Semua Bab คุณลุงหมอขอรัก: Bab 31 - Bab 36

“หนูจะให้ยาวิเศษกับท่านนะคะ หนูจะทำให้ท่านผ่อนคลาย ทำให้ท่านพลุ่งพล่าน..” เอ่ยพลางเม้มริมฝีปากอย่างเย้ายวน ขยับเคลื่อนสะโพกบดเคล้าตอเนื้ออย่างสาสมใจ กดคลึงวนเวียนเป็นวงกลมซ้ำแล้วซ้ำเล่า ปรนเปรอความสุขเสียวอย่างชำนาญการ“โอววว อูววว ซี๊ดส์...” เธอร้องครางกระเส่ากระสัน เสียวซ่านในรูรักจนร้อนผ่าว ต่อมเสียวกระตุกระริก ขับควบท่อนเนื้อเร็วแรงจนเตียงสั่น สุขสมในอารมณ์จนเผลอจินตนาการว่าตัวเองกำลังโยกอยู่บนเรือนกายกำยำของอดีตคนรักผู้ทรยศ“อ๊า อ๊า อ๊า ท่านขา เสียว หนูเสียว อูวว อ๋อย เสียว อืออ ของท่าน ใหญ่มากเลย อื้อ อื้อ” เธอครางกระเส่าอย่างสุขสมในรสเสียว โยกซ้ายโยกขวาโย้หน้าโย้หลังถี่หนักจนน้ำสวาทแตกพลั่กเปียกฉ่ำ “โอ๊ะ โอ๊ะ!”กายสวยกระตุกระริก พรั่งพร้อมกับท่านนายพลที่ไม่อาจกดกลั้นอารมณ์ไว้ได้ ฉีดน้ำลาวาใคร่สู่กายสวยไม่ยั้งจนน้ำไหลย้อยเยิ้มฉ่ำแฉะ“โอววว..” ท่านนายพลครางแผ่วเบา หลับตาแน่น หายใจเร็วแรงจนอกกระเพื่อม“อืออ ดีจังค่ะ” มันเป็นความรู้สึกที่แท้จริงจากหัวใจและร่างกายของเธอเลย..การสอดใส่ทำให้เธอปลดปล่อยความแค้นได้ดีเหลือเกิน น้ำกามาของผู้ชายช่วยให้เธอสดชื่นไปทั้งวิญญาณเมื่อเสร็จสมอารมณ

ราวกับสวรรค์เปิดทางให้อย่างนั้นแหละ..เธอก็เลยตอบรับคำขอจากสวรรค์อย่างไม่ลังเล“หวังว่า...จะตามใจไอ้หนูของหัวหน้าอัคคีนะคะ อย่าอดกลั้นเลยค่ะ มันไม่สนุกหรอก”ไอ้หนูที่กำลังร่ำร้องอยากมุดเข้ามาอยู่ในกายของหญิงสาว ไอ้หนูที่กำลังตกมันคุ้มคลั่งหลังจากเห็นเธอขย่มท่านนายพลจนเตียงคนไข้แทบพังพราวณาราเปิดประตูห้องเก็บของแล้วก้าวเข้ามารอข้างในด้วยใจกระสันปนตื่นเต้น หากหัวหน้ายามไม่ยอมตามเธอมา ก็แปลว่าเขาไม่เล่นด้วย“เป็นไปไม่ได้หรอก..แข็งขนาดนั้น!”เธอยิ้มกริ่ม มั่นใจ ต่อให้เป็นผู้ชายนิ่งขรึม ธรรมะธัมโม ไร้อารมณ์ขัน หน้าโหดเหมือนโกรธตลอดเวลา ดุเหมือนหมาล็อตไวเลอร์อย่างหัวหน้าอัคคี แต่ยังไงเขาก็เป็นผู้ชาย..ผู้ชายที่ไม่อาจควบคุมไอ้หนูของตัวเองได้“สาม สอง..” ยังนับไม่ทันถึงสาม ประตูก็เปิดออกหัวหน้ายามก้าวเข้ามาในห้องด้วยท่าทางขึงขัง อย่างกับจะจับเธอกิน“อืมม..” เธอไม่ให้เวลาเขาตั้งตัวเลยล่ะ จู่โจมด้วยการรูดซิปล้วงควักท่อนฉกาจยาวใหญ่ออกมาแล้วสาวรูดอย่างชำนาญการ “อะ คุณ คุณพยาบาล ..คุณพราว..อือออ ทำไมคุณ...ซี๊ดส์ โอววว..”“เสียวมั้ยคะ” เธอกระซิบกระซาบเสียงแหบพร่า สาวรูดลำเนื้อแข็งขัดจนชูชันแข็งโป๊ก

เมื่อสั่งความแล้วเสร็จก็ออกจากห้องมา เดินไปยืนแอบตรงทางเลี้ยว สักครู่ก็เห็นยัยจิตตาภากับแทนไทก้าวออกจากลิฟต์ ตามเวลาเดิมเป๊ะ“มากันแล้วสินะ!” เธอยิ้มมุมปากด้วยสายตาร้าย ครั้งนี้เธอไม่คิดจะไปแอบดูให้เสียเวลา เอาเวลาที่กำลังอารมณ์ดีสุดๆไปเล่นสนุกกับคนไข้รายใหม่ที่เพิ่งแอดมิทเข้ามาจะดีกว่า“โอวว อูวว ซี๊ดส์ อื้ออ” หลังจากใช้เวลาอยู่ในห้องพักฟื้นของคนไข้รายใหม่ไปประมาณครึ่งชั่วโมง เธอก็ออกจากห้องนั้นมาอย่างอารมณ์ดี แล้วเดินตรงไปยืนรอที่หน้าห้องVIP1“อื้ม ตื่นเต้นจัง” วันนี้เธอตั้งใจจะทักทายแฟนเก่าเสียหน่อย นึกอยากเห็นสีหน้าท่าทางของเขา เวลาที่เจอหน้าเธอโดยไม่ได้ตั้งใจ หรือไม่ทันตั้งตัว“อ๊ะ..” พอประตูเปิดออก แทนไทถึงกับชะงัก ตกใจตาค้างที่เห็นเธอยืนอยู่ตรงหน้า“พราว!”เธอแกล้งทำตาโตตกใจ “พี่แทน! ..อยู่นี่เองเหรอคะ นึกว่าหายไปไหนซะอีก!”เขาทำหน้าแทบไม่ถูก “พราว..ทำงานที่นี่เหรอ”“ย้ายมาทำที่นี่ได้ปีนึงแล้วค่ะ พอดี..มีใครก็ไม่รู้ร้องเรียนว่าพราวพูดหยาบกับคนไข้น่ะค่ะ เลยลาออกดีกว่า ไม่อยากมีปัญหากับคนรวย ” ตอนนั้นไม่รู้หรอกว่าใครกลั่นแกล้ง แต่ตอนนี้รู้แล้วล่ะ ..ยัยจิตตาภาแน่นอนเขาหน้าซีด เหม