Semua Bab MAKING MR. HEARTLESS FALL: Bab 11 - Bab 20

She gasped softly, pero hindi umatras. “Sir…”“Stop calling me sir.”At sa sumunod na sandali, hinalikan niya ito—una’y marahan, parang tanong. Ngunit nang tumugon si Gavine, naging totoo na ang lahat.Wala nang acting, wala nang script.Sa paligid, natigilan ang buong team.Walang nagsalita.Walang nagsabing “cut.”Si Amanda lang ang nakahawak pa rin sa camera, nanginginig ang kamay, pero tuloy ang pag-record. Si Zoila ay nakatakip ang bibig, halos mapasigaw. Si Miggy at Nicolas ay napatingin sa isa’t isa, parehong hindi makapaniwala.Nang maghiwalay ang kanilang mga labi, pareho silang hingal.Basang-basa, pero nakangiti. “Miss Gutierrez…”“Yes, Mr. Heartless?”He smiled faintly. “You really don’t know when to stop breaking my rules.”“At ikaw,” sagot ni Gavine, “hindi mo rin alam kailan ka titigil magpanggap.”“C-cut!” sa wakas ay sigaw ni Amanda, sabay palakpak ng lahat.Pero halatang lahat ay shock. “Guys… that wasn’t in the script,” bulong ni Zoila.Cesar looked around, serious ag

Habang pinaplano ng team ang “Heartless Boss” feature, tinanong ni Zoila, “Boss, gusto n’yo bang isama ang section tungkol sa love life n’yo dati? Para mas human side naman kayo sa article?”Napatingin si Cesar, saglit na natigilan.“Love life?”“Yes, sir. Fans are curious. Bakit daw ‘Mr. Heartless’ ang tawag sa inyo.”Ngumiti siya, pero malamig. “There’s nothing to tell,” sabi niya, tinig na parang yelo. “People leave. Success doesn’t.”Tahimik ang lahat. Walang gustong magsalita.Pero sa labas ng conference room, nakatayo si Gavine, hindi sinasadyang narinig ang lahat.At doon niya lang naintindihan —kung gaano kalalim ang sugat na bumuo sa taong minamahal niya.---------Kinagabihan, naglakad si Cesar papunta sa rooftop — sa parehong lugar kung saan nakita niya si Gavine noong nakaraang gabi.Umulan na naman, mahina lang.He closed his eyes and whispered,“Clara left when I chose success over love... and now, I’m doing it again.”Bumukas ang pinto sa likod niya — si Gavine.Tahimi

Tahimik na lang ang lahat. Lahat ng mata, napatingin sa isa’t isa. Lahat napaisip. “He’s back.”The Heartless Boss Returns. Simula nang umalis si Gavine, naging mas istrikto si Cesar.Bawat article, pinapabalik. Bawat design, pinapakitaan ng red mark. Bawat staff, naglalakad na parang may tinik sa paa kapag dumadaan siya sa hallway.“Redo this layout,” utos niya kay Miggy, sabay turo sa malaking screen.“Pero sir, approved na po ‘yan last night.”“Not by me. And as long as I’m the editor-in-chief, nothing is final until I say it’s perfect.”Tahimik lang si Miggy. Wala nang nagtanong.Wala nang umaangal. Walang naglalakas-loob magsalita. Ang tanging maririnig lang ay ang tunog ng keyboard, at ang mahinang tik-tik ng relo sa pader.--------Sa Conference RoomNakatayo si Cesar sa harap ng mga editor.“Next issue must top the charts. No excuses. No errors.”Dire-diretso siya magsalita, pero napansin ng lahat — ibang klaseng lamig. Parang may bakas ng lungkot sa boses niya na pilit niyang

Tahimik. Walang salita, pero halatang parehong sugatan. Gavine turned away, pilit pinipigilan ang pag-iyak. “I moved here to start over. Not to prove anything. And that man in the photo? He’s my co-writer. He helped me when I had nothing left after you broke me.”Natahimik si Cesar. For the first time, wala siyang masabi. Pero ang pride niya, hindi pa rin bumibitaw. “Good,” sabi niya, halos pabulong.“I’m glad someone was there when I wasn’t.”At saka siya tumalikod.Ngunit bago siya makalayo, humabol ang boses ni Gavine: “Hindi ko ginawa ‘yon para saktan ka. Pero kung masakit man, baka kasi… may nararamdaman ka pa.”Natigilan siya, pero hindi lumingon.Ngumiti si Gavine, mapait. “At kung wala na talaga, bakit ka nandito, Cesar?”--------Pagbalik sa hotel, sina Zoila at Joshua, parehong tahimik.“Grabe ‘yung eksena kanina,” sabi ni Joshua. “Akala ko magbabatuhan na ng laptop.”Ngumiti si Zoila. “Hindi, Josh. Hindi galit ‘yun. Selos ‘yun.”“Selos?”“Mm-hmm. The kind that hurts becau

At sa gabing iyon, habang umuulan ng rosas at tugtog ng musika, ang dating “Heartless Boss” ay tuluyang bumigay sa tibok ng puso.Sa dulo ng kanta, ibinulong ni Cesar sa kanya:“It’s hard to say I’m sorry, but it’s even harder to lose you again.”Ngumiti si Gavine, sabay yakap sa kanya.“Then don’t. This time, stay.”At sa ilalim ng mga bituin ng Singapore, nagsimula ang kanilang tunay na kwento —ang love story na kahit walang camera, ay mas totoo kaysa sa alinmang feature ng Luxe Life. Ang ulan ay tuluyan nang huminto, pero ang hangin ng gabi ay nanatiling malamig at masarap sa balat. Sa gitna ng mga fairy lights at bulaklak na nakapaligid sa kanila, magkahawak pa rin ng kamay sina Cesar Araneta at Gavine Gutierrez. Parehong basang-basa, parehong pagod — pero ngayon, parehong nakangiti.Tahimik muna silang tumitig sa isa’t isa. Wala na ang sigawan, wala na ang luha ng galit. Ang natira ay ang titig na punong-puno ng katotohanan.Huminga nang malalim si Cesar, halatang kabado. “Gavi