Semua Bab พ่ายรัก เมียในสมรส: Bab 31 - Bab 38

สารภาพรักจากรุ่นพี่หกเดือนต่อมามหาวิทยาเอกชน KKกันตถาวร ชายหนุ่มรุ่นพี่ที่ตอนนี้อยู่ปีที่สี่แล้ว และปีนี้ก็เป็นปีสุดท้ายของการศึกษาอยู่ที่นี่อีกด้วย เพราะอีกไม่อีกกี่เดือนนี้เขาก็จะจบจากที่นี่แล้วและวันนี้เองชายหนุ่มตั้งใจเอาไว้แล้วว่าจะบอกความในใจของเขาที่มีต่อพีรดา ซึ่งเขาก็อยากที่จะบอกมานานแล้ว แต่ก็ไม่มีเวลาเลย เพราะตัวเองที่เป็นผู้นำหรือที่เรียกว่าประธานนั้นเอง แถมช่วงนี้ต้องทำโปรเจคจบอีก และที่สาขาก็มีกิจกรรมอยู่ตลอด เวลาว่างเลยไม่ค่อยที่จะตรงกับพีรดา“หริ่ง วันนี้เราไปเที่ยวกันไหม” อารยาถามขึ้นเมื่อเลิกคลาสแล้วลงมานั่งอยู่ข้างล่างตึก“เราพาเพื่อนเราไปด้วยได้ไหม” พีรดาถามความเห็นจากเพื่อนทั้งสองออกไป“ได้สิ!” อารยาตอบ“แต่งตัวสวยๆน่ะ คืนนี้ฉันจะเป็นองครักษ์พิทักษ์พวกเธอเอง” เอกณัฐพูดขึ้นมา พร้อมกับท่าทางยึดอกแมนๆ ราวกับชายอกสามศอกทั้งสามนั่งจับกลุ่มคุยกันหัวเราะอย่างสนุกสนาน อยู่กันจนเพลินจวบจนเวลาเลยมาถึงจนถึงเย็น ร่างสูงอย่างสุภาพบุรุษของกันตถาวร เดินตรงมาหากลู่มหญิงสาว ที่นั่งคุยกัน“หรีดหริ่ง...พี่ขอคุยอะไรเป็นการส่วนตัวหน่อยได้ไหมครับ” เสียงนุ่มของร่างสูงเอ่ยขึ้น เมื่อ

ไม่อาจทนทางด้านของไลลาที่พึ่งจะเลิกกับแฟนหนุ่มมาหมาดๆ เพราะจับได้ว่าธันวาแอบไปมีสัมพันธ์ลึกซึ้งกับหญิงอื่น และยังมารู้อีกว่าตลอดเวลาที่ชายหนุ่มคบอยู่กับเธอ ก็แอบไปมีสัมพันธ์กับคนอื่นตลอด โดยที่เธอไม่เคยรู้เลย เพราะเธอไม่ยอมมอบความสาวนั้นให้เขาคืนนี้เลยตัดสินใจออกมาดื่มคนเดียวตั้งแต่ร้านพึ่งจะเปิด เพราะอยากลืมทุกอย่าง และทิ้งไม่ไปให้หมดภายในวันนี้“มันก็แค่ไอ้ผู้ชายเฮงซวยละว่ะ ไปได้เร็วๆสะยิ่งดี ฮึก...” ใบหน้าเคียดแค้นก้นด่าออกมา พร้อมกับเสียงเค้นหัวเราะอยู่ในลำคอ“พี่สาว...เมาหรือเปล่าค่ะ” ปรียาภัทร หรือ เอิงเอย หญิงสาววัย 20 ปี สาวเสิร์ฟที่พึ่งจะมาทำงานที่นี่ได้ไม่กี่วันมานี้เอง เพราะต้องการหารายได้ระหว่างเรียน“พี่ไม่เป็นอะไรค่ะน้อง พี่แค่อยากดื่มเพื่อให้ลืมสิ่งที่ไม่ดีเฉยๆค่ะ ถ้าพี่เมาน้องช่วยโทรหาเพื่อนพี่ที่เบอร์นี้ทีน่ะค่ะ” ไลลาพูดขึ้นด้วยใบหน้าเยือกเย็น พร้อมกับยื่นกระดาษโน๊ตให้แก่ปรียาภัทรทันทีหญิงสาวรับไว้โดยที่ไม่พูดอะไรตอบ แล้วจึงขอตัวกลับไปทำหน้าที่ของเธอต่อ ปล่อยให้ไลลาได้นั่งดื่มอยู่คนเดียว แต่เธอก็จะคอยมาสอดส่องดูตลอดหากว่างจากโต๊ะอื่นคอนโดฯหรูของพจีพัฒน์พจีพัฒน์พา

