Semua Bab บังเอิญรัก เมียแต่ง: Bab 21 - Bab 30

เข้าใจผิดหนึ่งเดือนต่อมาผับหรู Smile Club"กว่าจะว่างมาได้น่ะมึง!...แล้วทำไม ไม่พาน้องปิ่นมาด้วยละ! น้องก็สอบเสร็จแล้วไม่ใช่เหรอ?" คิมหันต์เอ่ยถามเมื่อเห็นหมอโปรดมาคนเดียว ไม่เห็นพาปิ่นลดามาด้วย เพราะตอนนี้ เธอก็สอบเสร็จแล้ว"อยู่กับยัยปริมข้างล่าง...เดี๋ยวคงตามมา!!" เสียงเข้มเอ่ยตอบ"น้องมึง!...ก็มาด้วยเหรอ?" ธันวาเอ่ยถาม เมื่อได้ยินชื่อของอีกคน"อืมมม...พอดีเจอกันที่ลานจอดรถ เป็นอะไรของมึง?" หมอโปรดพยักหน้ารับ พร้อมถามขึ้นเมื่อ เห็นธันวาเริ่มลุกลี้ลุกลน"นั่งลงก่อน..." คิมหันต์เอ่ยเชิญ"ว่าแต่เรื่องของมึงเถอะ!...มีอะไรพิเศษ หรือว่ามึงมีเมีย..." หมอโปรดถามเข้าประเด็นทันที เมื่อก้นถึงพื้น"..." ธันวาแทบสำลักเครื่องดื่มทันที เมื่อเพื่อนเอ่ยแซว แต่ดันเป็นเรื่องจริง"เป็นเฮี้ยอะไรของมึง กูพูดถูกเหรอ" หมอโปรดตวัดเสียงใส่"อืมมม" ธันวาเอ่ยเสียงเรียบ"เรื่องจริงเหรอ! ใครว่ะ...สาวคนไหน กูพอจะรู้ไหม" หมอโปรดจี้ถามต่อทันที"รู้จักดีเลยแหล่ะ...คนใกล้ตัวมึง" เสียงทุ่มเอ่ยบอก พร้อมกับหลบสายตาเล็กน้อย"คนใกล้ตัวกู..." หมอโปรดทวนคำตอบ พร้อมกับนิ่งเงียบสักพัก แล้วเอ่ยขึ้นมา "อย่าบอกน่ะว่า...เชี่ยย

ตามหาเช้าวันรุ่งขึ้นทั้งหมดมาขอดูกล้องวงจรปิด ที่ฝ่ายนิติบุคคลของคอนโดทันที ปรากฏว่ามีรถยนต์คันหนึ่งมารับปิ่นลดาออกไปตั้งแต่ช่วงดึก ที่หญิงสาวกลับเข้ามาได้ไม่นาน และปิ่นลดาก็ขึ้นรถคันนั้นไปทันที ที่ลงมา โดยข้างกายมีเพียงกระเป๋าสะพายใบไม่ใหญ่มาก ที่ปิ่นลดาสะพายติดตัวไปด้วย"ไอ้คิม!...มึงช่วยสืบให้กูที ว่ารถคันนี้เป็นของใคร?"หมอโปรดเอ่ยบอกคิมหันต์ทันที เมื่อรู้ว่าปิ่นลดาขึ้นรถคันดั่งกล่าวไปแล้วหันมาหาธันวาต่อ "ส่วนไอ้ธัน!...กูขอข้อมูลติดต่อเพื่อนของเธอทีมหาลัยหน่อย""โอเค...เดี๋ยวพวกกูจัดการให้" ธันวาเอ่ยรับปาก พร้อมเอื้อมมือมาแตะไหล่หมอโปรด"ถ้าอย่างงั้น!...ปริมขอตัวกลับไปดูที่บ้านนะค่ะ เผื่อปิ่นจะส่งข่าวไปทางบ้าน" นริศราเอ่ยขึ้นบอกพี่ชาย"อืม..." หมอโปรดพยักหน้ารับ "แต่อย่าพึ่งให้น้องทีมรู้นะ"นริศราได้แต่พยักหน้ารับ เป็นคำตอบให้แก่พี่ชาย"พวกกูไปก่อนน่ะ...ยังไงจะส่งข่าวบอก" ธันวาเอ่ยบอกทั้งสามก็แยกย้ายกันกลับออกไปทันที หมอโปรดกลับเข้ามาในห้องอีกครั้ง แล้วจัดการโทรหาเพื่อนทุกคนที่ปิ่นลดาเคยติดต่อ แต่กลับไร้วี่แวว เพราะไม่มีใครทราบข่าวสักคนส่วนทางคิมหันต์ก็ส่งข่าวมาว่า รถที่มารับป

