากัดคมฟันลงบนไหล่กว้างของเธอจนเป็นรอยเขี้ยว แถมบางจุดยังมีเลือดไหลซึมออกมาอีกด้วย"อ๊า~ ตัวเธอหอมจัง พี่รัก!"สายตารีบลืมขึ้นเต็มดวง เมื่อปรับสภาพแสงดวงน้อยบนหัวของเธอได้ กลับต้องตกใจไปชั่วขณะ เมื่อคนที่กำลังกระแทกแท่งร้อนเข้าออกในร่องสาวของเธอคือใต้ล่า"พะ พี่ใต้ล่า กรี๊ด ๆๆ อย่ากัดหนู เจ็บ"ราวกับว่าเขากำลังโกรธเคืองอะไรบางอย่างอยู่ คมเขี้ยวฝากรอยลงบนเต้ากลมของเธออีกครั้ง"อ๊า~ ตัวหอม อยากกระแทกให้แหก!""ปล่อยหนูนะ พี่เป็นบ้าอะไรของพี่ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ"พั่บ พั่บ ๆ ตับๆ"อื้อ เจ็บ!""อ๊าาาาาา"ใต้ล่าถอดแท่งร้อนออกจากรูสาว เมื่อเสร็จสมอารมณ์ปรารถนา ยามแท่งร้อนถูกถอดออก น้ำเหนียวไหลย้อนออกมา ทว่าการร่วมรักที่รุนแรงของเขาใช่เพียงแค่น้ำเหนียว แต่กลับพบว่ามีเลือดสีแดงใสไหลปนออกมาด้วย"โกรธพี่เหรอครับ ที่รัก""คุณ

ตอนที่ 18. ความจริง"ขอดูใบที่ส่งไปให้ที่หอเธอหน่อยสิ"แก้วตาหันกลับไปมองนิติบุคคลที่ยืนอยู่ด้านหลังของเธอ เป็นอันบอกทางอ้อมให้ยื่นแผ่นกระดาษของเธอให้กับเพื่อนสาวได้ดู"เอ่อ นี่ค่ะ" แม้จะไม่อยากทำตามที่คนเป็นนายเอ่ยบอก ทว่าสายตาดุดันของไข่มุกมันกดดันให้เธอต้องทำตามคำสั่ง"ใบสมัครของจริงด้วยนี่ เหมือนของฉันเป๊ะเลย""ไม่ใช่อย่างที่หนูคิดนะ" ใต้ล่ารีบเอ่ยอธิบายขึ้นทันที เพื่อไม่ให้เรื่องบานปลายไปมากกว่านี้"พวกฉันไม่ได้ส่งใบเรียกไปให้เธอ เธอเข้าใจผิดแล้ว" ตั้งแต่เรียกไข่มุกเข้ามาพัก พวกเขาก็ไม่เคยเรียกใครเข้ามาพักที่นี่อีกเลย ไม่แน่อาจจะเป็นเรื่องเข้าใจผิดก็ได้"แต่ฉันได้รับมันจริงๆ นะคะ เมื่อไม่กี่วันมานี้เอง ถ้าทางที่นี่ไม่ได้ส่งไป แล้วใบเรียกจะมาได้อย่างไร""เคลียร์กันเอาเองนะคะ ฉันขอตัวก่อน ตามสบายนะแก้วตา"ไข่มุกเอ่ยจบก็รีบเดินขึ้นไปยังห้องพักของตัวเองทันที โดยไม่รอฟังคำพูดอธิบายของสองหนุ่มร่างบางตัดสินใจเก็บเสื้อผ้าของตัวเองลงในกระเป๋าด้วยความโมโหปัง!"จะไปไหนครับ"เสียงของใต้ล่าเอ่ยขึ้น เขารีบวิ่งตามร่างบางเข้ามาภายในห้องแต่งตัว เขาไม่แปลกใจเลยสักนิดที่เธอเก็บเสื้อผ้ายัดใส่กระเป