Semua Bab พ่ายรัก เมียในสมรส: Bab 1 - Bab 10

สถานการณ์พลิกผันกลางดึกณ บ้านเรืองพาณิชยากุลสองร่างกายอันเปลือยเปล่าที่โยกขย่มกันอย่างเมามัน ภายใต้แสงสลัวจากดวงจันทร์ ที่สาดส่องลงมามาทางช่องหน้าต่าง ที่มีม่านผืนบางปกป้องอยู่ ในเงามืดอันสลัวนั้นที่พอจะสามารถมองเห็นร่างอันเปลือยเปล่าของกันและกันอยู่พอรางๆ แต่ทั้งสองร่างไม่ทราบเลยว่าคนที่ร่วมรักด้วยนั้นเป็นใครกัน เพราะด้วยฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ที่ผสมกับยาปลุกเซ็กส์ เมื่อเข้าสู่ร่างกาย จึงไม่สามารถที่จะควบคุมสติได้ และไม่ได้สนใจอะไรทั้งสิ้น เพราะต่างคนต่างต้องการการปลดปล่อยเป็นสิ่งแรกรุ่งเช้า“ตาพีทไปไหน ทำไมยังไม่ลงมาสักที วันนี้มีรายงานที่มหาวิทยาลัยไม่ใช่เหรอ หรือเปลี่ยนใจไม่อยากเรียนแล้ว” พัฒน์พงษ์ ผู้อาวุโส แห่งบ้านเอ่ยขึ้นถาม ภรรยาของเขาที่นั่งอยู่ข้างๆ เตรียมจะรับประทานอาหารเช้ากัน“ไม่รู้สิค่ะ” นิษฐา ภรรยาของพัฒน์พงษ์เอ่ยตอบกลับอย่างเฉไฉ และพยายามทำตัวให้เป็นปกติที่สุด“แล้วหนูนัชชาล่ะ เมื่อคืนกลับยังไง ใครเป็นคนไปส่ง” พัฒน์พงษ์เปลี่ยนเรื่องถามภรรยาทันที“หนูนัชน่าจะค้างที่นี่แหล่ะ” นิษฐา ตอบสามีออกมา พร้อมกับใบหน้าที่เปี่ยมไปด้วยความสุข“ห๊า...ค้างที่นี่ แล้วนอนที่ไหนกัน ที่ห้อ

เรื่องวุ่นๆของวัยรุ่นมอปลายสองเดือนต่อมาณ โรงเรียนมัธยมเอกชนชื่อดังวันนี้เป็นวันที่ทางโรงเรียนได้จัดกิจกรรมปัจฉิมนิเทศขึ้น สำหรับนักเรียนที่สำเร็จการศึกษาประจำปีของทางโรงเรียน“หริ่ง ดีใจด้วยน่ะ ในที่สุดพวกเราก็ได้เรียนมหาลัยเดียวกัน ได้เจอหน้ากันอีกจนได้” ไลลา เพื่อนร่วมห้องและเพื่อนสนิทของหญิงสาวพูดขึ้นอย่างดีใจ เมื่ออทราบข่าวว่าพีรดาได้ศึกษาต่อมหาวิทยาลัยเดียวกันกับเธอ“คุณลงเป็นคนจัดการให้น่ะ” พีรดาตอบกลับไปเพียงแค่นั้น เพราะไม่อยากพูดอะไรมากถึงเรื่องนี้ แค่ได้ศึกษาต่อก็ถือเป็นบุญมากพอแล้ว“แล้วสรุปแกจะเรียนสาขาไหนล่ะ เลือกได้ยัง” ไลลาถามกลับมาอีกคำถาม เพราะหญิงสาวยังไม่ลงเลือกสาขาที่ต้องการ“ฉันมีสิทธิ์เลือกด้วยหรือ ขนาดฉันขอลงมหาลัยเปิด ท่านยังไม่ให้เรียนเลย” พีรดาพูดออกมาด้วยใบหน้าที่รู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจ ในโชคชะตาของตัวเอง แต่เธอก็ไม่มีทางเลือกอื่น นอกเสียจากทำตามความต้องการของผู้มีพระคุณ“แกยังโชคดีน่ะหริ่ง ที่มีผู้อุปการะเลี้ยงดูแกมาดีขนาดนี้ แถมได้เรียนโรงเรียนเอกชน มหาลัยดังๆอีกด้วย” ไลลาเอ่ยชมออกมา อย่างน้อยๆ หญิงสาวก็ยังได้รับโอกาสที่ดีแบบนี้“แกก็ได้เรียนที่ดีๆเหมือนก

