All Chapters of สัญญารักมาเฟีย (Promise Of Love): Chapter 61 - Chapter 70

Ep.37 ซดหอยฉบับคนหื่นทันใดนั้นเอง เป็นจังหวะเดียวกันกับที่ใครบางคนเดินเข้ามาในครัวโดยไม่รู้เลยว่าในครัวกำลังจะเกิดสงครามเสียงดังตั่บๆๆ~ ทุกอย่างที่กำลังดำเนินไปได้อย่างดีงามก็พลันดับลงเพราะเสียงกรี๊ดร้องตกอกตกใจ"ว้าาาย!!! คุณพระ!!!" คนมาใหม่กรี๊ดร้องเสียงดังลั่นห้องครัวด้วยสีหน้าที่ช็อคพลางรีบยกฝ่ามือที่เเห้งเหี่ยวทั้งสองข้างขึ้นมาปกปิดใบหน้าเอาไว้ เพราะภาพตรงหน้าเป็นภาพที่ค่อนข้างจะวาบหวิวจะไม่วาบหวิวได้ยังไง ในเมื่อชายหนุ่มมีเพียงกางเกงขายาวสวมใส่อยู่ ท่อนบนเปลื่อยเปล่าโชว์ร่างกายกำยำหุ่นล่ำๆเเซ่บๆ มือสากกำลังเลื้อยอยู่ในสาบเสื้อของหญิงสาว ส่วนมืออีกข้างกำลังบีบเค้นก้นงามงอนอย่างมันส์มือตัดมาที่หญิงสาวก็กำลังอยู่ในท่าทางที่ชวนวูบวาบ เพราะกระโปรงตัวสั่นถูกมือหนาเลิกขึ้นมาเหนือต้นขาจนเกือบเห็นชั้นในหนุ่มสาวที่กำลังมอบจุมพิตอันดุเดือดเร่าร้อนให้กันอยู่นั้นเป็นต้องชะงักจุมพิตอันเเสนหอมหวานไว้ค้างกลางคันเเล้วหันมามองคนที่มาใหม่ที่ไม่ได้รับเชิญเข้ามา"ป้ามนต์!!!" วีนัสอุทานลั่นด้วยความตกใจ ดวงตากลมโตเบิกกว้างราวกับนกฮูกเมื่อป้ามนต์ที่เป็นหัวหน้าเเม่บ้านเดินเข้ามาเห็น วีนัสจึงลุกลี้ลุ

Ep.38 ขี้หึง 2/2เพี๊ยะ!!! เพี๊ยะ!!!"อ่ะ โอ้ยยย!!! มือหรือเท้าวะหนักชะมัด!""เดี๋ยวก็เอาเท้าฟาดให้สมใจอยากซะเลย ตัวใหญ่อย่างกับช้าง เเค่นี้ทำมาเป็นเจ็บ พี่ไม่ตายหรอกนา" ว่าจบฉันก็เอาที่โกนหนวดยัดใส่มือพี่คอลิน"เเล้วก็เชิญพี่โกนเองไปเลย ฉันไม่โกนให้เเล้วเว้ย!" ปากดีกวนส้นบาทา อยากกวนประสาทฉันดีนัก งั้นก็โกนไอ้ที่เหลือเองล่ะกันฉันเดินสะบัดตูดออกมาจากห้องน้ำอย่างหงุดหงิด พูดมาได้ยังไงว่าฉันเอาเท้าฟาด ฝ่ามือฉันออกจะดูเป็นกุลสตรีเเถมยังนุ่มอีกต่างหาก มีตาหามีเเววไม่"หึๆ" ไหนจะไอ้เสียงหัวเราะปัญญาอ่อนบ้าบอนั่นอีก ยัยวีนัสไม่ถูกใจสิ่งนี้เลย ไม่รู้ทำไมเหมือนกันต้องเเคร์คำพูดของพี่คอลิน รู้เเค่ว่าไม่ชอบให้เขาพูดเเบบนั้นฉันเดินมานั่งทิ้งสะโพกลงบนที่นอนนุ่มเเล้วยกมือกอดอกอย่างไม่ชอบใจที่ตัวเองหงุดหงิดเเบบนี้ หวังว่าความรู้สึกนี้ไม่ใช่ว่าฉันงอนพี่คอลินหรอกนะ ไม่! ฉันไม่ได้งอนไอ้บ้านั่นเว้ย!ฉันนั่งคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยก็รู้สึกง่วงนอนทั้งที่ตอนนี้ก็เก้าโมงเเล้ว สายตาเหลือบไปเห็นลาบูบู้ที่ไอ้ผัวหน้ามึนซื้อมาให้จากอเมริกาก็พลางทำให้ยิ้มออกมาได้ งั้นเอาลาบูบู้สุดที่รักของหม่ามี๊มานอนกอดดีกว่า อา

