All Chapters of The Billionaire's Perfect Thief : Chapter 21 - Chapter 30

WARNING: This chapter contains matured and sensitive contents that's not suitable for young readers. Please read at your own risks. ANASTASIA “Yeah... just like that...” “Slowly... don't grip it too much, it'll hurt...” Malakas ang tibokbl ng puso ko habang kagat ko rin ang ibabang labi ko. Mainit ang mukha ko—no, buong katawan ko. Kakaiba ang nararamdaman ko ngayon habang hawak ko sa ilalim ng tubig ang kaselanan ni Kirill. Nakaupo ako sa harapan niya, habang siya ay bahagyang nakabukaka para maging komportable ang pwesto ko sa gitna ng mga binti niya. Hindi na rin ako halos makapagangat pa ng tingin sa kaniya dahil nahihiya ako—kahit pa mas malala na dito ang nagawa namin ng gabing 'yon. “Ahh... that's it, keep it up, Tasia...” Napantig ang tenga ko nang marinig ang ungol ni Kirill, pati na rin ang malaswa niyang pagbanggit sa pangalan ko habang pinagsisilbihan ko siya ngayon. Hindi ko na-imagine na mauuwi pala sa ganito ang lahat. Alam kong hindi ko naman ta

ANASTASIA Once again... nanuot sa ilong ko ang amoy ng dagat. It was another sunny day, and we're finally heading back the land. Anong nararamdaman ko ngayon? Well, hindi naman ako kinakabahan. Maaari ngayong mayroon akong limang milyong patong sa ulo, pero dahil sa kontrata na mayroon kami ni Kirill ay alam kong poprotektahan niya ako. Since he can't afford to lose me—not now that our contract are finally sealed. “What do you think? Isn't it refreshing to go back?” rinig kong tanong sa akin ni Kirill. Nakakatawa, dahil ang pwesto namin ngayon ay ang mismong pwesto namin noong araw na kinompronta niya ako. The day that he kidnapped me. Mapakla akong tumawa. “Well, siguro naman ay hindi mo ako hahayaan na mapasakamay ng gobyerno?” He chuckled. “Why would I? You're a key pieces for this game, Tasia,” walang pagaalingan na sabi niya. Humalumbaba ako, nakatuon ang tingin sa kulay bughaw na dagat na tila ba ay kumikislap sa ilalim nang tirik na tirik na araw. “Yeah

ANASTASIA Nanatiling nakadikit ang mga labi ni Kirill sa akin, ang mainit niyang hininga ay halos nagpapalabo ng paningin ko. Naramdaman ko rin ang matigas niyang dibdib sa pagitan naming dalawa. His whole presence was shouting his dominance! Alam kong malulunod na naman ako sa lason niyang halik. Kaya naman sinubukan kong gisingin ang sarili ko. And I started by pushing him. Tinutulak ko si Kirill, nakalapat ang kamay ko sa matipuno niyang dibdib pero hindi man lang siya halos matitibag. Lunod na lunod na ako sa halik niyang hindi lang basta nakalapat sa labi ko—dahil ngayon ay nakahawak na rin ang isang kamay niya sa likod ng batok ko't mas pinapalalim pa ang halikan naming dalawa. Pinipilit niyang ipasok ang dila niya sa bibig ko pero ayaw ko—kaya ang nakuha niyang solusyon? Kagatin ang ibabang labi ko. Napaawang ang labi ko dahil sa ginagawa niya, at kinuha niya naman ang oportunidad na 'yon para gawin ang gusto niya. Pinasok ni Kirill ang dila niya sa loob ng bibig ko. A

ANASTASIA “Shelly, kanina pa kita hinahanap. Saan ka ba galing?” hinihingal na saad ni Kia nang makalapit siya sa amin. Hinatak na siya ni Kia palayo sa akin, marahan na hatak lang naman—sapat lang para magsimula na siyang maglakad. Pero habang naglalakad sila palayo, ay nasa akin pa rin ang tingin niya. At isang matamis na ngiti lang naman ang binibigay ko sa kaniya. Sunod kong ginawa ay ang bumaling sa stage, dahil nga nakatayo ay nakikita ko na ngayon ang mga nangyayari 'don dahil hindi na nakaharang sa sight ko ang setup ng camera. Kirill... he's staring at me with his cold eyes. Naka-pose siya sa isang red na sofa, nakasuot ng isang mamahalin na polo na nakabukas pa ang mga butones kaya naman kitang-kita ang abs niya. Hindi ko pinutol ang titigan naming dalawa, talagang tinitigan ko rin siya tulad nang palagi kong ginagawa. Ang pinagkaiba lang ay nakangiti na ako ngayon. Kahit nga ako ay hindi ko alam kung bakit ako masaya. Well, the encounter with Shelly was quiet

ANASTASIA Wala akong nagawa kundi ang umupo na lang ulit at panoorin si Kirill mula dito sa pwesto ko. Ano pa nga bang magagawa ko kung gagamitan niya na ako ng boses niyang alam kong hindi ko na pwedeng suwayin kung ano man ang gusto niya. Ngayon pa lang, masasabi ko nang under talaga ako ni Kirill. Hindi dahil gusto ko, kundi dahil wala akong choice dahil sa kontrata na pinirmahan naming dalawa. Humalumbaba na lamang ako dahil gutom na talaga ako. Hindi naman ako natatagalan sa ginagawa niya, lalo na't nakikita ko na multitasking na siya. Nakapagsalang na nga siya ng sinaing nang hindi hinihingi ang tulong ko 'eh. Pero ngayon, sa tingin ko ay patapos na o paluto na ang pork steak na niluluto niya dahil amoy na amoy ko na ang nakakatakam na aroma. Akala ko ay beef steak lang ang meron, may pork steak din pala? “Wait, hindi ka dapat nagpo-focus sa gan'to! Isipin mo na lang ang kakaharapin mo mamaya!” saad ko sa aking isipan. Natampal ko pa ang noo ko nang maintindih