Lahat ng Kabanata ng Marrying The Tomboy: Kabanata 11 - Kabanata 20

"Oo, nandito siya dahil bahay nila ito.” At is pa, hindi maka-alis si Sir Aekim ngayong araw dahil may black eye pa siya. Nakalimutan mo na yata na nag-away na naman kayo kahapon." ani ni tatay. Hayst! Oo nga pala, no. Buti ay pinaalala sa akin ni Tatay ang nangyari sa amin ni Romane kahapon dahil kay Melissa. Hindi ko naman nililigawan si Melissa, talagang friendly lang ako at lapitin ng mga girls. Sa panahon ngayon mas kailangan ko ang kaibigan kaysa girlfriend, lalo pa ngayon na mas napapadalas ang pag-aaway namin ni Romane. Kailangan ko ng taong mapaglabasan ng mga hinaing ko at hindi jowa. Kasalanan ko ba na palagi akong tinatawagan at kinakausap ng mga babaeng gusto niya? Kasalanan ko ba na mas gusto ako ng mga girls niya kausa kaniya? Ibig sabihin lang no’n mas may ma-appeal ako kaysa kanya, pwera usog lang. Baka mausog pa ang pagka-pogi ko.Galit na galit kaagad sa akin ang abnormal na iyon. Hindi man lang magtanong muna kung bakit ako palagi nasa bahay ni Melissa. Kung ba

"Si Joyce na ang makakasagot diyan sa tanong mo Mario. Pati ako nagulat. Hindi ko alam kung ano ang pumasok sa utak ng asawa ko.” sagot ni Tito Rom.“Ma’am Joyce, baka p’wede niyo po sabihin kung ano ang dahilan po ninyo.” “Basta, gusto ko si Gianna. Anak na ang turing ko sa kaniya.” sagot ni Tita Joyce.“Ikaw, Romane, may alam ka ba dito?” tanong ni Tito Rom kay Romane. Tahimik itong nag-angat ng tingin bago tumingin kay Tita Joyce. Nagkatinginan silang mag-ina at na tila nag-uusap mata sa mata. Ano kaya ang niluluto ng dalawang ‘to? “Hindi po.” sagot ni Romane saka nag-subo nang nag-subo ng pagkain. Sa ginagawa nito wala itong balak na magsalita. Siraulo talaga. Ayaw man lang mag-voice out sa nararamdaman nito. Alam ko naman na tutol ito sa gusto mangyari ni Tita Joyce pero bakit hindi ito nagsasalita? “Sa gano’ng dahilan, Ma’am Joyce?” si Tatay.“Pasalamat ka nga papakasalan pa ni Romane ang anak mo kahit na Tomboy ito. Sino ang mag-aalaga sa kanya kung sakaling wala kana o an

Dahil sa galit ko kay Romane, hinampas ko siya ng bag ni Merideth. Pasalamat siya maliit lang ang bag ng kaibigan ko. Ang laptop ko nga sana ang ihampas ko ka sa kaniya. Ang kaso naagaw sa akin ni Merideth, kung hindi, hospital talaga ang bagsak ng siraulong Romane. "Umalis ka sa harap ko, Romane at baka sa hospital ang bagsak mo at ako naman sa kulungan." galit na wika ko kay Romane. Habang si Romane ay naka-ngisi lang sa akin. Talagang inaasar ako ng gago."Umayos nga kayong dalawa. Baka hindi pa tayo maka-Graduate dahil diyan sa mga pinagagawa n'yo." awat sa amin ni Merideth. Bigla akong natauhan dahil sa sinabi ni Merideth kaya pinili ko na lang ang tumahimik. "Ikaw naman Romane, kalalaki mong tao pero pumapatol ka sa babae." saway ni Merideth kay Romane. Dinuduro-duro pa niya si Romane na akala siya ang nagluwal. Mayamaya ay humarap naman ito sa akin. Mukhang ako naman ang makatikim ng sermon. "At ikaw, Gianna, umayos ka. Umasal ka ayon sa kasarian mo. Kung sakaling ikakasal

"Maghunus-dili ka, Gianna." hindi makapaniwala na wika sa akin ni Tita Joyce na hindi alam ang gagawin. Halos mabulol pa nga ito. Napasapo sa noo si Tita Joyce saka pumaroo't-paumarito. "This is insane!” biglang wika ni Tita Joyce saka humarap sa akin. "I told you many times, Mom. Gianna is a Lesbian." wika ni Romane na ikinagulat nilang dalawa ng Tita Joyce niya. "Peste ka, Romane! Hindi ko na nga alam kung ano ang gagawin ko kay Gianna dumagdag ka pa." talak ni Tita sa anak. "Buwisit ka. Isa ka rin pasaway sa akin." "Nadamay na naman ako." wika ni Romane sabay roll eyes at umupo sa tabi ko.Umusod ako palayo kay Romane dahil ayaw ko siyang katabi. Baka kasi masuntok ko siya bigla kapag nagkamali siya ng mga sasabihin."Lumayo-layo ka muna Romane, please lang. Baka hindi kita matantiya." "Kaya ko nga siya pinatawag, Gianna, para siya ang maglagay ng gamot diyan sa pasa mo." wika ni Tita Joyce sa akin. "No!" mabilis kong tutol sa sinabi ni Tita. "Huwag siya, baka madagdagan pa an

"GIANNA!" tawag ni Kuya sa akin habang nasa kusina ito. "Lumabas ka na diyan at kakain na. Tama na ang pagtatampo." Ano daw? Tigilan ko na ang pagtatampo? Ang galing naman nila. Ang bilis nila magsabi nang gano'n na hindi pinag-isipan. Paano naman ako? Paano naman ang mga gusto kong gawin sa buhay? Hindi pa nga ako naka-akyat sa stage? Paano na ang mga pangarap ko? Gusto ko ulit umiyak dahil sa sinabi ni Kuya Gary sa akin. Pasalamat sila, malaya sila. Hindi tulad ko na kailangan nila ipakasal sa taong hindi ko naman gusto. Hindi ko mahal at higit sa lahat hindi kami bati. Paano na lang ang future namin? Ayoko ng buhay na puro away. Paano na lang kung magka-anak kami? Ano ang magiging buhay ng mga anak namin? Araw-araw ba namin ipakita sa anak namin ang mga pasa at bukol?“Saglit lang po, Kuya.” sagot ko habang nakasimangot.“Bilisan mo diyan. Huwag mo na pahintayin pa ang grasya. Hindi tayp mayaman katulad nina sir Rom.” wika pa ni Kuya Garry na lalong nagpainit ng ulo ko.Ano nam