Lahat ng Kabanata ng ฉกรัก | เซ็ต FIERCE MAFIA: Kabanata 31 - Kabanata 40

บทที่ 21 "ฝากให้นายน้อยของนายด้วย" น้ำหนาวหยิบเค้กจากมือของจีนัทส่งให้เจษ ทำให้เจษรับเค้กมาถือเอาไว้ในมืออย่างเลี่ยงไม่ได้ น้ำหนาวเดินจูงมือจีนัทออกไป จีนัทหันกลับไปมองการันต์ เธอมองเขาราวกับว่าเธอจะไม่ได้เจอเขาอีก เจษเดินถือเค้กของจีนัทไปให้ผู้เป็นนาย การันต์รับเค้กมาถือเอาไว้ เขามองเค้กครู่หนึ่งก

บทที่ 22 "อ่อ...ก็ฉันรู้อยู่แล้วแล้วฉันจะถามไปทำไม" "รู้อยู่แล้ว?" การันต์ขมวดคิ้วเข้าหากันแน่นอย่างไม่เข้าใจ "น้องจีย้ายกลับไปอยู่ที่รัสเซียแบบไม่มีกำหนดกลับไทยวันนี้แกก็เลยขับรถมารับฉันคนเดียวไง" "...เด็กคนนั้นกลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่" การันต์ชะงักไปครู่หนึ่งก่อนจะเอ่ยถามไม่เต็มเสียง "วันเกิดแก

บทที่ 24 "ก็ไม่ทำยังไง" ชามุกตอบด้วยท่าทางชิลๆ จีนัทถอนหายใจออกมายาวๆ อย่างเหนื่อยใจ ก่อนจะหันไปมองหน้าจอมือถือด้วยความเศร้าสลด การันต์มีข่าวกับผู้หญิงไม่เว้นวัน ทำให้เธอรู้สึกนอยด์ทุกครั้งที่เห็นข่าว เกือบสามปีมานี้เธอตามข่าวเขาตลอด เธอเฝ้ารอวันที่เธอเรียนจบไฮสกูล ทันทีที่เธอเรียนจบเรียนจบไฮสกูล

"แกจะจับปลาสองมือเหรอ" ชามุกเอ่ยถามติดตลก ทว่าความในใจเธอไม่ชอบใจในสิ่งที่จีนัทกำลังทำอยู่ "แล้วฉันจับไม่ได้เหรอ" จีนัทเอ่ยถามด้วยสีหน้าใสซื่อเหมือนปกติ ทว่า ประโยคที่เอื้อนเอ่ยออกมานั้นแอบแรดเงียบอยู่หน่อยๆ "...มันก็สิทธิ์ของแก" ชามุกชะงักอึ้งไปชั่วขณะ ด้วยไม่คาดคิดว่าจีนัทจะพูดประโยคแบบนี้ออกมา

"กูกำลังจะกลับบ้านแต่เห็นมึงโดนรุมอยู่ก็เลยลงมาช่วย" "...ขอบใจ" ลีวายหายใจติดขัดคล้ายจะสิ้นใจ "ไม่เป็นไรรีบไปโรงพยาบาลเถอะ" การันต์หันไปส่งสัญญาณให้บอดี้การ์ดช่วยกันแบกร่างของลีวายขึ้นรถ "กูประเมินตัวเองสูงเกินไป คิดว่าพวกมันแค่แปดคนยังไงก็สู้กูไม่ได้" ลีวายกล่าว หากเป็นนักเลงธรรมดาลีวายซัดร่วงไป