ความจริงก็คือ...พจีพัฒน์ตามหญิงสาวออกมาจนทัน เห็นหญิงสาวกำลังยืนโบกแท็กซี่อยู่พอดี จึงรีบวิ่งเข้าไปใกล้ พากลับมายังรถของเขาที่จอดอยู่ แต่ไปยังไม่ถึงหญิงสาวก็สะบัดแขนออก เดินหน้างอไปที่รถเองโดยไม่พูดไม่จาสักคำ“หริ่งหริ่ง...” เสียงนุ่มเอ่ยเรียกชื่อของหญิงสาวเมื่อเดินมาถึงรถ“ไม่ต้องมาพูดเสียงหวานใส่เลยน่ะ...ไอ้คนโกหกกะล่อนปลิ้นป้อนไปทั่ว ที่แท้ก็แอบไปมีแฟนอยู่แล้ว ฮึก...” ใบหน้างอยับยู่ยี่พูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงที่ไม่ค่อยพอใจนักร่างสูงไม่พูดพร่ำ รีบเดินเข้าไปใกล้ๆ กับหญิงสาวแล้วสวมกอดเธอไว้จากทางด้านหลังทันที โดยที่เธอไม่สามารถที่ขยับหนีไปไหนได้อีก“หริ่งหริ่งครับ...” พร้อมกับน้ำเสียงที่อ่อนละมุนเอ่ยเรียกชื่อของเธอ“ไอ้คนบ้า...” พีรดาพยายามที่จะขยับและดิ้นหนีออกจากอ้อมแขนนั้น“หริ่งหริ่งครับ ช่วยมีเหตุผลหน่อย” เสียงนุ่มเอ่ยขึ้นมาที่ข้างหูของเธอ “ปล่อย...ใช่สิหริ่งมันคนไม่มีเหตุผล งี่เง่าเอาแต่ใจตัวเอง ปล่อย...หริ่งจะกลับบ้านไปหาลูก” หญิงสาวเอ่ยขึ้นด้วยท่าทีที่ประชดประชัน และพยายามที่จะดิ้นออกจากอ้อมแขนเพื่อให้เป็นอิสระ“ไม่ให้กลับ...ขึ้นรถครับ เรามีเรื่องต้องเคลียร์กันอีกยาว” ร่างสูง

เปิดตัวอย่างเป็นทางการซึ่งก็เป็นการชื่นชอบ มีทั้งชื่นชมและทั้งวิจารณ์บ้างต่างๆนาๆ และก็ทำเอาตกใจเป็นอย่างมากในวงเพื่อนฝูงอยู่ไม่น้อย เพราะบางคนที่สนิทต่างไม่มีใครทราบข่าวมาก่อน แม้กระทั้งกวินพัทธ์เอง ที่สนิทกันมามากพอสมควร ก็พึ่งจะทราบข่าวมาก่อนหน้านี้เอง จึงอดไม่ได้ที่จะคอมเมนต์แซวทั้งคู่ออกมาไม่ได้ ‘เปิดตัวทั้งที ทำเอาคนอึ้งไปเลยน่ะมึง ทำไมไม่รอให้ลูกบวชก่อนวะ...ค่อยเปิดตัว 555’“พีท โพสต์อะไรลงไปแบบนั้นค่ะ...” หญิงสาวต่อว่าออกมาทันที เมื่อโทรศัพท์มือถือดังขึ้นมาไม่หยุด เพราะเสียงแจ้งเตือนข้อความ แม้กระทั้งสายเรียกเข้า“ก็โพสต์ความจริงยังไงล่ะ” ร่างสูงเอ่ยตอบได้แค่นั้น เพราะตอนนี้ใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มที่เหลือล้นมีความสุขมากมาย ที่ได้ปลดล็อคออกมา“แต่เรา...” หญิงสาวยังคงมีใบหน้าที่วิตกอยู่ไม่น้อย“ไม่มีอะไรต้องกลัวทั้งนั้นแหล่ะ ความจริงก็คือความจริงอยู่วันยังค่ำ ไม่ช้าก็เร็วคนต้องรู้อยู่ดีแหล่ะหริ่งหริ่ง” พจีพัฒน์ได้แต่ปลอบให้หญิงสาวเชื่อมั่นในตัวเอง พร้อมกับมือที่ยกขึ้นลูบศีรษะของเธออย่างเอ็นดู ถึงแม้ว่าหญิงสาวจะอายุเยอะกว่าเขาตั้งสามเดือน แต่หญิงสาวในสายตาเขาก็ยังเป็นน้องเขาอ