DAYS PASSED and everything feels like according to plan. Charles stops resisting to take his medicines which she finds good. At least hindi na siya nahihirapan sa bagay na ‘yan. Nagiging close na rin niya si Manang Josa na nakakausap niya rin sa bahay.“Kailan ka po ba talaga uuwi?” bagot na tanong ng kanyang anak sa kabilang linya. “Ang daming buwan na dumaan, Mommy. Until now, nandiyan ka pa rin.”She chuckled at his remarks. Nakasimangot ito sa harap ng camera, nagpapahiwatig na hindi na ito nasisiyahan. Mahina siyang umiling sa anak. “Dalawang linggo pa lang ako rito, Caius. At isa pa, nagtatampo ba ang baby ko?”“Mommy, miss na po kita. Hindi po ba talaga akong pwedeng magpunta riyan?”Her smile slowly faded as she shook her head. “Masyadong malayo ang lugar na ito, Caius. It’s better for you to stay home and focus on your studies. Uuwi rin ako. Uuwian kita palagi.”Somehow, those comforting words did not just comfort him, but it comforted her too. Alam niyang at the end of the
Last Updated : 2025-09-10 Read more