Akasia’s Point of ViewMonths have passed, and the time is quick and unnoticeable. I’m so near to giving birth to my twin son. Abala lang ako rito sa bahay at gusto ko nang maghanda ng mga gamit na dadalhin sa hospital. Gusto nga akong samahan ni Akio kaso ang sabi ko ay mas importante ‘yung pag-re-review niya sa board exams. Akio’s so close to reaching his dreams, so I don’t want to be a hindrance to him. I saw my phone ringing, and it was Lucila.Tinanong niya ako kung nakapagayos na raw ako pero ang sabi ko hindi pa. Gusto niya ay kasama raw siyang mag-aayos ng mga gamit na dadalhin ko para alam niya kung saan nakalagay ang mga gamit.Ilang minuto lang din ay nandito na si Lucila. “You don’t need to come with me to the hospital,” I said to Lucila while she was holding her huge bag, and it looked like she’d stay here for years.“Why not? Mukha bang may kasama ka? Kailangan mo ng kasama.” Lucila said and started packing my things.Nginitian ko lang siya at hindi na pinigilan. Nagp
Terakhir Diperbarui : 2025-08-15 Baca selengkapnya