Is 'Reborn As Zeus' A Harem Novel?

โจวซิ่วหลัน หญิงสาวในยุคปัจจุบันผู้ที่มีชะตาอาภัพรัก ชีวิตของเธอต้องคำสาป คนที่เธอรักทุกคนล้วนตายจากไป เพราะการกระทำอันเลวร้ายในอดีตชาติของเธอเอง เธอในอดีตทำลายชีวิตของคนผู้หนึ่งจนพังทลาย เป็นสาเหตุให้คนในครอบครัวของเขาตายจากเขาไปจนหมด จนผู้ชายคนนั้นผูกใจเจ็บตามล้างแค้นเธอ และกล่าวคำสาปแช่งเธอ จนเมื่อเธอได้ย้อนกลับมาในชาติอดีต เธอจึงขอเปลี่ยนแปลงชะตาชีวิตของตัวเอง ชดใช้ในสิ่งที่เคยทำกับทุกคน เปลี่ยนความเกลียดชังของชายคนนั้นชดใช้ทุกอย่างให้กับเขา และผูกชะตารักกับเขาแทน แต่กว่าจะผูกชะตารักกับเขาได้ก็เล่นเอาเธอสะบักสะบอม

เลือกสามีผิดคิดจนตัวตาย!เป็นเช่นไรรู้ก็เมื่อสายไปเสียแล้ว ลูกต้องตายจาก พ่อแม่พี่ชายพลัดพราก ด้วยหน้าที่ของเขาในฐานะเจ้าเมือง ช่วยชีวิตทุกคนไว้ได้ เว้นแต่นาง เว้นแต่ครอบครัวของนาง

โดส หรือ ดลธี ลูกชายเคเดนกับเส้นด้าย (ในเรื่อง #พลาดรักคนเลว) ชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลา ได้เข้ามาบริหารงานที่บริษัทของครอบครัว และได้เข้ามาดูแลผับ KAI กับน้องสาว . โดสมีนิสัยสุขุมแต่ดูเยือกเย็น เขาเป็นตัวของตัวเอง ชอบความตื่นเต้นท้าทาย ออกจะเป็นผู้ชายแบดบอย และยังไม่อยากผูกมัดกับใคร จึงเลือกที่จะขอซื้อกินหญิงสาวที่มาเสนอตัวเพื่อแลกกับเงิน . . เทียนไข หรือ เทียน เธอต้องกลายเป็นแม่คนด้วยอายุเพียงแค่ 19 ปี ซึ่งเป็นหน้าที่ ที่เธอจะต้องทำ การเลี้ยงเด็กคนหนึ่งไม่ได้มันไม่ง่ายสำหรับเธอเลย ฐานะของเธอก็ไม่ได้ร่ำรวย เธอต้องทำทุกอย่างเพื่อเลี้ยงดูลูกแม้แต่ต้องยอมขายตัว.. . "เทียนขอห้าหมื่น...แล้วเทียนจะนอนกับคุณ" "หึ สามพันก็มากพอสำหรับแม่ม่ายลูกติดอย่างเธอ" .

มะลิจะรักษาหัวใจของคุณราชาเอาไว้ให้เป็นอย่างดี คุณราชาไม่ต้องกลัวนะคะ เพราะคุณคือผู้ชายเพรยงคนเดียวที่มะลิจะรักตลอดไป

WARNING— 18+ READ WITH CAUTION Slowly stroking her again he leaned down placing a kiss on her forehead. "Just calm down Kitten. No more crying." He extended a hand using it to wipe the tears that laid on her cheeks. Seeing them there didn't set right with him, she was suppose to be writhing in pleasure not crying in pain. "Do you not trust me?" Celeste nodded holding onto him for dear life. "I do." "Then spread your legs wider Kitten." **** Celeste always thought her life would change for the better, the future she had foreseen was one like no other; a mate that would love away her pain, a mate that would see only her, breathe only her. However, when she found herself mated to Zillon Macre; her life long crush as well as the future alpha of her pack, her dream remained just that, a dream. Her life did not change in the way she wanted it to, instead of better, it changed for the worst. Her insignificance didn't dissipate, it augmented, and somehow it left her being unwanted... By her pack members... Her family... And lastly by her mate who only craved for her twin sister.

Aria was the Luna of the Winter Mist pack, renowned for her achievements in war strategy. Her contribution was crucial in her pack becoming the most powerful in the entire country. Everything in her life should be perfect. ...Except it wasn't. In actuality, Aria's life was anything but successful. She was helpless to the whims of her abusive Alpha mate and his mistress. A mate who never loved her. As she watches their relationship grow, her options are to run away or die trying to keep her Luna position. But this is not the story of how Aria sways his closed-off heart until he finally loves her. No, this is the story of how Aria died. So when she is faced with the opportunity to go back in time and try again... will she take it? ...Or is she fated to relive her mistakes all over again? ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ "...And if I refuse?" I asked hesitantly. "Then you will remain in the Abyss, forever reliving your earthly memories." My mind recalled the images that had just tormented me, showing me my death over and over again. I knew now she must have shown me that strategically so I had a taste of what my refusal would look like. "Then I don't want to be Luna again... and I don't want to be Aleric's mate," I said, surprising even myself that I was bargaining with a Goddess. But I couldn't shake the feeling something seemed off. "That is the fate I have chosen for you." "Then I don't accept," I argued. "I think there is something you're not telling me. A reason why you need me to go back so badly." She was silent, her silver eyes regarding me warily. "...So I am correct," I said, taking her silence as confirmation.