All Chapters of หลอกให้รัก: Chapter 1 - Chapter 10

ตอนที่ 1 โปรโมตคณะแกร็ก!! เสียงประตูห้องน้ำคลับหรูเปิดออก “ทำไมมึนหัวอย่างนี้เนี่ย” หญิงสาวที่เดินออกมานอกคลับบ่นพึมพำกับตัวเองพรางใช้กำปั้นทุบหัวตัวเองเบาๆ เพื่อเรียกสติหลังออกจากห้องน้ำ เธอเดินมาเรื่อยๆ เพื่อหาทางออก แต่ทว่าเดินเข้าไปลึกจนเหมือนจะเป็นทางออกหลังคลับหญิงสาวตวัดขาเรียวเล็กเดินตามทางลึกตรงไปเรื่อยๆ จนสุด สายตาก็เหลือบเห็นชายฉกรรจ์กลุ่มหนึ่งเหมือนยืนนิ่งราวกับหุ่นยนต์ในที่มืดหลังคลับหรูด้วยความอยากรู้ ขาเรียวจึงเดินเข้าไปใกล้เพื่อมองชัดเจนขึ้นแต่ ดูเหมือนเบื้องหน้าของชายกลุ่มนั้น เธอมองเห็นแผ่นหลังของใครบางคนที่ดูเหมือนจะเป็นเจ้านายของพวกเขาร่างสูงกำยำยืนคีบบุหรี่ด้วยนิ้วเรียวยาวหลังมือมีรอยสักลักษณะเหมือนปีกนก มืออีกข้างเหมือนถือวัตถุสิดำทึบแต่มันคืออะไรยังไม่ชัดเจนเท้าเล็กค่อยๆ ก้าวเดินเข้าไปอีกสองสามก้าวเพื่อให้เห็นชัดขึ้น แต่ทำไมถึงรู้สึกคุ้นๆ แผ่นหลังผู้ชายคนนี้คล้ายๆ กับ.... ใครซักคน ที่เธอเคยเห็นที่ไหนจังหวะก้าวเดิน ร่างบางละสายตาเพียงชั่วครู่หันกลับมาอีกทีก็ไม่เห็นชายกลุ่มนั้นแล้ว“อ้าว หายไหนแล้ว”ปกติเธอไม่ใช่คนที่ชอบยุ่งกับคนอื่นอยู่แล้ว แต่หากมีการท

ตอนที่ 3 คุ้นหน้า“คุณหนูตื่นมาทานข้าวก่อนค่ะ”“อื้อ~ไม่หิว” เสียงอู้อี้ใต้ผ้าห่มผืนหนา คุณหนูไอรีนเวอร์ชั่นนี้ไม่หน้าดูเสียเลย แต่ก็ยังหน้าเอ็นดูสำหรับทุกคนในบ้านอยู่ดีหากวันนึงคุณหนูของพวกมีคนรักจะเป็นแบบไหนกันนะ คงจะเป็นผู้ชายที่สุภาพ อ่อนโยน อบอุ่น หล่อราวกับเทพบุตรถึงจะเหมาะกับคุณหนูของพวกเขา มะลิคิดในใจ“แต่ต้องกินนะคะ เดี๋ยวปวดท้องค่อยกลับมานอนต่อ”มะลิพูดพรางเปิดผ้าม่านผืนยาวสีอ่อนจงใจแสงแดดยามเช้าช่วยสาดส่องคนขี้เซาที่นอนมุดใต้ผ้าห่มผืนหนาบนเตียงกว้างหรูหราแขนเล็กถูกฉุดขึ้นมาเบาๆ ด้วยฝีมือสาวคนสนิท ร่างบางลุกพรวดขึ้นนั่ง เปลือกตาประดับด้วยแพรขนตางอนยาวเรียงสวยยังคงปิดสนิท ผมเผ้าชี้ฟูเล็กน้อยจากการนอนขาเรียวตวัดลงจากเตียงอย่างเชื่องช้า ดวงตาสวยเปิดขึ้นอย่างยากลำบากเพื่อปรับโฟกัสภาพตรงหน้า“ตอนนี้กี่โมงแล้วค่ะ” ไอรีนลุกขึ้นยืนเต็มความสูงบนรองเท้าสลิปเปอร์ แขนเรียวยกขึ้นบิดไปมาเบาๆ คลายความตึงของเส้นเลือดเล็กน้อย“เจ็ดโมงกว่าแล้วค่ะ”ร่างเล็กบอบบางในชุดนอนกระโปรงสายเดี่ยวผ้าซาตินสีหวานเดินเข้าห้องน้ำอย่างเชื่องช้าราวกับร่างไร้วิญญาณจนคนมองตามยิ้มส่ายหัวเบาๆ ให้กับคุณหนูไอรีนจ