จดทะเบียนสมรสพจีพัฒน์นั่งนิ่งทันที เพราะไม่รู้จะเอายังไงต่อกับเรื่องที่กำลังจะเกิดขึ้น และอีกอย่างก็ขัดคำสั่งของพ่อไม่ได้อยู่แล้ว เพราะเขายังอยู่ในวัยเรียน เงินและทรัพย์สินทั้งหมดก็ยังมีไม่มากพอ จะมีเพียงแค่เงินเก็บเล็กๆ น้อยๆ จากเงินเดือนที่พ่อให้ใช้จ่ายในทุกเดือนเพื่อเป็นค่าเล่าเรียน ซึ่งก็แอบเก็บสะสมเอาไว้บ้าง แต่ก็ไม่มากนัก“ไม่ต้องพูดอะไรกันทั้งนั้นแหล่ะตาพีทกับหนูหริ่งต้องจดทะเบียนสมรสกันให้เร็วที่สุด แล้วเรื่องเรียนก็หยุดพักกันเอาไว้ก่อนทั้งสองคนเลย หนูหริ่งคลอดปีหน้าค่อยเรียนพร้อมกันทีเดียว หลังจากนี้ให้ตาพีทเข้าไปเรียนรู้งานกับตาเพชรที่บริษัทไปก่อน จนกว่าหนูหริ่งจะคลอด แล้วถ้าฉันรู้ว่าใครคิดอกุศลทำชั่วอะไร หรือว่าคิดไม่ดีให้หนูหริ่งแท้งขึ้นมา ได้เห็นดีกันแน่” พัฒน์พงษ์พูดออกมาโดยยื่นคำขาดแก่คนในบ้านทั้งหมดทันที“ยัยเปียท้อง แต่ผมก็ไม่ได้ท้องนี้ครับพ่อ ทำไมต้องให้ผมพักเรื่องเรียนเอาไว้ด้วย อีกอย่างเราก็ไม่ได้รักกัน ทำไมต้องจดทะเบียนสมรสกันด้วยครับ” พจีพัฒน์พยายามหาเหตุผลมาอ้างขึ้น“เรียนจบกันเมื่อไหร่ ถ้าไม่ได้รักกันพ่อถึงจะอนุญาตให้หย่ากันได้ แต่ตอนนี้ก็ลองใช้ชีวิต ดูกันไปก่

ความเจ็บปวดที่งดงาม“สามีจะเข้าไปด้วยไหมค่ะ” ผู้ช่วยพยาบาลเปิดประตูออกมาถามทางพจีพัฒน์ทันที เมื่อถึงเวลาที่หญิงสาวจะต้องคลอดแล้ว“คือ...” พจีพัฒน์ ที่ไม่รู้จะทำอย่างไร จึงหันหน้าไปมองทางพ่อที่นั่งอยู่“เข้าไปให้กำลังใจเมียเถอะ...หนูหริ่งเสียสละความเจ็บก็เพื่อลูกของแกน่ะ” พัฒน์พงษ์พยักหน้าให้ แล้วพูดขึ้นมาอย่างจริงจังกับลูกชายพจีพัฒน์จึงเดินตามผู้ช่วยพยาบาลเข้าไปที่ด้านในห้องคลอด ที่หญิงสาวอยู่ด้านในนั้นด้วย และทำการสวมชุดตามที่ผู้ช่วยพยาบาลได้เตรียมการไว้ให้“หริ่งหริ่ง” เสียงเรียกชื่อหญิงสาวเปลี่ยนขึ้นมาทันที เมื่อเห็นหญิงสาวนอนอยู่บนเตียงรอคลอดแล้ว“คุณพีท...” หญิงสาวเอ่ยขึ้นมาอย่างดีใจทันที ที่เห็นชายหนุ่มอยู่ในห้องนี้ด้วย เพราะเธอไม่คิดว่าเขาจะมาอยู่ตรงนี้ได้“ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้นแหล่ะ...” ร่างสูงนั่งลงที่เก้าอี้ข้างๆกับหญิงสาว แล้วจับมือของพีรดามากุมเอาไว้แน่น เพื่อเป็นการให้กำลังใจเธอเพื่อคลายความเจ็บ“...เดี๋ยวคุณแม่เบ่งตามที่หมอบอกน่ะค่ะ พร้อมน่ะ” แพทย์ที่ทำการคลอดพูดขึ้นบอกทันที เมื่อเห็นว่าได้เวลาแล้ว“1...2...3...เบ่งค่ะคุณแม่ อึ้บบบบ” ผู้ช่วยพยาบาลที่อยู่ในห้องนั้นต่างส

นักศึกษาใหม่สามเดือนต่อมา ณ คอนโดฯหรูใจกลางเมืองกรุง ซึ่งตั้งอยู่ใกล้กับมหาวิทยาลัยที่ทั้งคู่ได้ศึกษาอยู่ในตอนนนี้ และทั้งคู่ก็ได้ย้ายเข้ามาอยู่ที่คอนโดฯเป็นที่เรียบร้อยแล้วตั้งแต่สัปดาห์ก่อนหน้านี้แล้ว พัฒน์พงษ์พ่อของชายหนุ่มเลือกคอนโดฯแห่งนี้ให้ ก็เพื่อที่จะได้สะดวกต่อการเดินทางมากขึ้น และอยากให้ทั้งคู่ทุ่มเทให้กับการเรียนเพียงอย่างเดียว“เสร็จยัง ยัยเปีย นี้เปิดเรียนวันแรกน่ะ ไม่มีความพร้อมเอาเสียเลย” เสียงบ่นออกมา เมื่อออกมานั่งรอหญิงสาวอยู่ที่โซฟากลางห้องรับแขกหญิงสาวในเสื้อนักศึกษากับกระโปรงทรงเอรัดรูปเพียงเล็กน้อย เพราะอาการอวบจากการมีลูกของเธอ และชุดนักศึกษาได้เตรียมไว้ตั้งแต่ที่เธอยังไม่ท้องแล้ว เธอไม่อยากซื้อใหม่ เพราะว่าชุดนี้ก็ยังไม่เคยได้ใส่เสียด้วยซ้ำหญิงสาวเดินออกมาจากห้องของเธอ ซึ่งเธอกับเขาก็นอนกันคนละห้อง เพราะว่าทั้งคู่ก็ไม่ได้รักกัน ก็แค่อยู่กันในฐานะคนที่มีใบทะเบียนสมรส และพ่อกับแม่ของลูกเพียงแค่นั้น“เสร็จแล้ว เลิกเรียกยัยเปียได้แล้ว หริ่งไม่ได้เปียผมแล้วนะ ดูสิ” ร่างอวบอิ่มหมุนตัวให้ร่างสูงที่นั่งอยู่โซฟาดู พร้อมกับสยายผมที่ปล่อยตรงยาวลงมาปรกหลังไม่ได้รวบมัด