Semua Bab You Are Only Mine(TAGALOG): Bab 21 - Bab 30

NAGISING si Gabriella mula sa ingay ng mga manok at bibe na nanggagaling sa likod bahay nila. Mabigat ang mga talukap ng mga mata niya at nahihirapan siyang idilat ang mga iyon. Tila silaw na silaw ang kanyang mga mata. Hindi niya alam kung anong oras na siya nakatulog pero alam niyang mag-uumaga na. Naramdaman niya ang pagdausdos ng malamig na metal sa leeg niya. Kinapa niya iyon at hinaplos ng mga daliri niya. Nangiti siya dahil pakiramdam niya ay andun pa rin ang bakas ng mga kamay si Miguel sa leeg niya. Nang maisip niya ang binata ay kaagad siyang napabalikwas ng bangon. Tumingin siya sa nakasabit na orasan. Alas-onse medya na at magtatanghalian na pala. Nakaramdam siya ng lungkot dahil siguradong umuwi na ang binata sa mga oras na iyon. Pupungas pungas ang mga mata niya at napipilitan ang sarili na bumangon na. Bago lumabas ng silid ay siniguro muna niya na maayos ang higaan ng kanyang Mamang. Bitbit ang mga bulaklak na binigay ni Miguel, ay naisipan na niyang lumipat s

HALF day lang ang pasok nila Gabriella. Alas diyes pa lang ay dinismiss na ang klase nila. Magkasabay na naglalakad si Lora at Gabriella habang si Karl naman ay kinuha ang motor nito sa parking area ng school nila. Sa gate na lamang nila hihintayin si Karl. Nang nasa gate na sila ay ilang saglit lang ay dumating na si Karl sakay ng motor. "Hindi daw sasabay si Gabriella. May dadaanan pa daw siya," sabi ni Lora. "May inuutos kasi si Mamang sa kabayanan," ani ni Gabriella nang tumingin si Karl sa kanya at nagtatanong ang mga mata. "Sige na, mauna na kayo," pagtataboy niya sa dalawa. "Sigurado ka? Hindi ka ba maliligaw niyan?" inosente ang mukhang tanong ni Karl, tila ba ito nang iinis. Sabay na natawa si Lora at Gabriella sa birong iyon ng kaibigan. "Kung sakaling maligaw man ako, kaya niyo naman akong hanapin," natatawang sabi ni Gabriella. "Ingat ka," si Karl at inabot ang helmet kay Lora. "Sakay na, Lora." habang sinusuot ang helmet sa ulo. Bago sumakay si Lora ng mot

NAALIMPUNGATAN si Gabriella nang tila may nakamasid sa kanya habang natutulog. Nang pumasok siya sa kanyang silid ay hindi na siya lumabas para mananghalian. Gusto muna niyang iwasan ang binata. Pero bakit andito ang binata sa loob ng silid niya at nakatabi ngayon sa kanya sa kama. Nakaharap ito sa kanya at pinagmamasdan siya. Kumurap kurap siya sa pagbabakasakali na baka nananaginip lamang siya. Pero sa ilang beses na pagkurap niya ay lalong lumilinaw ang imahe ng mukha ng binata sa mga mata niya. Ngumiti si Miguel sa kanya. Kinabig ni Miguel ang baywang ng dalaga upang ilapit sa katawan niya. Nagulat si Gabriella sa ginawa ni Miguel at nailagay ang mga kamay sa dibdib nito. "I'm sorry," masuyong bulong nito habang nakatigtig sa kanya. Sincere ang mukha nito at tila sinusuyo siya. "Miguel, baka makita ka ni Mamang dito," may pag aalalang sabi ni Gabriella. Lalong hinigpitan ni Miguel ang pagkakayakap sa kanya. "I told you, kaya kitang panindigan kay tita Mariella kung makik

NAGING madalas ang pagpunta ni Miguel sa pamilya Joson gawa nang pinauumpisahan na nito ang pagpapagawa ng warehouse. Ilang linggo na ring hindi nakikita ng binata si Gabriella dahil sa sobrang kaabalahan niya. Dadating siya nang wala na ito at pumasok na sa paaralan. Sa hapon naman ay hindi na siya dadatnan nito dahil maaga naman siyang lumuluwas pabalik sa mansion nila. Ang huling napag-usapan nila ay ang tungkol sa status ng relasyon nila na nagkaroon pa ng tensyon sa pagitan nilang dalawa. "Ipapaalam ko kay tita Mariella ang tungkol sa atin, Gabby." sabi ni Miguel habang nasa kubo sila at iniintay ang Mamang niya. Papadilim pa lang noon. Ang kapaligiran ay nababalot nang nag-aagaw liwanag at dilim. Parang nagsabog ng kulay kahel sa kapaligiran. "Miguel, baka pwedeng huwag na muna." nag-aalangan niyang sabi. Nagtatakang tumingin si Miguel sa kanya, mabilis naman niyang iniiwas ang mga mata. "Ayaw mo bang ipaalam naten kay tita Mariella?" nagtatakang tanong ni Miguel.

MALAYO pa lang ay tanaw na ni Karl ang pulang kotse na nakahinto sa tapat ng bahay nila Lora. Pasado ala-una na ng madaling araw nang maisipan ni Gabriella mag-ayang umuwi. Medyo naparami din ang nainom ng dalaga. Hindi niya magawang magkwento sa dalawang kaibigan kaya idinaan na lang niya sa pag-inom ang sama ng loob. Mula sa loob ng kotse ay halos dalawang oras nang naghihintay si Miguel sa loob ng sasakyan niya sa tapat ng bahay ng kaibigan ni Gabriella. Tanaw niya ang paparating na motor at huminto sa harap ng kotse niya. Nakita niyang bumaba si Gabriella kasunod ang kaibigan nitong babae. "May bisita kayo, Lora?!" may kalakasan ang boses ni Karl upang marinig ng maliwanag ni Lora ang tanong niya dahil nakikipagsabayan ang hampas ng hangin at ugong ng motor niya. "Wala naman kami inaasahan bisita, bakit?" takang tanong ni Lora at bahagyang tinagilid ang ulo sa kaliwang balikat ni Karl upang maabot sa pandinig nito ang sinasabi. Mula sa likuran ni Lora ay bahagyang hinilig n