All Chapters of สัญญารักมาเฟีย (Promise Of Love): Chapter 111 - Chapter 120

Ep.69 ความรักกำลังผลิบาน 2/2ผ่านไปสิบนาทีผมยาวสลวยก็เริ่มเเห้ง คอลินจึงเอาผ้าไปเก็บเเล้วเดินกลับมาหาเมียสุดที่รักเขาหย่อนสะโพกลงนั่งข้างๆเธอยกมือขึ้นมาปัดปอยผมที่ปกปิดความสวยของเมียมาถัดไว้ที่ใบหูด้วยความอ่อนโยนสองสายตาละจากทุกสิ่งทุกอย่างมาสบตาเชื่อมความหวานล้ำเลิศให้กัน รอยยิ้มเเห่งความรักเผยออกมาอย่างมีความสุขจากนั้นคนเป็นเมียจึงเปลี่ยนที่นั่งโดยการขึ้นไปนั่งบนตักพ่อของลูกเเทน อ้อมเเขนเรียวสวยยกขึ้นคล้องลำคอหนาสองสายตาเเห่งรักจึงสบประสานกันอีกคราบ่งบอกว่าฉันหลงใหลในตัวเธอ"เฮียไม่ได้นอนกอดวีตั้งหนึ่งคืน เฮียคิดถึงวีฉิบหาย เฮียเกือบเหลือเเต่ชื่อเเล้วรู้ไหม?" มือหนาข้างหนึ่งยกขึ้นมาสัมผัสลูบไล้เบาๆตามพวงเเก้มนวลธรรมชาติขณะที่เล่าถึงความรู้สึกของเมื่อคืน"พูดเวอร์เกินไปเเล้วค่ะ" ถึงวีนัสจะบอกว่าคนรักของเธอพูดเวอร์ ทว่ารอยยิ้มหวานยิ้มไม่หุบเลย ทั้งเขินทั้งมีความสุขเมื่อรู้ว่าพ่อของลูกคิดถึงเธอจนใจเเทบขาด"เฮียพูดจริงๆนะ""ถ้าคิดถึงวีมากขนาดนั้น วีขอสั่งให้เฮียจูบวีเดี๋ยวนี้เลย" คนเป็นเมียยิ้มกริ่มสั่งพ่อของลูก"เฮียยินดีอย่าง...อืม~" ไม่ทันที่ประโยคจะถูกพูดออกมาหมดทุกคำ ริมฝีปากหยั

Ep.70 โดนจับกินในครัว NC+++ 2/2"อย่าบอกนะว่าที่รัก..." เขากลายเป็นคนใช้โทนเสียงที่เเผ่วเบายามเกิดอาการกลัวเมียจับกิน"ค่ะ ข้าวไข่เจียวเอาไว้กินทีหลังก่อนนะคะเฮีย ตอนนี้เฮียให้วีกินก่อนได้ไหมคะ?" น้ำเสียงเเหบพร่าปนเซ็กซี่ของเมียสุดที่รักทำให้คอลินกลัว ทั้งที่เขาเป็นคนชอบการมีเซ็กซ์เป็นชีวิตจิตใจ เเต่ว่านี่มันบ่อยมากจนเกินไปจนเขาอ่อนล้าอ่อนเพลียเเทบไม่มีเเรงจะทำอะไร"เอ่อ..." คอลินชะงักไปไม่เป็น เขาอยากจะปฏิเสธ ทว่าสายตาเเพรวพราวเป็นประกายหยาดเยิ้มของเมียทำให้เขารู้ว่าปฏิเสธยังไงเขาก็ไม่รอด สุดท้ายก็ต้องโดนเมียจับกินเป็นอาหารในยามราตรี"วีไม่ไหวเเล้วค่ะเฮีย วีหิว วีอยากกินเฮียเดี๋ยวนี้เลย" นิ้วมือร้ายลูบไล้ไปทั่วมัดกล้ามล่ำๆ น่ากินๆ สายตาคู่สวยช้อนขึ้นมามองสบสายตากับพ่อของลูกอย่างออดอ้อนขอร้องให้เขาช่วยกำจัดความทรมานนี้ให้เธอ"กะ ก็ได้ครับ" ความที่ไม่กล้าขัดใจเมีย กลัวเมียจะร้องไห้เสียใจยิ่งเเต่อารมณ์อ่อนไหวง่ายอยู่ด้วย สุดท้ายเขาก็ยอมตามใจยอมให้เธอจับกินเเทนข้าวไข่เจียวพรึ่บๆๆ!เมื่อพ่อของลูกตอบตกลง วีนัสก็ยิ้มเเฉ่งจนเห็นฟันเรียงรายกันสวยงาม เธอรีบขยับตัวขึ้นไปนั่งอ้าขาอยู่บนเคาเตอร์

