บททั้งหมดของ รักจำเป็น: บทที่ 11 - บทที่ 20

#รักจำเป็น_EP.11พัดผมเลี้ยวรถเข้าห้างสรรพสินค้า...จอดรถดับเครื่องก่อนจะสะกิดมือเธอเบา ๆ เธอหันมามองผมน้ำตาคลอหน่วย“ถ้าหยาอยากร้องไห้ก็ร้องเถอะนะ...พี่ไม่ว่า” และเขื่อนน้ำตาก็ไหลนองหน้าเธอผมสตาร์ตรถอีกครั้ง เปิดแอร์ และกดเปิดเพลงสากลคลอ เธอเช็ดน้ำตาปรอย ๆเวลาล่วงเลยผ่านไปประมาณ 20 นาที เธอก็หยุด

#รักจำเป็น_EP.13มาหยาฉันย้ายมาอยู่ที่เกาะใต้ได้หลายวันแล้ว...พี่พัดสร้างศูนย์อนุรักษ์ให้ฉันจริงตามที่เขาได้พูดไว้ไม่มีผิด! มีตู้ปลาขนาดใหญ่เครื่องออกซิเจนและเครื่องบำบัดน้ำอย่างดีสัตว์ทุกตัวที่ฉันขนมาที่นี่ พี่พัดไม่รังเกียจใด ๆ บางตัวมันพิการ บางตัวบาดเจ็บ เขาสร้างทุกอย่างไว้ให้ ๆ มากกว่าที่บอกฉ

#รักจำเป็น_EP.14มาหยาฉันนั่งเล่นบนห่วงยางโดยมีแก่นคอยดึงห่วงยางไปมาอยู่ เราสนุกกันมากน้ำทะเลบ้านฉันไม่สวยเท่าที่นี่เลย ฉันชักจะหลงรักเกาะใต้แห่งนี้ซะแล้ว“หยา...เดี๋ยวขึ้นได้แล้วนะเย็นแล้ว” เขาตะโกนบอกฉัน“ค่ะ....” ฉันรับคำเขาก่อนแก่นจะลาก ๆ ห่วงยางขึ้นฝั่ง ฉันก้าวเท้าลงจากห่วงยางโดยมีพี่พัดกางผ้า

#รักจำเป็น_EP.15มาหยาปกติทุกวันของฉันตื่นแต่เช้าและก็เข้าไปศูนย์อนุรักษ์ไปดูพวกเด็ก ๆ ให้อาหาร ป้อนหญ้าทะเล ป้อนนมเมื่อวานก่อนมีชาวประมงบอกว่าลูกพะยูนติดตาข่ายฉันรีบไปดูและพากลับมาที่นี่ หิวโซและบนลำตัวมีบาดแผลค่อนข้างเยอะ ฉันเลยแยกบ่อรักษาเบื้องต้น...ฉันไม่ได้กักกันหรือเลี้ยงตลอดไปนะ ฉันแค่ดูแล

#รักจำเป็น_EP.16มาหยา‘ไม่ได้เอาสักหน่อย’ ฉันหันขวับไปค้อนเขา เดี๋ยวนี้ชอบพูดจาสองแง่ สองง่ามฉันก็ตามไม่ค่อยจะทันอยู่ มือไม้ก็ปลาหมึกเหลือเกินเดินผ่านก็จับนู้นจับนี่ เผลอก็กอด ๆ หอม ๆ บางทีนั่ง ๆ อยู่มองหน้ากันก็ลุกขึ้นมาฟัดฉันซะอย่างนั้น“หยาไม่ตลกนะคะ” ฉันเอ่ยออกไปก่อนจะยกแก้วไวน์ขึ้นดื่ม ฉันไม่