Semua Bab กรงขังรักคุณหมอ Hot Nerd: Bab 41 - Bab 50

ตุบ..โทรศัพท์มือถือรุ่นใหม่ล่าสุดถูกปาอัดผนังห้องอย่างแรง ตามมาด้วยแฟ้มเอกสารและตำราทางการแพทย์ที่ถูกหมอหนุ่มกวาดลงโต๊ะด้วยแรงโทสะเมื่อวานเขาผิดนัดเธอเพราะมีเคสผ่าตัดเร่งด่วนที่เขาจำเป็นต้องเข้าร่วมผ่าตัดกับอาจารย์หมอท่านอื่น แถมความยากของเคสนี้ทำให้กว่าที่เขาจะออกจากห้องผ่าตัดได้ก็เกือบค่ำ เขาไม่หลงเหลือเรี่ยวแรงใดๆ จึงส่งข้อความบอกเธอและนอนหลับไปในห้องพักของตัวเองที่อยู่ในห้องทำงานส่วนตัวทันทีตื่นขึ้นมาอีกครั้งก็ดึกมากแล้ว ข้าวปลาก็ยังไม่ทันได้กิน แต่ก็รีบไปดูอาการคนไข้ เสร็จแล้วถึงได้กดดูข้อความให้กำลังใจที่เธอส่งมา แม้จะอยากกดโทรออกหาเธอมากแค่ไหน แต่เพราะเป็นเวลาดึกมากแล้วจึงไม่อยากกวน เพราะเธอเองก็มีถ่ายละครแต่เช้าในวันพรุ่งนี้จึงอยากให้เธอได้นอนพักอย่างเต็มที่แต่พอช่วงบ่ายของวันต่อมาที่เขาลงตรวจอาการคนไข้ของตัวเองครบทุกคนแล้ว เขาก็หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาส่งข้อความไปถามเธอว่าถ่ายละครอยู่ที่ไหนเพื่อจะได้กะเวลาไปรอรับได้ถูก แต่สิ่งที่เขาเห็นคือข่าวบันเทิงซุบซิบพระนางคู่จิ้นช่องดัง โดนปาปารัซซี่แอบถ่ายรูปได้ตอนไปดูหนังกินข้าวเดินช้อปปิ้งกันเมื่อวาน แถมตอนที่นั่งกินข้าวกัน พระเอ

น่านฟ้ามองแผ่นหลังบอบบางเปลือยเปล่าที่โผล่พ้นผ้าห่มของเด็กสาวในปกครองที่นอนหันหลังให้เขา เธอหลับไปทันทีที่การรังแกครั้งสุดท้ายจบลงเขาขยับตัวลุกขึ้นมานั่งแล้วยกมือลูบใบหน้าของตัวเอง พยายามเรียกสติดับความกรุ่นโกรธในหัวใจ แม้จะพิสูจน์แล้วว่าเธอกับไอ้หมอนั่นไม่ได้มีอะไรเกินเลยกันแบบที่เธอยอมมีกับเขาก็ตาม แต่ความหึงหวงมันทำให้เขาขาดสติรังแกเธอแบบนั้นแม้จะไม่ได้ใช้กำลังข่มขืนหรือลงมือทำร้ายร่างกาย แต่เธอก็ไม่ได้ยินยอมนอนกับคนไม่มีเหตุผลแบบเขาเหมือนเดิม แต่เพราะความช่ำชองของเขาทำให้เธอเคลิบเคลิ้มล่องลอยจนยอมนอนระทดระทวยให้เขารังแกได้ตามแต่ใจต้องการครั้งแล้วครั้งเล่าอีกไม่กี่ชั่วโมง พระอาทิตย์ก็จะโผล่พ้นขอบฟ้าแล้ว ยังโชคดีเหลือเกินตรงที่ตั้งแต่เธอทำงานในวงการบันเทิง แม่ของเขาไม่เคยวุ่นวายกับเรื่องเวลาในการกลับถึงบ้านของเธออีก เพราะรู้ว่าการทำงานตรงนี้มันไม่มีเวลาตายตัวแน่นอน และถ้าเลิกดึกดื่น ยังไงเธอก็มีรถประจำตำแหน่งมาส่งถึงหน้าบ้านอย่างปลอดภัยทุกวันอยู่แล้ว แม่ของเขาจึงไม่ได้รับรู้ว่าวันนี้เธอไม่ได้กลับบ้าน เพราะโดนเขาลากมาลงโทษจนเกือบเช้าอย่างนี้แต่ดูจากความอ่อนเพลียของทั้งเขาและเธอแล