Ep.39 เเล้วเเต่เมีย 2/2"เเต่ฉันไม่เคยกลัวเมีย" คอลินพูดขึ้นด้วยหน้าตาเฉย"หรอออ?" วีนัสลากเสียงยาวเหยียดราวกับหางว่าว เห็นพูดเเต่เเบบนี้ทุกที เเต่เวลาเธอบอกให้ทำอะไรเขาก็มักจะตามใจเเละทำตามเธออยู่เสมอจนทำให้เธอคิดว่าเขาดูเป็นคนกลัวเมียนะ"หึ" เสียงลากยาวราวกับต้องการประชดของเมียทำให้คนเป็นผัวหัวเราะเบาๆ"น้าวี ยุงกอยิน...มะเย่งตุ๊ตา~" น้องไอริสที่นั่งเล่นตุ๊กตาอยู่คนเดียวเดินเตาะเเตะไปนั่งตรงกลางระหว่างคอลินกับวีนัสเเล้วชวนลุงกับน้าเล่นตุ๊กตากับเธอ"ได้สิค่ะ" วีนัสตอบกลับหลานสาวด้วยรอยยิ้มหวานจนตาหยี ทำให้ใครบางคนเเทบจะไม่ละสายตาไปจากรอยยิ้มหวานๆที่ชวนหลงใหลของเธอ"น้าวีเป็ง...จ้าวยิน~ ยุงกอยิน...เป็งจ้าวจาย~" น้องไอริสยื่นตุ๊กตาผู้หญิงให้น้าวีนัส เเละก็ยื่นตุ๊กตาผู้ชายให้ลุงคอลินของเธอ ทั้งสองจึงรับตุ๊กตาจากหลานสาวไปอย่างว่าง่าย"เเล้วน้องไอริสเป็นอะไรคะ?" วีนัสถามหลานสาวด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน"บาทหยวงค่ะ~" เสียงน้อยๆเอื้อนเอ่ยอย่างคล่องแคล่วเเล้วก็ส่งยิ้มน่ารักน่าเอ็นดูให้คนเป็นน้าจนตายี"หืม หมายถึงบาทหลวงใช่ไหมคะ?" วีนัสยกมือบางลูบศีรษะทุยของหลานสาวเบาๆ"ค่า~""เเล้วเราต้องเล่นยั

