All Chapters of ABS #1: Pretending to be My Stepsister to Marry the Billionaire: Chapter 11 - Chapter 20

CHAPTER 9: THE UNEXPECTED TURN Ziven POV Napatulala ako habang pinapanood kung paano unti-unting namumula ang mukha niya sa hiya. Hindi ko alam kung matatawa ba ako o makikisimpatiya. Pero ang sigurado ako—never in my life na may babae akong nakitang gano’n ang reaction matapos makapanood ng… well, that kind of video. Napatingin ako kay Zalvie na ngayon ay mukhang manghihingi pa ng posisyon. “Zalvie,” malamig kong tawag habang tinitigan siya ng masama. Inikot ko ang mata ko, sininyasan ko siya gamit ang ulo ko. Napakunot-noo siya pero nakuha rin niya ang ibig kong sabihin. “Oh—alright. Sorry to interrupt, kuya. Enjoy!” sabay kindat pa sa akin na parang gusto kong suntukin sa mukha. Lumabas na siya at iniwan kami ni Marga sa gitna ng katahimikan. Huminga ako ng malalim at humarap sa kanya. Kitang-kita ko ang pagka-inis at hiya sa mukha niya. Hindi siya makatingin nang diretso. She was clearly shaken by what she saw. And ako? Hindi ko rin alam kung bakit ganito ang nararamd

CHAPTER 11: BITTER BREW Ziven POV Masaya akong nagising. That’s rare. Halos hindi ko na nga maalala kung kailan huli akong nagising na magaan ang pakiramdam. Pero ngayong umaga, parang… iba. Napatingin ako sa kama. Wala na si Margarette. Napakunot ang noo ko. Hindi man lang siya nagpaalam o iniwan ng note. Tumingin ako sa wall clock. Maaga pa naman. Siguro gusto lang niyang magpalamig o maglibot. Pero kahit gano’n, hindi ko alam kung bakit parang may kirot sa dibdib ko. Bakit ba ako affected? Tumayo ako, hindi na nag-ayos. Tulog pa rin ang utak ko kaya nakaboxers pa ako at sando habang bumababa ng hagdanan. Pagdating ko sa may sala, doon ko siya nakita. Kasama si Zalvie. At nagtatawanan. Mas malala pa, ang lakas ng tawa niya. Yung tipong literal na hawak-tiyan, walang pakialam sa paligid, aliw na aliw sa banat ng kapatid ko.

CHAPTER 13: UNANSWERED WHYS Lileanne POV Hindi ko na alam kung ilang beses kong sinubukang ulitin sa utak ko 'yung buong eksena kanina. 'Yung bumaba siya na parang wala lang akong katabi, 'yung simpleng “Gotta go” niya, at higit sa lahat, ‘yung tingin niyang para bang hindi ako ‘yung babae na kasama niya sa iisang kwarto kagabi. Bakit ka nagkakaganyan, Ziven? “Okay ka lang ba, hija?” tanong ni Mama habang patuloy pa rin sa pagbuklat ng album. “Tahimik ka masyado.” Naputol ang paglalakbay ng utak ko sa sarili kong mundo. Ngumiti ako, kahit pilit. “Opo, Mama. Nakikinig lang po ako.” Tumingin siya sa akin, parang sinusuri kung nagsisinungaling ba ako. Pero sa huli, tinapik lang niya ang kamay ko at ngumiti. “Kung may problema kayo ni Ziven, wag mo siyang sabayan. Ganyan talaga ‘yon. Galit sa mundo. Pero malambot ‘yan sa loob.” Napatango na lang ako. Hin

CHAPTER 15: FIRST STEP TO SOMETHING Lileanne a.k.a. Marga POV Hindi ko alam kung anong dapat kong sabihin sa moment na ‘yon. Ang daming nangyari. Ang daming emosyon. At sa gitna ng lahat ng ‘yon, nandito siya—kalma, tahimik, pero para bang... iba na. Kaya ang unang naisip ko? Magbiro. “Pangalawang araw ko pa lang dito,” sabi ko habang nakatingin sa kaniya, “pero parang nagugustuhan mo na ako. Nakakamatay na sakit pa naman ang magkagusto sa akin.” Bahagya siyang natawa. Hindi ako sigurado kung dahil natamaan siya sa biro o dahil awkward lang talaga kami pareho. Pero sa kauna-unahang pagkakataon, hindi niya sinabayan ng sarcasm o sungit. “Do you want some tour?” tanong niya. Napatingin ako agad. “Tour?” Tumango siya. “Magbihis ka. Ipapasyal kita.” Wait lang. Did he just... offer to bring me out? “Alright,” sagot ko, hindi

CHAPTER 17: THE ROAD TO SOMETHING UNEXPECTED Lileanne a.k.a. Marga POV “Ziven, sure ka ba talaga na may mansion sa bundok?” tanong ko habang dahan-dahan kaming umaakyat sa paahon na trail. Ang paligid ay unti-unting nababalutan ng makapal na damo, malalaking puno, at preskong hangin. Para kaming nasa isang eksenang hinugot sa pelikula. “Of course,” sagot niya habang nakapuwesto pa rin sa likod ko, mahigpit ang hawak sa lubid na nakakabit sa kabayo. “Doon kami madalas mag-stay ng mga kapatid ko dati. Parang summer house na rin.” “Summer house?” tanong ko, napapailing. “Kami nga kahit airbnb lang masaya na.” Natawa siya. Ramdam ko ang mahinang pag-alog ng katawan niya sa likod ko. “Well, iba-iba talaga ng trip ang pamilya, ‘no?” "Tama ka, ang swerte mo nga eh. Dahil kompleto kayo, unlike to my family" Sabi ko at nalungkot. Hindi ko nga naisip kung kailan Ang hu