สิงสถิต

เมื่อการมีชีวิตไม่ได้เป็นไปอย่างปกติ ชีวิตของเธอและเขาจะจัดการมันอย่างไรเมื่อแรกเริ่มเขาเสนอการหย่าให้กับเธอ แต่เธอกลับยอม และพร้อมที่หย่าและจากเขาไป เขากลับห้ามใจไม่ยอมเสียเอง นั้นมัน...เขารักเธอ?

ศิษย์คนสุดท้ายของสำนักหมอผี ข้ามเวลามาเป็นชายาที่ถูกลืมของท่านอ๋องผู้ปรีชาในการรบ! ถูกคนรังแก ถูกคนดูถูก แถมยังต้องมาอุ้มท้องลูกของเขาอีก?? นางโยนหนังสือหย่าลงบนโต๊ะอย่างแรง ก่อนจะพูดออกไปอย่างสุดจะทนว่า “แม่ไม่ทนแล้วโว้ย!” แต่หลังจากนั้นคนภายนอกถึงได้รู้เรื่องที่น่าตกใจว่า คนที่เป็นหมอผีมือฉมังคือนาง กุนซือผู้ลึกลับคือนาง อีกทั้งเจ้าของหอผู้ร่ำรวยล้นฟ้าก็คือนางอีก... วันหนึ่งเมื่อนางเดินออกมาหน้าประตูโรงรักษา กลับพบว่ามีผู้ชายคนหนึ่งนั่งคุกเข่าอยู่ข้างหน้า เขายื่นมืออันสูงศักดิ์มาด้านหน้า ก่อนพูดกับนางว่า “เมียจ๋า ข้ามาขอร้องให้เจ้ากลับจวนไปด้วยกัน!”

นิยายเซ็ต มาเฟียบ้านปีกซ้าย “ ไคเดน ” ชื่อนี้ที่มามาพร้อมกับภาพของมาเฟียหนุ่มรูปหล่อ และเจ้าชู้เสน่ห์แพรวพราว แต่แฝงไปด้วยความน่ากลัวและความนิ่งเมื่อเขาอยู่ต่อหน้าคนที่ไม่ถูกใจ “ เด็กคนนี้ไม่ใช่ลูกผม ผมมีเมียที่ไหนแม่” “ ไม่ใช่ลูกมึงเลยสิ หน้าตาถอดแบบมึงมาเป๊ะ ไปทำผู้หญิงท้องตอนไหนมา” หรรษาที่ยืนกอดอกพร้อมกับไคเดน เบื้องหน้ามีเด็กหญิงน่าตาจิ้มลิ้มยืนอยู่ “ ผมไม่รู้แม่” “ มันน่าฟาดให้หัวแตกเลยดีมั้ย!!!” “เฮ้ยๆ อย่านะแม่ ผมไม่รู้จริงๆ คู่นอนผมมีเป็น 10 เป็น 100 ป้องกันทุกรอบ” “ ถุงยางอนามัยมันเสื่อมคุณภาพหรือไง ป้องกันยังไงมีเด็กหน้าตาเหมือนมึงอย่างกับย้อนเวลามายืนอยู่ตรงนี้เนี่ย!!” เสียงของหรรษาผู้เป็นแม่เอ่ยขึ้น “ ก็ผมไม่รู้จริงๆแม่” “ มึงไปหาคำตอบมา ไม่งั้นแม่จะฟาดที่หัวแตกเลย!!”

รวมเรื่องสั้นครบรสหลากหลายอารมณ์หลากหลายเหตุการ์ณ อ่านเพลินยาวๆ ฟินจิกหมอนขาด เน้นNC เป็นหลัก สายหื่นห้ามพลาด! #นิยายเรื่องนี้สร้างขึ้นมาเพื่อคอ NC โดยเฉพาะ#