ตอนที่ 5 เจ้าของสนามเอี๊ยดด!! เสียงเบรกรถเมื่อจอดนิ่งหน้าประตูบ้าน“ขอบคุณนะ” เสียงเล็กบอกชายหนุ่มบอดี้การ์ดที่ทำหน้าที่คนขับมาส่งหน้าบ้านก่อนร่างบางจะเดินลงรถไป“เดี๋ยว”“หืม...มีอะไร”“...” ริกเตอร์เงียบ ก่อนจะมองใบหน้าสวยตรงๆ“ริก...” คิ้วสวยเลิกขึ้นเพื่อถามว่ามีอะไร ก่อนจะเรียกชื่อเขาเสียงอ่อนเมื่อเห็นว่าอีกคนยังเงียบ เสียงเข้มจะเอ่ยสวนขึ้นมาก่อน“คืนนี้ริกมีแข่ง ไอร์...ไปด้วยกันไหม”“...”“...”ทั้งสองเงียบมีเพียงเสียงจากเครื่องปรับอากาศเป็นระยะ ริกเตอร์ชอบใช้เวลาว่างไปกับการแข่งรถและในวันนี้ก็เป็นอีกวันที่เขาจะต้องลงแข่งในทุกครั้งเขาจะมักชวนไอรีนไปกับเขาเหมือนตอนอยู่อังกฤษทั้งสองสนิทกันมาก...เรียกได้ว่าไปไหนก็จะตัวติดกันตลอดอาจจะเป็นเพราะเขาเป็นบอดี้การ์ดของเธอ รวมถึงโตด้วยกันมาตั้งแต่เด็กๆ และไอรีนไม่ได้ถือกับการเรียกเธอด้วยสรรพนามที่สนิทสนมแต่ริกเตอร์จะเรียกแค่ตอนนอกเวลางานหรืออยู่ด้วยกันลำพัง“ริก คือว่าไอร์...” ไอรีนตอบอย่างลำบากใจ แต่เธอก็เลือกที่จะปฏิเสธ เพราะเธอไม่ชอบไปสถานที่แบบนั้นอยู่แล้ว“ไม่เป็นไร” เขาตอบอย่างรู้ทันไม่ใช่ครั้งแรกที่ไอรีนปฏิเสธตั้งแต่ไอรีนมาอยู่เ

ตอนที่ 7 อยู่คนเดียว ไม่กลัวเหรอ?เท้าเล็กถอดรองเท้าเปลี่ยนเป็นสวมสลิปเปอร์เดินเข้ามาในบ้านหลังใหญ่ แต่ต้องชะงักหยุดเมื่อสายตาพลันเหลือบไปเห็นแผ่นหลังหนาของใครบางคนยืนคุยกับลูกน้องคนสนิทภายในบ้านริมฝีปากบางคลี่ยิ้มกว้างก่อนจะวิ่งไปกอดเขาจากทางด้านหลังตึก ตึก ตึกฟุ่บบ...“คิดถึงสุดหล่อจังเลยย..” เสียงเล็กเอ่ยอย่างออดอ้อน บอกร่างสูงตรงหน้า“ไปไหนมา?” เสียงเข้มเอ่ยถามคนที่เพิ่งกลับบ้านก่อนจะหันมาหาร่างเล็กพร้อมยกแขนแกร่งโอบบ่าเล็ก พลางยกฝ่ามือหนาลูบผมยาวเบาๆ“ไปหาเพื่อนมาค่ะ ทำไมไม่บอกค่ะไอร์จะได้ไปรับที่สนามบิน”“เฮียกลัวไอร์เหนื่อย”“ไม่เหนื่อยตรงไหนเลย~”“กินอะไรมาหรือยัง” เขาถามเสียงอบอุ่นพลางดันบ่าเล็กออกห่างเล็กน้อย“ยังเลยค่ะ~”“กินข้าวบ้างหรือเปล่า หืม...ไอรีนของเฮียผอมไปนะ”สายตาคมพิจารณาร่างบางของน้องรัก คิ้วหนาจรดเข้าหากันเมื่อเห็นว่าร่างกายไอรีนมันชั่งผอมบอบบางซะเหลือเกิน“นี้ไอร์อ้วนขั้นนะเนี่ยย..”ไอรีนทำแก้มป่องๆ อย่างน่ารัก ก่อนที่เขาจะโอบบ่าเล็กพาเดินไปห้องอาหารที่จัดเตรียมไว้แล้วสองที่ไว้รอคนตัวเล็กอยู่แล้ว สองคนพี่น้องเดินคุยกันไปเรื่อยๆ ตามประสา จนถึงโต๊ะอาหาร..

ตอนที่ 9 ขอโทรศัพท์ไอร์คืนด้วยค่ะ “รู้ค่ะ แล้ว...พี่คินต์จะให้ไอร์ทำอะไรคะ?”“เธอคิดมาสิ ทำยังไงให้ฉันไว้ใจเธอได้”พรึ่บ!“อ๊ะ! ขอโทรศัพท์ไอร์คือด้วยค่ะ” ใบหน้าสวยมุ้ยใส่เขา ไอรีนบอกน้ำเสียงแข็งเล็กน้อยเริ่มไม่พอใจ ที่ชายหนุ่มเอาของใช้ส่วนตัวของเธอไปก่อนได้รับอนุญาต“ฉันจะได้มั่นใจไงว่าเธอไม่แอบหนี” คินต์คว้าโทรศัพท์เครื่องหรูรุ่นใหม่ล่าสุดของไอรีนมาถือไว้ในมือ ก่อนจะควงมันเล่นอย่างสบายใจ“แต่พี่คินต์ก็คงตามหาไอร์ได้สบายหนิคะ”“คุณหนูมาเฟียคงไม่ได้เจอตัวง่ายขนาดนั้น ใช่ไหมไอรีน” ไอรีนชะงักเล็กน้อย เมื่อเขารู้เรื่องของเธอแถมยังรู้ชื่อเธออีกด้วย แต่ร่างบางไม่ได้ติดใจตรงนั้น