โคนัน ภาษาอังกฤษ

จ้าวเหลียนเฟยที่กำลังขับรถกลับไปฉลองปีใหม่กับครอบครัว ใครจะรู้ว่าเธอจะไปไม่ถึงเพราะเธอถูกรถบรรทุกเฉี่ยวจนรถของเธอพลิกคว่ำคว่ำ กระทั่งวิญญาณเธอได้เข้ามาอยู่ในร่างของจ้าวเฟยเฟยสตรีร้ายกาจที่ต้องเลี้ยงดูลูกติดสามีฝาแฝดสองคน และร่างใหม่ก็เป็นที่รังเกียจของคนทั้งหมู่บ้าน เฮ้อ...แล้วให้มาอยู่ในร่างของคนที่ทั้งหมู่บ้านรังเกียจเนี่ยนะ พระเจ้าให้ตายไปเลยได้ไหมวะ แม่งเอ๊ย จ้าวเหลียนเฟยเอ่ยกับเด็กทั้งสองตรงหน้าด้วยน้ำเสียงอ่อนแรง "เอ่อ...แม่หนูขอน้ำกินหน่อยสิได้ไหม" "ท่านแม่ปีศาจหิวหรือ..รอเดี๋ยวนะเจ้าคะ" เฉินหยุนผิงเอ่ยกับแม่เลี้ยงก่อนจะเดินเตาะแตะๆไปเอาชามใส่น้ำ ส่วนเฉินโม่หวายจับแขนน้องสาวเอาไว้ไม่ให้ไป จ้าวเหลียนเฟยจึงกำลังจะลุกไปหยิบเอง อยู่ๆก็ถูกเหวี่ยงกระเด็นไปกลางลานบ้าน เมื่อเงยหน้าขึ้นมองก็เห็นผู้ชายหน้าตาอัปลักษณ์หนวดเครารุงรัง เขาคือเฉินมู่หยางบิดาของเด็กทั้งสองและสามีของร่างนี้ จ้าวเหลียนเฟยกลอกตามมองบนทันที หึ ใครอยากอยู่กับเข้ากันไม่ดูสภาพตัวเอง บ้านก็สกปรกเหลือเกิน "มีสิทธิ์อะไรมาใช้ลูกข้านังสตรีแพศยา หิวก็คลานไปหากินเอง"

หลังจากนางในดวงใจในใจของเขาเสียชีวิต เจียงวั่งโจวก็เกลียดชังข้ามาสิบปี ข้าพยายามทำดีทุกวิถีทาง ทว่าเขากลับหัวเราะเย็นชา “หากเจ้าอยากเอาใจข้าจริง ก็ไปตายเสียดีกว่า” ความเจ็บปวดแล่นปราดเข้าสู่หัวใจ แต่ในขณะคานเรือนที่ลุกไหมกำลังจะหล่นทับข้า เขากลับยอมตายเพื่อช่วยชีวิตข้าไว้ ก่อนตาย เขาที่นอนอยู่ในอ้อมแขนของข้า ได้ใช้เรี่ยวแรงเฮือกสุดท้ายปัดมือข้าที่สัมผัสตัวเขาออก “ซ่งจือเสวี่ย หากชั่วชีวิตนี้ข้าไม่เคยได้พบเจ้า จะดีเพียงใด...” ในพิธีศพ มารดาเจียงร่ำไห้จนพูดไม่เป็นคำ “วั่งโจว เป็นความผิดของแม่เอง ตอนนี้ไม่ควรบังคับให้เจ้าแต่งกับนาง หากตอนนั้นแม่ยอมตามใจเจ้า ให้เจ้าได้แต่งกับกู้หว่านเหอ จุดจบในวันนี้จะแตกต่างออกไปหรือไม่” บิดาเจียงจ้องมองข้าอย่างเคียดแค้น “วั่งโจวช่วยชีวิตเจ้าถึงสามครั้ง เหตุใดเจ้ามีแต่นำเคราะห์กรรมมาให้เขา! เหตุใดคนที่ตายจึงไม่ใช่เจ้า!” ทุกคนต่างเสียใจที่เจียงวั่งโจวแต่งงานกับข้า แม้แต่ตัวข้าเองก็เช่นกัน สุดท้าย ข้าจึงทิ้งกายจากยอดหอเด็ดดารา...แล้วหวนกลับมาเมื่อสิบปีก่อน ในครานี้ ข้าตัดสินใจแล้วว่าจะตัดขาดวาสนาทั้งหมดที่มีต่อเจียงวั่งโจว เพื่อทำให้ความปรารถนาของทุกคนเป็นจริง

