Lahat ng Kabanata ng บอกแล้วไงว่าจะไม่รัก: Kabanata 11 - Kabanata 20

ซีนายเดินมายังจุดสูบบุหรี่ของคลับ ในนี้มีทั้งผู้หญิงและผู้ชาย มีทั้งคนที่เข้ามาสูบบุหรี่จริง ๆ และเข้ามานัวเนียคลอเคลียกัน แต่มันเป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว เพราะเป็นสถานที่มีจุดลับสายตาเยอะ นอกจากห้องน้ำในคลับ สถานที่รองลงมาก็ที่สูบบุหรี่นี่แหละ จึงไม่แปลกที่จะมีคนเข้ามาพลอดรักกันในนี้ชายร่างสูงยืนในมุมลับสายตาคนแล้วหยิบบุหรี่ขึ้นมาสูบเพื่อระบายความเครียด เพราะไม่รู้ว่าจะทำยังไงต่อกับชีวิตของตัวเองดีในวันที่น้องชายของเขากลับมาเป็นเหมือนเดิมนั้น เช้าวันต่อมาเขาก็รีบนัดแนะกับสาวคนใหม่ที่ตัวเองเล็งไว้ทันที ตั้งใจจะจัดให้สาแก่ใจเพราะของมันห่างเหินกันมานานก็ต้องรีบใช้งานทดแทนเวลาที่เสียไปแต่ที่ไหนได้... ทำยังไงก็ไม่ขึ้น บิ๊วอารมณ์ก็แล้ว ทำทุกกระบวนท่าก็แล้ว แต่น้องชายของเขากลับไม่ให้ความร่วมมือ จนทำให้ผู้หญิงคนนั้นเสียอารมณ์กลับไปมือเปล่าใช่ว่าเธอเสียอารมณ์เป็นคนเดียวเสียหน่อย เขาเองก็เสียอารมณ์ไม่ต่างกัน ตอนแรกนึกว่าเป็นเพราะตัวเองที่ตื่นเต้นเกินไป ไม่ได้ใช้งานนานน้องชายของเขามันอาจจะเขินอายสาวแหละแต่ไม่ใช่เลย เพราะหลังจากเผด็จศึกครั้งแรกไม่สำเร็จ เขาก็ยังลองทำครั้งต่อไป พยายามหาทั้งตัวแ

“เดี๋ยวก่อนสิตัว มันเป็นเรื่องเข้าใจผิด เค้าอธิบายได้นะ” ลีโอพูดพร้อมกับทำหน้าตาน่าสงสารชายหนุ่มขยับตัวเข้าไปใกล้ปาลินเพื่อหวังจะจับมือเธอ ทว่าตัวปาลินเองก็เดินถอยออกตามจังหวะก้าวของอีกฝั่ง เธอไม่ยอมให้ลีโอเข้าใกล้แม้แต่นิดเดียว“ใช่ มันเป็นเรื่องเข้าใจผิด เข้าใจผิดที่คิดว่าการที่คนหล่ออย่างแกลดตัวมาคบกับฉัน ที่ตามตื๊อมาขอฉันเป็นแฟนอยู่นานแสนนาน แสร้งทำดีต่าง ๆ นานา เพราะนึกว่าชอบฉันจริง ๆ แต่ที่ไหนได้...” ปาลินหยุดพูดไปครู่หนึ่ง เพราะเหมือนรู้สึกว่าตัวเองจะร้องไห้ออกมา“พอแล้วลิน ไม่ต้องไปเสียเวลาพูดให้เปลืองน้ำลาย เดี๋ยวจัดการให้เอง!” ซีนายปรามเพื่อนตัวเองไม่ให้เสียเวลาเสวนาไปมากกว่านี้ เพราะรู้ว่าเพื่อนสาวของเขากำลังเสียใจ คนอย่างพวกมันต้องเจอส้นเท่านั้นถึงจะรู้สึกปาลินดึงเสื้อเพื่อนชายตัวเองเบา ๆ “อยากไปจากที่นี่แล้ว ไปส่งที่รถหน่อย”แม้ซีนายอยากจัดการลีโอต่อ เพราะยังรู้สึกโกรธแทนเพื่อนสาว แต่เห็นหน้าตาปาลินในตอนนี้ เขาก็ปฏิเสธไม่ลง ชายหนุ่มจึงยอมทำตามแต่โดยดี“อืม ไปกันเถอะ”ขณะที่ทั้งสองคนกำลังเดินจากไปนั้น ลีโอก็เข้ามาประชิดและจับตัวปาลินได้สำเร็จ“ตัวเดี๋ยวก่อน ฟังเค้าพูดก่อ

ปาลินหยิบสมาร์ตโฟนของตัวเองขึ้นมาอีกครั้ง แล้วทักแชตหาคนคนหนึ่งPalin : อยู่ห้องไหม?ZN : อยู่ ทำไม?ด้านซีนายขมวดคิ้วเข้าหากันด้วยความสงสัย เพราะจู่ ๆ ปาลินก็ทักหาเขา แต่ยังไม่ทันได้หายสงสัย ข้อความแชตก็เด้งขึ้นมาอีกครั้งPalin : วันนี้ไปไหนหรือเปล่า?ZN : เปล่า ทำไม?เงียบ...ชายหนุ่มพิมพ์ว่าทำไมถึงสองครั้ง แต่ก็ยังไม่ได้คำตอบจากปาลินว่าต้องการอะไรจากเขากันแน่เวลาผ่านไปไม่ถึงห้านาทีเสียงกริ่งห้องก็ดังขึ้น ซีนายลุกไปดูเห็นว่าเป็นปาลินยืนรอเขาอยู่ที่หน้าห้อง ชายหนุ่มจึงเปิดประตูพร้อมกับเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงสงสัย“มีอะไร?”ใบหน้างามเม้มปากเป็นเส้นตรง “ขอไปนั่งเล่นที่ห้องได้ไหม?”ชายหนุ่มพยักหน้าตอบรับพร้อมกับเปิดประตูห้องของตัวเองเพื่อให้อีกฝ่ายเข้ามา “เข้ามาสิ”ปาลินเดินตามเข้าไปแล้วไปนั่งตรงโซฟา ส่วนซีนายก็เข้าห้องนอนเพื่อไปทำธุระของตัวเอง ระหว่างที่รออีกฝ่ายทำธุระอยู่นั้น หญิงสาวหยิบหมอนอิงขึ้นมาด้วยความเหม่อลอย ที่เธอมาหาซีนายในเวลานี้เพราะเธอไม่อยากอยู่ห้องคนเดียว อย่างน้อย ๆ มีคนช่วยพูดให้หายฟุ้งซ่านก็ยังดีหลังจากที่ซีนายเคลียร์ธุระอะไรเสร็จเรียบร้อยแล้ว เขาก็เดินออกมา พร้อมกับเ