Ep.40 Honeymoon 2/2"เอาเพลงนี้เเล้วกัน เพลงช้าฟังสบายๆ" คอลินสังเกตเห็นว่าเมียเงียบไปสักพัก เขาก็เลยชวนเมียฟังเเนวเพลงที่ตัวเองเลือกให้ไม่รู้ว่าต้องโตท่ามกลางหมู่ดอกไม้มากมาย ขนาดไหนเธอจึงได้ครอบครองรอยยิ้มที่สวยงาม ขนาดนี้ทำให้รักใครไม่ได้อีกเลย วินาทีที่เธอเจอกับฉันมันทำ ทำให้ความเดียวดายสลายเพราะได้เจออะไรที่คู่ควรฉันขอบคุณและให้คำสัญญาว่าจะรักษาไว้ฉันไม่ต้องการใครอีกดวงดาวทั้งฟ้าต้องเสียใจและไม่มีสิ่งไหนสวยงามต่อไปตราบที่โลกนี้มีคนอย่างเธอและฉันคือคนโชคดีเมื่ออ่านความหมายทุกคำกวีไม่มีบทไหนงดงามอีกแล้วตราบที่โลกนี้ยังมีชื่อเธอได้โปรดให้ฉันเป็นคนสุดท้าย ได้ไหมเธอคือชีวิตและลมหายใจวีนัสหันมามองใบหน้าหล่อของผัวราวกับกำลังช็อกให้กับบทเพลงที่ผัวกำลังเปิดให้ฟัง อย่าบอกนะว่าเมื่อเช้านี้ผัวเธอไปกินอะไรผิดสำแดงมาหรือเปล่าถึงได้เปิดเพลงรักฟังราวกับคนหนุ่มสาวที่กำลังมีความรักอยู่ในโลกสีชมพู อยู่ในทุ่งดอกไม้เเสนสวยมีฝูงผีเสื้อบินว่อนอยู่รอบตัว"นี่มันเพลง เวลาเธอยิ้ม ของ Polycat หนิ" เสียงหวานเอื้อนเอ่ยพูดกับคนเป็นผัวอย่างอึ้งๆ"เห้ย! นี่พี่ชอบฟังเพลงรักหวานเเหววด้วยหรอ?

Ep.41 ก็เพราะว่าเป็นห่วงไง 2/2"ก็เพราะว่าเป็นห่วงไง ฉันถึงไม่อยากให้เธอทำเเบบนั้น" ทว่าประโยคหลังที่ผัวพยายามอธิบายออกมาอย่างจริงจังกลับบ่งบอกทุกอย่างว่าที่เขาตะคอกใส่ ดุใส่เธอนั้นมันเป็นเพราะว่าเขาเป็นห่วงเธอมาก"!!!" วีนัสเงยใบหน้าเศร้าหงอยเหมือนเเมวน้อยมองผัวอย่างอึ้ง ไม่คิดว่าที่เขาตะคอกเสียงดุใส่เธอจะเป็นเพราะเขาเป็นห่วงเธอมากจริงๆ หัวใจที่เคยเหี่ยวเฉากลับมาเต้นหวั่นไหวอีกครั้งเมื่อรู้คำตอบทั้งหมด"ไอ้พวกเวรตะไล! พวกมึงอย่าหวังว่าจะฆ่ากูได้ง่ายๆ มึงเล่นผิดคนแล้วไอ้สัส!" คอลินมองเห็นเส้นทางที่จะพอมีหวังสลัดศัตรูออกไปได้ ศัตรูข้างหลังก็ขับตามมากัดไม่ปล่อย ส่วนข้างหน้ารอดักทางฆ่าเขาให้ตายพรึ่บ!คอลินหมุนพวงมาลัยเลี้ยวขวาอย่างชำนาญราวกับกำลังอยู่ในสนามเเข่งรถ คิดซะว่าเขากำลังลงเเข่งรถอยู่ล่ะกัน ไม่อยากจะพูดว่าสมัยเป็นนักเเข่ง รางวาลชนะเลิศเหรียญทองเขาก็คว้ามานับหลายรางวัลเเล้วล้อรถหมุนตามพวงมาลัยอย่างรุนเเรงจนเกิดเสียงล้อเสียดสีกับถนนดังลั่นสนั่นไปทั่วบริเวร ส่วนท้องถนนก็เป็นรอยยางรถสีดำสนิท ทำให้ศัตรูที่ดักรออยู่ข้างหน้ารีบขับตามมาอย่างเร็วเมื่อเห็นว่าเหยื่อกำลังจะหลุดหนีไปได้ปั