Semua Bab You Are Only Mine(TAGALOG): Bab 11 - Bab 20

Alas tres ng madaling araw ay bumangon na si Gabriella. Sinulyapan niya si Lora na mahimbing na natutulog sa kabilang side ng kama. Si Karl naman ay naglatag sa sahig at doon pumwesto ng higa. Umupo muna siya saglit sa gilid ng kama at kinundisyon ang sarili. Ilang minuto siyang nag-inhale-exhale dahil pakiramdam niya ay kay bigat bigat ng dibdib niya. Pakiramdam niya ay nakapikit lamang siya pero gising na gising naman ang diwa niya. Mabibigat ang mga talukap ng mata niya at parang ayaw dumilat. Inaantok siya pero pagnakahiga naman siya ay parang balisa siya na hindi niya mawari. Lumabas siya ng silid. Nakita niyang nakaawang ang pinto ng kwarto niya kaya naisipan niyang isara ito. Nasilip niyang mahimbing na natutulog ang matandang Mortiz, pero wala itong kasama sa kama. Wala si Miguel sa kama. Mag-isa lamang ang matandang Moritz sa kwarto. Pinutol niya sa isip si Miguel at maingat na sinara ang pintuan ng kwarto niya. Sinilip niya ang Mamang niya sa sala at nakita niyang ma

Napamaang si Gabriella sa sinabi ni Miguel. "It’s possible that what you heard before in your parents’ conversation was just a misunderstanding on your part. And I might say that na sa panahong iyon bata ka pa. Well, hanggang ngayon naman," bahagya itong ngumiti sa kanya. Napataas ang isang kilay ni Gabriella. Natawa siya at napailing. "So sinasabi mo bang misconception ko lamang iyon?" "Yes,"malumanay na ang boses ni Miguel. Akmang sasagot sana si Gabriella pero agad siyang pinigilan ni Miguel. "Kailangan ko sabihin sa iyo ito, pero sana pakinggan mong mabuti at unawain mo. Kaya next time, wag kang nakikinig sa usapan ng mga matatanda, just like you are gossiping. If accidentally you heard something, matuto kang magtanong hindi iyong basta basta ka na lang bubuo ng sarili mong paniniwala." malumanay na ang tono ng boses ni Miguel dahil alam na niyang kontrolado na niya ang usapan nilang dalawa. Nanatiling tahimik si Gabriella dahil pakiramdam niya ay para siyang batang

Maaga ang schedule ng libing ni Gabriel kaya naman wala pang alas dose ng tanghali ay nasa bahay na ang mag ina. Ang mga kaanak ng Papang at Mamang niya ay hindi na dumaan sa bahay nila. Kahit ang mag-amang Mortiz ay dumeretso na rin ng uwi sa Maynila at nagbiling babalik na lamang sa susunod na araw. May ilan din naman sa mga nakipaglibing ang dumaan sa kanila para magtanghalian, halos mga tauhan ng Papang niya sa bukid. Isa isa nang nag alisan ang mga nakipaglibing at ang natira na lamang ay sila Lora at Karl. Napagpasyahan ng dalawa niyang kaibigan na sasamahan ulit silang mag ina mamayang gabi. Tama nga ang sabi ng mga nakiramay kanina. Mas mararamdaman mo ang matinding lungkot pag nailibing na ang mahal mo sa buhay. Dahil nang makaalis na ang mga nakipaglibing ay narinig niyang umiiyak ang Mamang niya sa kwarto. Pinuntahan niya ang kanyang Mamang at pinakalma. Hinayaan lamang niya itong umiyak nang umiyak habang paulit ulit niyang hinihimas ang likod ng ina. Kahit man lang

SUMAPIT ang araw ng ika-labing walong kaarawan ni Gabriella. Simple lamang ang naging pagdiriwang ng kaarawan niya at ginanap sa harap ng bahay nila. Tanging mga piling bisita lang ang inimbitahan niya. At syempre hindi mawawala roon ang dalawa niyang kaibigang si Lora at Karl. Panghapunan ang selebrasyon ng kaarawan niya kaya naman nagluto ang Mamang niya ng kalderetang pork ribs, crispy kare kare, mayroon ding pritong manok at shanghai. Gumawa din ang Mamang niya ng minatamis na beans at leche flan para may dessert at pantanggal umay. Si Lora ay naisipang magdala ng 2 galoon na ice cream at si Karl naman ay cake. Pinaghalong saya at lungkot ang nadarama niya dahil kahit kailan ay hindi na makukumpleto ang pamilya niya. Unang birthday niya na wala ang Papang niya at maging sa susunod na taon. Binuksan ni Karl ang cake at nilagyan ng maliit na kandila sa gitna. Sinindihan ito at sinimulang kumanta. "Happy birthday to you, happy birthday to you..." halos sabay sabay na nagkantah

HALOS mag-aalas dose na ng hatinggabi natapos ang kasiyahan ng kaarawan ni Gabriella. Halos sabay sabay din nagpaalam ang mga ito. Tanging si Karl at Lora ang naiwan para tulungan siyang magligpit ng mga pinaggamitan nila. Hindi din nagtagal ay umalis na din ang mga ito sa kabila nang pagpipilit niya sa dalawa na dito na lamang matulog sa kanila. Hinatid pa niya ng tanaw ang dalawang magkaangkas sa motor. ihahatid pa muna ni Karl si Lora sa bahay nito saka pa lamang makakauwi si Karl. "Ingat kayo!" tumatawa niyang sigaw habang kumakaway sa dalawa. Nakita pa niyang sabay na nagtaas ng kamay ang dalawa at gumanti sa kaway sa kanya habang papalayo na ang motor. Napapailing siya sa dalawang iyon dahil hanggang sa uwian ay nagbabangayan. Nang hindi na niya matanaw ang ilaw ng motor ni Karl ay pumasok na siya sa bakuran nila. Napansin niyang andun pa rin ang sasakyan ni Miguel sa tapat ng gate nila. Tinanaw niya ang bahay nila na hanggang ngayon ay bukas pa ang ilaw at ang pinto. Gisi