Semua Bab ถ้าจะร้าย สุดท้ายก็อย่ามารัก: Bab 151 - Bab 160

ภายในรถตรงเบาะข้างคนขับอลินเผลอหลับไปเพราะความเหนื่อยล้า เธอกับคิงส์เดินทางติดต่อกันมาสามวันแล้ว เขาตั้งใจพาเธอไปอยู่ในที่ที่ไม่มีใครหาเธอกับเขาเจอ ไม่รู้ว่าเป็นความคิดที่เห็นแก่ตัวมากเกินไปหรือเปล่า แต่เวลานี้เขาไม่อยากปล่อยเธอไปเขาจอดรถใต้ต้นไม้ใหญ่ในสวนสาธารณะแห่งหนึ่งที่เขากำลังขับรถผ่าน มือหนา

ภายในห้องนอนที่เงียบสงัด มีเพียงเสียงลมหายใจที่รินรดใส่กันและกัน สองร่างยังคงกอดก่ายกันอย่างไม่รู้สึกเบื่อหน่าย เพราะเข้าสู่ช่วงฤดูหนาวอากาศตอนเช้าจึงหนาวกว่าปกติ หลังเสร็จกิจหญิงสาวก็ซุกตัวเข้าหาอกกว้าง เนินเนื้อนุ่มที่ถูไถกับอกแกร่งทำให้ชายหนุ่มขนลุก เขากระชับกอดเธอแน่นขึ้นพลางกดจูบไปบนหน้าผากมนสอ

“นั่นมันเมื่อก่อน”“แล้วตอนนี้ล่ะ เขาไม่เหมือนเดิมแล้วเหรอ”“มีเรื่องหนึ่งที่ไม่เคยมีใครรู้”“เรื่องอะไรเหรอ”“ตอนอยู่มอสองฉันเคยสารภาพรักกับเขา”“โดนปฏิเสธใช่มั้ย”“ทำไมรู้”“คุณอเล็กซ์เล่าให้เราฟังแล้ว ว่าลินน่ะไปขอคบกับคุณคิงส์ พอเขาเมินใส่ก็เลยพาลโกรธแล้วหนีไปเรียนต่างประเทศ พอเขาไปเรียนต่างประเ

“ได้สิ เดี๋ยวคืนนี้เราจะมานอนที่นี่” ใบเฟิร์นตั้งใจไว้แบบนั้น เธอรู้ว่าช่วงนี้อลินเหงาเพราะคิดถึงคนรัก เธอเองก็อยากอยู่เป็นกำลังใจให้อลินผ่านช่วงเวลาที่ลำบากนี้ไปให้ได้“ใครอนุญาตไม่ทราบ”“แล้วใครกล้าไม่อนุญาตคะ บอกเฟิร์นมาสิ” เธอเริ่มรำคาญสามีที่เอาแต่ติดเล่นจนไม่รู้จักเวลา“เดี๋ยวผมจะกลับมานอนด้วย

“เขาสบายดีหรือเปล่า” เธอเองก็บอกไม่ถูกว่ารู้สึกยังไงที่ได้ยินหลานชายบอกว่าเจอหลานชายของเธออีกคนที่หายตัวไป“ครับ เขาสบายดีมาก ๆ”“โล่งอกไปที” เธอเอามือทาบอก ตอนนี้คงโตเป็นหนุ่มและหล่อมากแน่ ๆ “คิงส์เจอเขาที่ไหนลูก”“ที่จีนครับ ตอนผมไปฝึก”“เขาจำคิงส์ได้มั้ย”“ตอนเด็ก ๆ หน้าของเราสองคนเหมือนกันมากมั้