All Chapters of In Love With A Psycho : Chapter 21 - Chapter 30

Ciaran RodriguezContent Warning:Violence.Beirut, Lebanon: 1800hrsPagkalapag ng eroplanong sinasakyan ko sa Beirut - Rafic Hariri International Airport, ay agad akong naghanda. Isinuot ko ang paborito kong itim na sumbrero at nagsuot rin ako ng itim na mask. Matapos i-announce na maari nang makalabas ang pasahero ay nakianod ako sa daloy ng mga taong pababa ng eroplano bitbit ang aking knapsack na naglalaman lamang ng kapirasong damit at first-aid kit. But of course, all of my toys are in the hands of my henchmen.Narito ako sa Lebanon dahil narito ang aking target. I will camp here until I finally complete the mission given to me by Trace Dimagiba, and it will not take long. Nagtatrabaho ako sa kanya bilang isang assassin ng Foedus. Pero hindi tulad ni Keyller na isang drug runner, tanging pagpatay ng tao lang ang gawa ko dahil bukod sa wala akong oras mag-deliver ng epektos ay mas gusto ko ang maduguang trabaho. It always lifted my mood when I saw blood.Mabuti na lang bago ako u

Anne Joy Del MundoHindi ko akalaing matapos ang dalawang linggo ay hindi ko pa rin nakikita ang pagmumukha ni Doc Rodriguez. Akala ko ay patuloy niya akong pepestehin. Natatakot ako sa kanya dahil sa ginawa niya sa akin at the same time I was thrilled that he was giving me attention kahit pa sa kakaibang paraan. Atensyon na matagal ko nang hinahangad. Oo, nasaktan ako sa ginawa ni Doc. Rodriguez. I have all the rights na ipakulong at ipaaresto siya, pero wala akong ebidensya. Isa pa, kailangan ko siya para mahanap ang nawawala kong kakambal kahit pa kaakibat niyon ay ang pagkawala ng dangal ko. But this was just a reason dahil ang totoo ay gusto ko ang ginagawa niya sa akin. Yes, I admit. It hurts a lot, but my sanity told me that I am enjoying it like what my body was longing for the longest time.Call me stupid, an idiot, or a masochist, but I will sacrifice myself para mahanap ang kapatid ko. Dahil kahit gaano pa kahayop si Doc Rodriguez, I still like him. In fact, I am slowly co

Ciaran Rodriguez"Damn!" Agad akong napamura nang makita ko kung nasaan ako pagkamulat ng aking mata. I am standing in the middle of an empty golf field with my hands tied up in a bar above my head. It was actually a soccer goal net.Tumaas ang sulok ng aking labi habang nakamasid sa pamilyar na lugar na kinalakhan ko. Now I don't need to waste too many brain cells thinking of who kidnapped me."Finally awake, Ciaran?"That voice! That voice that I loathed the most entered my ringing ear as a burst of anger rushed through my brain. But I remained calm as I raised my head to look at that person."Tiyo Armando," I answered. Tiyo Armando is my mother's brother. Siya ang kumupkop sa akin magmula nang mamatay ang magulang ko noong bata pa ako matapos masangkot sa aksidente.Maliwanag na ang paligid kaya hindi ko alam kung ilang oras akong walang malay magmula kaninang madaling-araw."It looks like you are enjoying your time roaming around so much that you forgot you have a job to finish?"

Anne Joy"Ikaw!? Ano'ng ginagawa mo rito? Bakit ka nandiyan sa loob? Bakit... Bakit ka nakakulong?" Hindi makapaniwalang bulalas ko nang mapagsino ang kaharap ko. Lumakas ang kabog ng dibdib ko sa pag-aakalang ito ang sinasabing suspek ni daddy sa pang-aabuso sa akin. Pero hindi… "Anne Joy? Bakit ka nandito? Sino'ng binibisita mo?" Balik-tanong ng lalaki sa akin na may halong labis na pagtataka. Nagpasalamat ako at nakahinga nang maluwag dahil hindi nagkamali ng suspek na dinampot si daddy. Ang buong akala ko ay inosesnteng tao ang dinampot nila para lang may magbayad sa nang-agrabyado sa akin.Kumunot ang aking noo para tanungin ulit sana ang kaharap kung bakit ito nakakulong pero bago pa ako makasagot ay bigla akong tinawag ng pulis na nakabantay sa akin. "I'm sorry, Miss Del Mundo. Pero wala na po ang taong nais ninyong bisitahin dahil nailipat na po siya ng kulungan sa request din po ng inyong ama."Nagulat ako sa sinabi ng pulis. Ang sabi sa akin kanina ni Daddy ay mamaya pang

Anne Joy Del Mundo"Done! He's safe!"Nakahinga ako nang maluwag na para bang isang tinik sa lalamunan ang nabunot nang sabihin ni Doc Rodriguez iyon.Inabot nang halos anim na oras ang operasyon sa pasyente dahil masiyadong malubha ang lagay nito at ang tama ng bala ay nasa delikadong posisyon ng kanyang katawan.Matapos masiguro na maayos na ang lagay ng pasyente at puwede nang dalhin sa VIP ward ay saka lamang kami magkasunod na lumabas ni Doc Rodriguez matapos maghugas at linisin ang sarili. Doc Rodriguez will be looking after the patient personally kaya hindi na ito nagbigay ng instructions sa nurses na kasama namin sa loob. They were also threatened by him to not speak a word about the operation.But before I could reach the door and open it, Doc Rodriguez spoke behind me. He put his arms between my body and trapped me against the door. I could feel his hot breath blowing on the back of my neck, and electricity traveled through my spine. I couldn't help but shudder and admit I l