ซีนายมองตั้งแต่ข้างบนลงข้างล่าง และมองกลับขึ้นไปใหม่อีกครั้ง แล้วกะพริบตาปริบ ๆ เพื่อให้มั่นใจว่าเขาไม่ได้ตาฝาดไป ไม่ใช่ว่าเขาไม่เคยเห็นผู้หญิงใส่ชุดลายลูกไม้ ส่วนมากที่เขาเจอจะเป็นแบบชุดชั้นในมากกว่า แต่ชุดลูกไม้ที่ปาลินใส่มันต่างออกไป ลูกไม้มีลายแค่หย็อมแหย็มที่ปิดส่วนสำคัญในร่างกายไม่ได้เลย แถมยังแหวกข้าง แหวกหน้าอีกอึก... ซีนายถึงกับกลืนน้ำลาย เพราะเขาไม่เคยเห็นปาลินในลุคแบบนี้มาก่อน“ทำไมมองแบบนั้นล่ะ? มันดูแปลก ๆ เหรอ?” ปาลินเอ่ยถามคนที่จ้องมองเธอด้วยแววตาแข็งค้างพร้อมกับหมุนตัวไปมาเพื่อสำรวจดูว่ามีตรงไหนผิดปกติหรือเปล่าฉากตรงหน้าแทบทำให้น้องชายของซีนายระเบิดออกมาจากกางเกง เพราะช่วงที่ปาลินหมุนตัว เขาได้เห็นด้านหลังและด้านข้างอย่างชัดเจน ลายลูกไม้ของชุดก็ไม่ได้ช่วยปกปิดอะไรเลย ถ้าไม่ติดว่าเขาเห็นส่วนหน้าไปแล้ว คงคิดว่าปาลินไม่ได้ใส่อะไรจริง ๆ เพราะมันขาวไปหมด ขาวแบบไม่มีอะไรกั้นอึก... ชายหนุ่มถึงกับกลืนน้ำลายเป็นรอบที่สองปาลินเห็นว่าสีหน้าเพื่อนตัวเองไม่ค่อยดีเท่าใดนัก เธอก็รีบเข้าไปดูอาการของซีนายอย่างใกล้ชิดทันที“เป็นอะไร สีหน้าแกดูไม่ดีเลย” น้ำเสียงเอ่ยถามด้วยความสงสัยภ

ซีนายลุกไปหยิบถุงยางอนามัยที่อยู่ตรงเก๊ะข้างเตียงนอน“ขอเปิดไฟหัวเตียงแป๊บนึงได้ไหม? จะใส่ถุงยาง” แม้จะชำนาญเรื่องนี้ขนาดไหนแต่เขาก็ไม่อยากประมาท เพราะบรรยากาศในห้องมันมืดสลัวไร้แสงสว่าง ชายหนุ่มจึงอยากแน่ใจว่าตัวเองใส่ถูกด้านและถูกต้อง“โอเค” น้ำเสียงตอบกลับแผ่วเบาราวกระซิบดวงตากลมจ้องมองคนที่นั่งหันหลังให้เพราะกำลังใส่ถุงยาง เธอไม่เคยสังเกตมาก่อนว่าแผ่นหลังของชายหนุ่มจะกว้างขนาดนี้ ดวงตางามไล่มองลงมาตั้งแต่ส่วนแผ่นหลังจรดบั้นท้ายที่มันขาวเสียจนเธอรู้สึกน่ากัดชะมัด…ขณะที่ซีนายกำลังแกะกล่องถุงยางอนามัยอยู่นั้น เขาก็หันมามองคนที่นอนอยู่บนเตียง พบว่าเธอกำลังมองเขาด้วยตาใสแป๋ว“อยากเห็นเหรอ?” น้ำเสียงเจือปนไปด้วยความทะเล้นปาลินส่ายหน้ารัว “ไม่! ยังไม่อยากเห็นตอนนี้”“ไม่อยากเห็นตอนนี้ เพราะจะดูพรุ่งนี้ใช่มะ?”“ทะลึ่ง!”ซีนายยักไหล่แล้วแค่นหัวเราะออกมาเบา ๆ สถานการณ์แบบนี้ยังกล้าว่าคนอื่นทะลึ่งอีก เอาเถอะอย่างน้อย ๆ ถ้าทะลึ่งก็คงไม่ใช่เขาคนเดียวแน่นอนชายหนุ่มหันกลับไปใส่ถุงยางให้น้องชายที่ตั้งผงาดรออยู่แล้ว จากนั้นก็เอื้อมไปปิดไฟให้เรียบร้อย ซีนายไปอยู่ตรงกลางระหว่างขาของหญิงสาวแล้วจ