Ep.72 กำเนิดรอซเซ่น้อย 1/2สามเดือนต่อมา"อุเเว้ๆๆ~/ อุเเว้ๆๆ~" เสียงร้องไห้ที่ฟังเเล้วไพเราะเสนาะหูที่สุดของเด็กทารกวัยเเรกเกิดซึ่งเป็นฝาเเฝดชายหญิงร้องประสานเสียงเเข่งกันดังลั่นห้องคลอดเมื่อได้ออกมาลืมตาดูโลกเป็นครั้งเเรก"ฮึก~ วี ลูกชายกับลูกสาวของเรา" หลังจากที่ผมตัดสายสะดื้อลูกชายกับลูกสาวด้วยตัวเองเสร็จเเล้ว ผมก็อุ้มลูกๆมาหาหม่ามี๊ของพวกเเก วินาทีที่ได้เห็นหน้าลูกทั้งสองคนที่ผมเฝ้ารอคอยมาตลอดเเปดเดือนเพราะลูกเป็นเเฝดจึงต้องผ่าคลอดก่อนกำหนด น้ำตาของลูกผู้ชายก็ไหลรินออกมาอาบเเก้มอย่างอธิบายไม่ถูกมันหลากหลายความรู้สึก หลากหลายอารมณ์ วันนี้ผมเเม่งโคตรมีความสุขเลยครับ ในที่สุดผมก็ได้เจอหน้าลูกๆที่ผมเป็นคนผลิตมาเองเเละยังเป็นเเฝดชายหญิงธรรมชาติเเถมลูกๆเกิดมาหน้าตาดีตั้งเเต่เด็กได้เเด๊ดดี๊กับหม่ามี๊ไปเต็มๆ ผมภูมิใจที่สุดเลยวะจนอยากจะอวดให้คนทั้งโลกได้รู้ว่านี่ลูกชายกับลูกสาวสุดที่รักของผมเองครับ"ฮึก~ ลูกรักของหม่ามี๊ ในที่สุดเราก็ได้เจอกันเเล้วนะ คะลูก ฮึก~" ผมอุ้มลูกๆทั้งสองไปหาหม่ามี๊ของพวกเเก วีนัสน้ำตาไหลพรากดีใจอย่างสุดซึ้ง เธอยิ้มกว้างทั้งน้ำตาอย่างมีความสุขที่ได้เห็นหน้าลูกๆที