สารภาพปิ่นลดาที่นอนแน่นิ่งเพราะขยับตัวไม่ได้ แต่เริ่มรู้สึกถึงแรงสะอื้น และไหลเธอที่เปลียกชื้น ก็เริ่มใจอ่อนลงมาทันที"หมอ!..." ปิ่นลดาเริ่มใจหวิวขึ้นมา"พี่ ขอ โทษ..." เสียงเอ่ยแผ่วเบา ปนสั่นสะอื้นของคนบนร่าง"พี่ขอโทษสำหรับทุกอย่าง ที่เคยทำไม่ดีกับปิ่นเอาไว้ พี่ขอโทษ...""หมอ!...ปิ่นหนักค่ะ ลุกขึ้นก่อน"หมอโปรดเมื่อนึกขึ้นได้ แล้วรีบลุกขึ้นนั่ง โดยที่ยังสวมกอดปิ่นลดาไว้แน่น เพราะไม่อยากให้เธอเห็นน้ำตาของเขา"พี่รักปิ่นนะครับ...""หมอ!""พี่ขอโทษที่พี่ชอบพูดทำร้ายจิตใจปิ่น พี่รู้ว่าปิ่นรักพี่ พี่เลยพูดกับเพื่อนไปแบบนั้น เพราะพี่คิดว่ายังไงปิ่นก็รักพี่ ปิ่นคงไม่ไปไหนจากพี่หรอก แล้วพี่ก็ไม่รู้ จะเริ่มจากตรงไหนก่อน พี่มันขี้ขลาดเอง ที่พี่ไม่กล้าบอก ว่าพี่...รักปิ่น แถมยังชอบพูดจาไม่ดีใส่ ชอบบังคับปิ่นอีก พี่ไม่รู้ว่าพี่เริ่มรักปิ่นตั้งแต่เมื่อไหร่ พี่เลยวางแผนทุกอย่างไว้เองโดยที่ไม่ปรึกษาใครเลย""แผน! แผนอะไรค่ะ" ปิ่นลดาเอ่ยถาม"พี่ยอมรับนะครับ...ว่าตอนแรกที่พี่อยากให้ปิ่นเรียนจบเร็วๆ เพราะจะได้หย่ากันเร็วขึ้น แต่พอพี่ได้มาใช้ชีวิตอยู่กับปิ่น พี่ก็เริ่มรู้สึกผูกพันธ์ขึ้นมาเรื่อยๆ จนกลา