น่านฟ้ามองตามร่างบางจนลับสายตา เขารู้ดีว่าเธอรู้สึกอย่างไร และเขาจำเป็นต้องจบเรื่องคาราคาซังนี้ ไม่อย่างนั้น มะลิของเขาต้องทิ้งเขาไปแน่ๆ“ไม่ได้หรอกลิน จะมานอนห้องเดียวกับผมได้ยังไง ผมว่าลินกลับไปนอนพี่บ้านลินดีกว่านะ ผมไม่สะดวก ลินจะถูกมองเป็นผู้หญิงไม่ดีด้วย”“ทำไมลินถึงนอนกับน่านไม่ได้ เมื่อก่อนเวลาลินมาหาน่าน เราก็นอนด้วยกันตลอด ขนาดบ้านไม้ที่มะลิอยู่ ลินก็เคยมานอน มันเป็นบ้านที่มีแต่เรื่องราวของเรา”“มันไม่เหมือนเดิมแล้ว ตอนนี้เราไม่ได้คบกันในฐานะเดิม ลินเป็นคนเลือกที่จะไปจากผมเอง และผมบอกแล้วว่าผมจะไม่มีวันเก็บหัวใจไว้รอคุณอีก ส่วนบ้านหลังนั้น มันไม่หลงเหลืออะไรเกี่ยวกับคุณอีกแล้วลิน เพราะผมยกบ้านหลังนั้นให้มะลิไปแล้ว”รวมถึงหัวใจของเขาที่ได้ยกให้กับมะลิไปแล้วเช่นกัน เพราะฉะนั้น ในบ้านน้อยหลังนั้น จึงมีแต่ความรักและความทรงจำแค่ของเขากับเด็กสาวในปกครองเท่านั้น“แต่วันนี้ลินกลับมาแล้ว ลินมาทวงสัญญา ลินพร้อมจะแต่งงานกับน่านแล้ว น่านจะให้ลินอยู่ที่นี่ ไม่กลับไปหาพ่ออีก ลินก็ยอม”เมื่อรู้ว่าของตาย ไม่ได้เป็นของตายสำหรับเธออีกต่อไป สาวสวยก็เกิดความหวงแหนและต้องการแย่งชิงมันกลับมาเป็นข