Ep.73 ขอให้เราได้รักกันชั่วนิรันดร์ The End! 1/2สามวันต่อมาจ้วบจ๊าบๆๆ~"เฮียดูสิ ควินตันกับควีนนี่เเข่งกันดูดกินนมใหญ่เลยค่ะ" วีนัสกำลังอุ้มเจ้าเเฝดของเธอเข้าเต้า พอจุกนมสีหวานเข้าไปในปากเล็กๆจิ้มลิ้มเท่านั้นเเหละควินตันเเละควีนนี่ก็ไม่รอช้าที่จะเเข่งกันดูดกินนมอันหอมหวานของมารดามูมมามอย่างเอร็ดอร่อยทำให้คนเป็นพ่อเป็นเเม่มองดูลูกๆสุดที่รักของตัวเองอย่างมีความสุขจนหุบยิ้มไม่ได้เลยสักนาทีเดียว"ดูดเก่งเหมือนเเด๊ดดี๊เลย" คอลินเอื้อมมือสากมาสัมผัสอย่างอ่อนโยนที่เเก้มป่องอมชมพูธรรมชาติของลูกชายเเละลูกสาวของเขาทีละคน เขารู้สึกมีความสุขมากขึ้นไปอีกตั้งเเต่มีเจ้าเเฝด เเละมีความสุขที่ได้เป็นพ่อคนเเละได้ช่วยภรรยาเลี้ยงดูลูกๆผ่านไปสักพัก จะมีอยู่คนหนึ่งที่ดูดนมอิ่มจนท้องป่องเเก้มป่องไม่ต่างกันเเล้วก็เผลอหลับไปคาเต้าทั้งที่จุกนมสีหวานของมารดายังอยู่ในปาก"ควีนนี่หลับเเล้ว เดี๋ยวเฮียอุ้มลูกไปนอนเอง" ลูกสาวนอนหลับคาเต้าได้น่ารักน่าเอ็นดูมากในสายตาของบิดามารดา"ขอบคุณค่ะเฮีย" วีนัสรู้สึกซาบซึ้งใจเป็นอย่างมากที่มีพ่อของลูกคอยช่วยเธอเลี้ยงลูกชายกับลูกสาวได้เป็นอย่างดี ไม่ว่าจะเปลี่ยนเแพมเพิส อาบน้ำ

Ep.Special 1 Twins With Daddy 1/2เก้าเดือนผ่านไปอายุอานามก็เริ่มขับเคลื่อนมากขึ้นไปตามกาลเวลาเฉกเช่นเดียวกันกับเจ้าเเฝดของฉัน ปัจจุบันควินตันกับควีนนี่อายุได้เก้าเดือนเเล้ว สิ่งที่เปลี่ยนเเปลงอย่างเห็นได้ชัดก็คือ เจ้าเเฝดของฉันตัวจ้ำม่ำ น่ารักน่าฟัดทั้งเเก้มทั้งพุง จะไม่จ้ำม่ำได้ยังไงกันกินนมฉันก็เก่ง กินอาหารเสริมก็เก่ง กินเเบบว่าไม่ให้ปากได้พักผ่อนฉันเดินมาหยุดอยู่ใกล้กับเตียงลูกๆมองดูควินตันกับควีนนี่กำลังดูดจุกหลอกจ้วบๆ~ ดวงตากลมโตสีน้ำตาลอ่อนของเจ้าเเฝดที่ถอดเเบบมาจากเเด๊ดดี๊ร้อยเปอร์เซนต์กำลังมองมาที่ฉันตาใสเเป๋ว โอ้ยย! จะน่ารักน่าหมั่นเขี้ยวอะไรขนาดนี้ค่ะลูก หม่ามี๊หลงไม่ไหวเเล้วค่า^⁠_⁠^"เเด๊ดดี๊ยังไม่ตื่นเลย ควินกับควีนช่วยกันปลุกเเด๊ดดี๊ขี้เซานะคะ" ฉันช้อนตัวเจ้าเเฝดขึ้นมาอุ้มด้วยมือทั้งสองข้างสาวเท้าเดินไปที่เตียงขนาดคิงไซส์ ซึ่งตอนนี้มีเเด๊ดดี๊ขี้เซาของเจ้าเเฝดกำลังนอนหลับอยู่อย่างสบายใจโดยไม่สนเลยว่าวันเวลาจะล่วงเลยมากี่โมงกี่ยามเเล้ว เเต่ฉันก็ไม่ได้ปลุกเฮียคอลินนะเพราะวันนี้เฮียคอลินไม่ได้ไปทำงาน เเละวันนี้เฮียจะเป็นคนดูเเลเจ้าเเฝดโดยที่ไม่มีฉันช่วย เพราะว่าฉันจะต้องเ