แพ้ท้องแทนเมีย"พี่หมอ!...ไหวไหมค่ะ" ปิ่นลดาเอ่ยถามหมอโปรดอย่างเป็นห่วง"ครับ..." หมอโปรดพยักหน้ารับ"ไปนั่งพักก่อนนะค่ะ...มาค่ะปิ่นช่วย" ปิ่นลดาเข้าไปช่วยพยุงร่างสูง ที่หน้าซีดเผือกตอนนี้ ไปนั่งพักที่เก้าอี้"คุณหมอ...นี้ค่ะ ยาดม ยาหอม" เพียรพักตร์ ถือออกมาให้หมอโปรด"ขอบคุณมากครับป้า" หมอโปรดเอ่ยขอบคุณเสียงแผ่วเบา"คุณหมอ...เอามะม่วงไหมครับ...ตอนเมียผมท้อง เธอชอบทานของเปรี้ยวๆ เผื่อคุณหมอจะอยากทานเหมือนกัน" คนงานชายคนหนึ่งเอ่ยถามขึ้น พร้อมยื่นถาดมะม่วงเปรี้ยวให้"ครับ...ขอบคุณนะครับ" หมอโปรดเอ่ยขอบคุณพร้อมกับรับถาดมะม่วงมาทาน"พี่หมอ!...ไม่เปรี้ยวเหรอค่ะ ปิ่นเห็นแล้วเสียวฟันแทนเลย" ปิ่นลดาถามหมอโปรดขึ้น เมื่อเห็นหมอโปรดทานมะม่วงเปรี้ยวอย่างเอร็ดอร่อย"พอทานได้ครับ...ค่อยยังชั่วขึ้นมาบ้างแล้วล่ะ" หมอโปรดเอ่ยตอบปิ่นลดาเสียงแผ่ว>>>สายโทรเข้า ธันวา"อืม...ว่าไง?" หมอโปรดกดรับสาย[ลูกชายมึงคิดถึง เปิดกล้องหน่อยสิ!] ธันวาเอ่ยบอก[นี้มึงทำอะไรอยู่ว่ะ...]"กินมะม่วงไง...ไม่เห็นเหรอ"[กินไปได้ไง...ปกติมึงก็ไม่ชอบของพวกนี้หนิ่]"คลื่นไส้...จะอ้วกเลยต้องหาของเปรี้ยวมาใส่ปากอ่ะ"[กินยังกับมึงเ

รูปครอบครัวหนึ่งเดือนต่อมาวันนี้เป็นวันที่ปิ่นลดาจบการศึกษาอย่างเป็นทางการแล้ว หญิงสาวสวมชุดนักศึกษา ที่ตอนนี้เริ่มฟิตกับร่างกายที่เธอเริ่มอวบขึ้น พร้อมกับสวมชุดครุยทับ"ทำไมชุดนักศึกษารัดจัง พี่ถอดทิ้งดีไหมน่ะ...อึดอัดไหมครับ...พี่บอกให้ซื้อไซส์ใหม่ก็ไม่ยอม" หมอโปรดเอ่ยถามขึ้น เมื่อช่วยปิ่นลดาแต่งตัว แล้วตอนนี้ท้องเธอก็เริ่มออกมานิดหน่อยบ้างแล้ว"ซื้อทำไมค่ะ เปลืองเฉยๆ ใส่แค่วันนี้เดียวเดียวก็ถอดแล้วค่ะ""ครับ...พี่ตามใจปิ่นนะ ว่าแต่เดินให้ระมัดระวังหน่อยน่ะ ไม่ใช่ตัวคนเดียวแล้ว รองเท้าใส่คู่นี้ไปก่อนครับ" เอ่ยบอกพร้อมกับก้มหยิบรองเท้าแตะมาวางไว้ให้ปิ่นลดาสวมใส่ก่อน"ค่า...ขอบคุณนะค่ะ""ไปครับ...พี่จะไปส่ง แล้วจะได้รีบไปรับน้องทีมไปถ่ายรูปด้วยกันอีก"ทั้งคู่ออกจากคอนโดแต่เช้า โดยที่หมอโปรดแวะไปส่งปิ่นลดาที่มหาวิทยาลัยก่อน จึงค่อยกลับไปรับน้องทีมที่บ้านใหญ่"ปิ่น...ยินดีด้วยน่ะ วันนี้จบอย่างเป็นทางการแล้ว" รดา เพื่อนสมัยเรียนมัธยมเพียงคนเดียวของเธอ พร้อมกับช่อดอกไม้มาร่วมยินดีกับเธอด้วย"ขอบคุณน่ะรดา""แล้ว...หมอโปรดล่ะ ยังไม่มาเหรอ" รดาถามขึ้นเมื่อเธอมาหาปิ่นลดาแล้วไม่เจอหมอโปรด"ม