“ยัยหนู… นั่งลงสิ ยายมีเรื่องจะคุยด้วย” “ค่ะคุณยาย… ” “เหลือเวลาอีกเพียงแค่เจ็ดวันก่อนเข้าพิธีวิวาห์กับคูเปอร์ และตลอดเจ็ดวันนี้หนูจะต้องฝึกวิชา ‘กามสูตรสู่สม’ อย่างจริงจัง… ” มาดามโรสซี่บอกธุระสำคัญที่ทำให้เรียกโมนาร์มาพบในวันนี้ “คะคุณยาย… ” โมนาร์รู้สึกตกใจ วันที่หล่อนเคยนึกกลัวว่าจะมาถึงสักวัน ตอนนี้มาถึงแล้วจริงๆ “ไม่ต้องตกใจ… ประเพณีนี้ไม่มีอะไรน่ากลัวหรอกจ้ะ เมื่อก่อนตอนอายุเท่ากับหนูซาร่าห์แม่ของหนูก็ได้รับการถ่ายทอดวิชา ‘กามสูตรสู่สม’ มาแล้วเช่นกัน มันจะทำให้ชายทุกผู้ที่ได้สู่สมกับหนูจะรักหลงติดใจจนถอนตัวไม่ขึ้น… ” มาดามโรสซี่บอกถึงเหตุผลที่ผู้หญิงในตระกูลนี้จะต้องผ่านการฝึกฝนกามสูตรสมสู่ “ค่ะ… เอ่อ… แล้วใครจะเป็นครูสอนให้หนูคะ” “พ่อบ้านทั้งเจ็ด… ” มาดามโรสซี่ตอบ… อันที่จริงโมนาร์พอจะเดาได้ เพราะเคยมีคนพูดถึงเรื่องนี้ให้ได้ยิน วันนี้เรื่องนี้วนเวียนกลับมาเกิดขึ้นซ้ำอีกครั้งในคฤหาสน์… เมื่อถึงคราวของหล่อนบ้าง

แต่งงานมาสามปี เธอโรจน์รุ่งพุ่งแรง แต่รังเกียจสามีไร้ความสามารถ หลังจากหย่าแล้วถึงรู้ว่าสามีที่ถูกมองว่าไร้อนาคตคนนี้กลับเป็นคนที่สูงเกินเอื้อมสำหรับเธอ

หลังจากกินงูขาวตัวน้อยตัวหนึ่งเข้าไป นกเขาที่ใช้การไม่ได้ของเขาก็กลับมาทะยานได้อีกครั้ง แล้วยังบังเอิญได้รับความสามารถพิเศษเป็นดวงตามองทะลุสรรพสิ่งและการจดจำภาพได้ในพริบตาเดียว เขาดูแลคลินิกเล็กๆ และอาศัยทักษะของเขาเองก้าวขึ้นไปยังจุดสูงสุดทีละก้าว ในขณะเดียวกัน ทั้งแม่ม่ายสาวสุดผู้น่ารัก สาวดาวมหาลัย สาวงามหวานหยดย้อย และหญิงสาวผู้สูงศักดิ์ต่างก็พากันก้าวข้ามประตูมากู่ร้องขอแต่งงานกับหลินเฟย!

ฉันเมธาวี หรือ เมญ่า สาวสวยดาวมหาลัย ความสวย ความรวยไม่ต้องพูดถึงค่ะ แต่..แต่ สวยแล้วไงจนป่านนี้อายุจะเข้า 25ปีอีกไม่กี่สัปดาห์ ยังไม่มีแฟน ชีวิตมันเศร้า ยังเศร้าได้อีกเมื่อ..เมื่อ..ฉันเดินตกท่อ นกขี้ใส่หัว ตกส้นสูง ไปสปานวดตัว หมอนวดยังผสมเบคกิ้งโซดาแทนเกลือหิมาลัยเพราะดูผิด ความซวยต่างๆ วิ่งเข้ามาหาจนฉันตกใจ คุณนายปรานีหรือคุณแม่สุดที่รักของฉัน ผู้ไม่เคยเชื่อเรื่องดวงเพราะคุณนายเป็นภรรยานายฝรั่ง (พ่อฉันเป็นลูกครึ่งแต่หน้าตาออกไปทางฝรั่งมากกว่า) ทนไม่ได้ต้องพึ่งหมอดูก็คราวนี้ หมอดูที่คุณยายของฉันนับถือ “นังหนูคนนี้ต้องมีผัวก่อนเบญจเพสไม่งั้นจะตายโหง” แม่เจ้า...ไม่ใช่ไม่เชื่อค่ะ แต่จะหาผัวจากไหน ฉันจะไปหาผัวจากไหน เมญ่าไม่เคยมีแฟน เชิดใส่ผู้มาตลอดตั้งแต่จำความได้ แล้วผู้ชายสมัยนี้ไม่ได้หากันง่าย 50% มีเมียแล้ว 30%เป็นเกย์ เหลือ 20 % ก็ยังไม่บรรลุนิติภาวะ ทางเลือกเดียวของฉัน “เอาเพื่อนกันทำผัวเนี่ยแหละ” ปุณกรณ์ หรือหมอปั้น เป็นเพื่อนสนิทของเมญ่า ตั้งแต่สมัยเรียนมัธยม เขาคนนี้แหละทางรอดทางเดียวของเมญ่า