มโนราห์ไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากทำตามสิ่งที่แม่ต้องการ คือเป็นเมียสวมรอยของผู้พันกองทัพ ที่จริงแล้วผู้หญิงที่เขาจะแต่งงานด้วยไม่ใช่เธอ แต่เป็นพี่สาวต่างมารดา ___________ ตุ๊บ! กำปั้นเล็กทุบลงแผ่นหลังของคนที่นั่งหันหลังให้ แบบโมโหจนลืมตัว "ออกไป" "เธอจะโมโหให้ฉันทำไม เรากำลังคุยกันด้วยเหตุผล อยากให้ท่านนายพลได้ยินนักหรือไง" "เหตุผลบ้าบออะไรของคุณ ใครเขาจะบ้าไปมั่วเหมือนที่คุณทำล่ะ" "เธอไม่รู้เหรอว่าเรื่องแบบนี้มันโกหกกันไม่ได้" "ฉันไม่ได้โกหก ฉันไม่เป็นเหมือนคุณแล้วกัน" เอาสิ! ขนาดเขายังคิดว่าเราไม่บริสุทธิ์เราก็มีสิทธิ์คิดว่าเขาไม่บริสุทธิ์เหมือนกัน แต่ดูแล้วเขาก็คงเป็นแบบที่เธอคิด คนร่างสูงยืนขึ้นจากที่นั่งอยู่ แล้วถอดกางเกงชั้นในที่มีติดตัวอยู่แค่ตัวเดียวออก "คุณจะทำอะไร" กำลังทะเลาะกันอยู่แท้ๆ อยู่ดีๆ ก็ลุกถอดกางเกงใครจะไม่สงสัยล่ะ "ก็จะพิสูจน์สิ่งที่เธอพูดไง" "พิสูจน์? พิสูจน์ยังไง??" "ก็บอกแล้วไงว่าเรื่องนี้ผู้ชายพิสูจน์ได้" มโนราห์รีบขยับไปจนชิดผนังห้องอีกฝั่งหนึ่ง จะบ้าแล้วหรือไง จะเสียตัวทั้งทีต้องมาเสียเพราะเรื่องบ้าๆ ที่จะพิสูจน์เนี่ยนะ "กลับมา" "ไม่" ชายหนุ่มที่ร่างกายไม่มีอะไรปิดบัง คลานเข่าขึ้นบนเตียงเพื่อเข้าไปใกล้เธอ "กรี๊ด อืมมม" ขณะที่มโนราห์กำลังจะกรีดร้อง แต่ถูกเขาปิดปากด้วยมือ "จะร้องทำไมเดี๋ยวพ่อเธอก็ได้ยิน" "อือ อืม!" หญิงสาวพยายามจะแกะมือเขาออก "กลัวฉันจะรู้ความจริงเหรอ" "ไม่กลัว" "ไม่กลัวก็ให้พิสูจน์สิ" "คุณจำคำที่ดูถูกฉันไว้ให้มาก คุณจำไว้ให้ดี" เธอทำตัวไม่ดีตรงไหน ทำไมทุกคนถึงคิดว่าเธอต้องสำส่อนด้วย แม้แต่แม่แท้ๆ ก็ยังคิดเหมือนผู้ชายคนนี้เลย

"นี่มันคืออะไร" "ก็...." "ถามก็ตอบดิ" "พี่ก็อ่านออกจะมาถามทิชาทำไม" เขามองกล่องในมือแล้วแกะดูข้างในซึ่งมันยังเหลือยาอีกหนึ่งเม็ดก่อนจะอ่านทุกตัวอักษรทุกตัวบนกล่อง "เธอยังไม่ได้กิน?? " "ก็กินแล้วแต่...กินไม่ครบคือทิชา......ลืม" "ลืม??? แม่ง เอ้ยยย กินตอนนี้จะทันไหมวะ" "พี่ไม่ต้องห่วงหรอกถ้าเกิดทิชาท้องจริงๆทิชาจะไม่บอกใครว่าเป็นลูกพี่" "เชื่อเธอก็บ้าละ ขนาดเราไม่ได้เป็นอะไรกันเธอยังพยายามเสนอตัวยัดเยียดตัวเองมาให้ฉันแล้วนี่ตอนนี้เรามีอะไรกันแล้วเธอก็ยังไม่ยอมกินยา ถ้าเธอท้องขึ้นมาจริงๆฉันรู้ว่าเธอต้องให้ฉันรับผิดชอบแน่ๆ" "ถ้าพี่ไม่ต้องการลูกทิชาก็ไม่บังคับ ทิชาสัญญาว่าจะไม่ทำให้พี่เดือดร้อน" เธอพูดออกไปอย่างขมขึ่น เขาพูดแบบนี้เขาไม่อยากรับผิดชอบสินะ "ก็ดี ทำให้ได้อย่างที่พูดก็แล้วกัน เพราะฉันไม่ต้องการมีภาระไม่ต้องการเอาชีวิตทั้งชีวิตของฉันมาผูกติดกับเธอ