Andrea's POV "Anak, mag sorry ka sa kanya." Mahinang saad ko sa anak ko. Umiiyak pa rin kasi ang bata kaya kahit alam kung walang kasalanan ang anak ko itinuroan ko paring mag sorry ito. "No mommy, I'm not the one who started the fight. He said, I'm a monster, dahil wala akong daddy" Mangiyak ngiyak na sumbong nito. Parang kinurot ang puso ko sa narinig ko. "Sa susunod po, turuan niyo ang anak niyo ng magandang asal ha!" Galit na galit na sigaw ng ina ng bata. Pumantig ang dalawang tenga ko sa narinig ko. Bumaling ako dito. "Excuse me! Baka iyong anak mo ang turuan mo ng magandang asal. Walang ginawang masama ang anak ko para bullihin niya!" Alam Kong unprofessional pero ayokong kiniquestion ang pagiging nanay ko at lalo na kapag e bully ang anak ko. Kung kanina napapalampas ko pa pero ngayon kumulo ata ang dugo ko sa sinabi nito. "Totoo naman talaga diba? ikaw nga ang nagsabi.Hinid niya daddy iyong lalaking laging Kasama niya!!!" Sigaw ng babae. Timping timpi na sinamaa
Last Updated : 2025-11-22 Read more