“งั้นหนูนอนพักเถอะนะ เดี๋ยวพี่ต้องดูเคสต่อ จะเข้าไปประชุมกับอาจารย์หมอด้วย ช่วงนี้พี่คงไม่ได้กลับบ้านหลายวันเลย หนูมานอนกับพี่ที่นี่ไหม”“ไม่ได้หรอกค่ะ ช่วงนี้หนูไม่ได้ไปกองถ่าย ถ้าหายไปทั้งคืน คุณป้าสงสัยแน่ๆ แล้วคุณป้าก็มีโปรแกรมให้หนูพาไปหลายที่เลย ไม่รู้จะว่างไปหาพี่ได้หรือเปล่า”“อืม ไม่เป็นไรครับ ไปทำหน้าที่ลูกสะใภ้ที่ดีก่อนนะ พี่ทนคิดถึงหนูได้ งานพี่ก็หนัก คงไม่ค่อยได้พักเท่าไหร่ ถ้าหนูมาพี่ก็คงอดใจไม่ไหว สงสัยจะไม่มีแรงจับมีดผ่าตัด”“บ้า พี่น่าน ลูกสะใภ้อะไรกันคะ”“อ้าว หนูเป็นเมียพี่ไม่ใช่หรอครับ”“ก็แค่ทางพฤตินัย ไม่มีใครรู้ด้วยซ้ำว่าเราเป็นอะไรกัน”“พี่ว่ามีคนรู้นะ”“ใครคะ ก็ไอ้เหนือกับไอ้พีทไง”“พี่สองคนเขารู้ได้ไงคะ พี่บอกหรอ”“กับไอ้เหนือ พี่ไม่ต้องบอกหรอก มันรู้เอง มันเห็นพี่แอบย่องเข้าบ้านหนู ส่วนไอ้พีท พี่ปรับทุกข์กับมันน่ะ เมียเด็กของพี่ไม่รัก”“หนูอยากจะตีพี่จริงๆ เลย เห็นไหม บอกแล้วว่าจะต้องมีคนเห็น บอกว่าไม่ต้องมาทุกวันก็ไม่ยอม หื่นจนได้เรื่อง ดีที่พี่เหนือเป็นคนเห็น ถ้าเป็นคนอื่นหนูซวยแน่ๆ แบบนี้หนูไม่กล้ามองหน้าพี่เหนือแล้ว”“ฮ่าฮ่าฮ่า อะไรกัน ไม่เห็นต้องอายเลย

น่านฟ้ารู้สึกตัวตื่นขึ้นมาด้วยความเมื่อยขบเพราะพิษไข้ในเวลาบ่ายคล้อย หลายวันที่ผ่านมาเขาหักโหมทำงานจนแทบไม่ได้พักผ่อน แถมยังอยู่กับเชื้อโรคทุกวัน ร่างกายที่อ่อนแอทำให้เขาเป็นไข้จนได้สำนึกสุดท้ายที่เขาจำได้คือสั่งให้ยุวดีโทรตามมะลิให้มาหา ถ้าอย่างนั้น น้ำหนักของร่างกายที่นอนกอดก่ายซุกซบอกแกร่งของเขา คงเป็นใครไปไม่ได้ นอกจากสุดยอดดวงใจของเขาเท่านั้นแม้จะยังมึนงงเพราะพิษไข้ แต่คนตัวโตกลับอิ่มเอมในหัวใจ เขากดจูบหน้าผากโหนกนูนอย่างแสนรัก แม้จะอดแปลกใจไม่ได้ว่ากลิ่นหอมอ่อนๆ เฉพาะตัวของเธอเปลี่ยนไป“อืมม หนูมานานแล้วหรอครับ”คนที่เพิ่งตื่น เงยหน้ามองเขาทันทีที่เขาทักทายเธอเป็นคนอื่น คนที่ยังไม่ทันหายป่วยตกใจจนขยับตัวหนีอัตโนมัติ ความรีบลุกขึ้นมานั่งทำให้เขาเวียนหัวจนต้องกุมขมับและนั่งพิงหัวเตียงอย่างหมดเรี่ยวแรงร่างกายที่เย็นวาบหลังจากผ้าห่มผืนหนาตกลงไปที่เอว ทำให้เขาได้สติ ยกผ้าห่มขึ้นสำรวจร่างกายก็พบว่าตัวเองไม่มีเสื้อผ้าติดกายแม้แต่ชิ้นเดียว“เกิดอะไรขึ้น ทำไมผมอยู่ในสภาพนี้”“ลินมาหาคุณ เห็นว่าคุณป่วยเลยเช็ดตัวและอยู่ดูแลคุณค่ะ”“มะลิล่ะ มะลิไปไหน”“ไม่รู้สิคะ ตั้งแต่ลินมาก็ไม่เห็นใคร