Lahat ng Kabanata ng หลอกให้รัก: Kabanata 11 - Kabanata 20

 ตอนที่ 11 เข้ามาได้ไง “ริกจะขอติดรถไอร์ไปมหาลัยหน่อย” เสียงเข้มเอ่ยขณะที่มองตามท้ายรถหรูเสียงเครื่องยนต์กระหึ่มขับออกไป “อื้ม ได้สิๆ ไอร์กำลังจะไปพอดี” ร่างบางยิ้มตอบ จนอารมณ์หงุดหงิดของริกเตอร์หายไปทันที “อืม...” -บนรถ- ไอรีนถามขึ้นขณะที่ทั้งสองขึ้นมานั่งบนรถและเคลื่อนตัวออกจากรั้วบ้านโดยริกเตอร์นั่งประจำตัวแหน่งคนขับและมีไอรีนนั่งข้างเช่นเคย มหาลัยของไอรีนเป็นทางผ่านมหาลัยของริกเตอร์ วันนี้ริกเตอร์มีเรียนตอนบ่ายเช่นกัน คราแรกคิดว่าจะให้เพื่อนมารับแต่บังเอิญเหลือบเห็นรถสีขาวคุ้นตาจึงเปลี่ยนเส้นทางเดินมาหาไอรีนก่อน แต่ไม่คิดว่าจะมีคนที่เขาไม่ชอบขี้หน้าที่สุด ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน

ตอนที่ 13 โรคจิต!“สวัสดีครับคุณไอรีน เห็นคุณไอรีนแจ้งว่ามีคนบุกรุก”ทันทีที่ประตูคอนโดมิเนียมบานใหญ่เปิดออก ชายแต่งตัวดูดี ป้ายชื่อบนเข็มกลัดติดหน้าอกบอกตำแหน่งงานว่าเป็นผู้จัดการของที่นี่ พร้อมทั้ง รปภ. และผู้หญิงหนึ่งคนผู้ชายหนึ่งซึ่งเป็นนิติประจำที่นี่พวกเขาขึ้นมาอย่างรวดเร็วทันทีหลังจากได้รับร้องเรียนผ่านข้อความในแอปพลิเคชันถึงการบุกรุกพื้นที่ส่วนตัวของคนตัวเล็กประจวบเหมาะกับจังหวะที่คนของไอรีนซึ่งปกติแล้วจะผลัดกันมาเฝ้าที่นี่ประจำ เธอดันไล่พวกเขากลับไปบ้านใหญ่คอยรับใช้ไรอันแทนที่จะมาอยู่ที่นี่ทั้งๆ ที่คนของไรอันก็แทบจะล้นบ้านอยู่แล้วแต่ที่น่าแปลกก็คือไรอันยอมให้เธออยู่เพียงลำพังโดยไม่ขัดสักคำ“ชะ ใช่ค่ะ” ไอรีนตกใจเล็กน้อยเธอ

 ตอนที่ 15 หนีไม่พ้น -หลายวันผ่านไป- ร่างบางเดินออกจากอาคารเรียนในช่วงเย็นหลังเลิกเรียน ทุกคนแยกย้ายกลับก่อนแล้วเหลือเพียงไอรีนคนเดียวต้องอยู่เนื่องจากอาจารย์ในคณะเรียกตัวพูดคุยนัดหมายเกี่ยวกับเรื่องกิจกรรมต่างๆ ที่ดาวคณะจะต้องทำ ขาเรียวเล็กหยุดยืนนิ่งหน้าคณะ เมื่อสายตาโฟกัสจอสว่างบนมือถืออย่างจริงจังไล่อ่านข้อความเกี่ยวกับชมรมอาสาที่ต่างคณะจัดขึ้น แต่ก็เปิดให้คณะอื่นๆ เข้าร่วมได้หากสนใจ และแน่นอนว่าคนตัวเล็กสนใจและต้องการเข้าร่วม นิ้วเรียวตวัดอ่านเงื่อนไขข้อมูลต่างๆ แนบท้ายด้วยลิ้งก์แบบฟอร์มที่ลงชื่อสมัครผ่านช่องทางระบบอิเล็กทรอนิกส์ พร้อมส่งให้กลุ่มเพื่อนเผื่อแนะนำคนอื่นร่วมด้วย รอยยิ้มสวยปรากฏบนใบหน้าหวานเมื่อลงทะเบียนเสร็จสรรพ จากนั้นก็ยัดมือถือเ

 ตอนที่ 17 ความสัมพันธ์ที่พัฒนา “ฉันจะกินกับเธอ” น้ำเสียงเรียบๆ บวกกับใบหน้านิ่งๆ ของเขาพูดขึ้นทั้งสายตามองเธอไม่ลดละ มันทำให้ไอรีนไม่สามารถรู้เลยว่าคินต์คิดอะไรขัดกับน้ำเสียงที่ฟังแล้วดูมีอะไร ใบหน้าสวยหันหนีเพื่อหลบสายตาคมนั้น “///” แก้มใสร้อนผ่าว แก้มขาวใสสีแดงระเรื่อราวลูกตำลึงสุก “หึ เธอจะให้ฉันยืนรออีกนานไหม” เขาพูดทั้งขายาวตวัดเดินผ่านเธอไปล้วงกระเป๋ากางเกงยีนสีดำหยิบแผ่นสี่เหลี่ยมทาบลงประตูราวกับเป็นเจ้าของห้อง ติ๊ด! แกร๊ก! เสียงแตะคีย์การ์ดเปิดเข้าไปอย่างวิสาสะของคินต์ ทำให้คนตัวเล็กที่ยืนทำเก้อเขินทำตัวไม่ถูกได้สติ เขาเดินเข้าไปในห้องก่อนเจ้าของเสียอีก “00” ดวงตาเบิกกว้างที่เห็นว่าคินต์มีคีย์ก

 ตอนที่ 19 ไม่สามารถรับความรู้สึก “ฉันชอบเธอ” “!!” คนตัวเล็กชะงักนิ่งอึ้งไปหลายวินาที หันกลับไปมองคนตรงหน้าไม่อยากจะเชื่อ ราวกับว่าเธอหูฟาดไปกะทันหันหรือได้ยินเสียงแว้วจากที่ไหนเล็ดลอดเข้ามา ดวงตาสวยจ้องมองใบหน้าเย็นชาเรียบนิ่ง แววตาไร้ความรู้สึก เธอไม่กล้าคิดเข้าข้างตัวเองว่าเขาชอบเธอจริงๆ แม้ก่อนหน้านั้น...เคยคิดก็ตาม... ประโยคนั้นของของเขาแม้ไม่ใช่น้ำเสียงหวานฉ่ำ หรือเสียงอบอุ่นโรแมนติก แต่บอกตามตรงว่ามันทำให้ใจดวงน้อยชุ่มฉ่ำ ราวกับดอกไม้สวยประดับในแจกันที่เริ่มอับเฉาแต่ก็สดชื่นขึ้นมาเมื่อได้รับการเปลี่ยนถ่ายน้ำในใบแจกัน แต่กำแพงหนา ที่เธอสร้างขึ้นมามันยังคงหลงเหลือฐานไว้ป้องกัน เพราะคนตรงหน้าค่อนข้างโด่งดังในเรื่อง