เด็กดีของนลิน

“อื้อ! อา...แรงกว่านี้อีก...”

เสียงกระเส่าเร่งคนด้านล่างที่สวนแท่งร้อนเข้ามาในกาย กลิ่นดอกลาเวนเดอร์อบอวลไปทั่วห้องจนคนที่ถูกขย่มจับเอวเล็กขาวที่เอาแต่บดเร่าเพื่อชะลอจังหวะที่เจ้าตัวเร่งเร้าไม่หยุด

ริมฝีปากสีพีชยามส่งเสียงครางนั้นเซ็กซี่จนคนมองตาพร่า เขายกกายขึ้นเพื่อซบใบหน้ากับบ่าบอบบางขาวหอมกลิ่นลาเวนเดอร์ที่แม้จะทำให้ผ่อนคลาย แต่ก็ปลุกอารมณ์ปรารถนาของเขายิ่งขึ้น

ชายหนุ่มผิวสองสีไม่รู้ว่าโอเมก้าคนสวยคนนี้เป็นใคร แต่เพียงได้กลิ่น เพียงได้เห็นใบหน้าสวยนี่เขาก็อดใจไม่ไหว จนยอมตามแรงอีกฝ่ายที่ผลักเขาเข้าห้องนอน ดึงทึ้งเสื้อผ้าจนเปลือยเปล่าแล้วมาอยู่ในท่านี้

ริมฝีปากหนาแตะไล่ไปตามปลายคางที่เต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อขณะที่สะโพกก็กระแทกสวนร่างที่ขยับขย่มบนกายเขาอย่างเอาแต่ใจเพื่อให้ตัวเองได้ปลดปล่อย และบรรเทาอาการฮีทของตัวเอง

“คนสวย...ใจเย็นหน่อย...ของผมจะหักเอานะครับ”

“อย่ามาทำตัวไก่อ่อน ผมไม่ชอบ!”

เพียงได้ยินคำดูถูก...เจ้าของดวงหน้าคมเข้มก็ผลักร่างขาวอ้อนแอ้นลงกับเตียง แล้วยกมุมปากขึ้นยิ้มเจ้าเล่ห์ ในเมื่ออีกฝ่ายกล้าดูถูกเขาขนาดนี้ เขาคงต้องแสดงให้เห็นเสียหน่อยแล้วว่าหากเขาเอาจริงจะเป็นอย่างไร

...คนอย่างพยัคฆ์ฆ่าได้หยามไม่ได้!

“อ๊า! อึก! ตรงนั้น...อีก...เอาตรงนั้น...”

“ตรงนี้หรือครับคนสวย”

พยัคฆ์ย้ำถามก่อนกระแทกสะโพกเข้าหา แท่งเนื้อร้อนงัดกระแทกซ้ำสลับควงวนเสียดสีด้านในราวกับจะย้ำจุดเสียวของอีกฝ่าย เพียงเห็นดวงหน้าขาวที่ไล้เลียริมฝีปากด้วยอารมณ์ปรารถนา ดวงตาคู่สวยมองอย่างท้าทายก็ยิ่งปลุกไฟพิศวาสคนด้านบนให้ยิ่งกระแทกหนักหน่วงขึ้น

มือขาวขยำผ้าปูที่นอนสีขาวแน่นจนข้อขาว ก่อนจะอุทานเมื่อถูกมือใหญ่ช้อนแผ่นหลังให้กอดลำคอแกร่ง นั่นทำให้แท่งร้อนแทงลึกเข้ามาในกายของเขาลึกขึ้น

พยัคฆ์แลบลิ้นเลียริมฝีปากเมื่อสามารถแทรกกายเข้าไปได้ลึกขึ้น ก่อนจะสอดมือไปกับเส้นผมสีดำชาร์โคลยาวประบ่าซึ่งสะบัดไหวตามแรงโยกคลอนที่เขากระแทกกระทั้น แล้วดึงให้แหงนหงายรับจุมพิตร้อนแรงของเขา

ริมฝีปากหนาบดเบียดเรียวปากสีพีชนั่น ลิ้นเล็กสอดเข้าสู่โพรงปากของพยัคฆ์อย่างไม่รอช้า ดูดดึงเกี่ยวกระหวัดอย่างชำนาญเสียจนพยัคฆ์นึกอยากจูบไว้เช่นนี้ไม่ปล่อย

ยิ่งด้านล่างกระแทกเข้าหากันหนักหน่วงแค่ไหน ริมฝีปากก็ผลัดกันบดเบียด ดูดดึงลิ้นกันและกันไม่หยุดหย่อน พยัคฆ์ไม่คิดปล่อยให้คนสวยในอ้อมกอดผละออกห่างง่ายๆ จนกระทั่งอีกฝ่ายเริ่มส่งเสียงประท้วงขณะที่ท่อนเนื้อสีสวยซึ่งเสียดสีกับหน้าท้องของเขากำลังกระตุกเบาๆ พยัคฆ์จึงถอนจุมพิตออกห่าง

พยัคฆ์จับร่างขาวให้หันหลัง แล้วกระแทกแท่งเนื้อเข้าสู่ช่องทางด้านหลังชื้นแฉะอย่างไม่บันยะบันยัง ชายหนุ่มกลืนน้ำลายเมื่อเห็นแผ่นหลังขาวตรงหน้านั้นช่างยั่วยวนเสียเหลือเกิน เม็ดเหงื่อบนแผ่นหลังขาวทำให้พยัคฆ์ไล้เลียไปตามแผ่นหลัง

“อ๊ะ! เดี๋ยว...อ๊า!”

พยัคฆ์ยกมุมปากขึ้นยิ้มร้ายเมื่อเขารูดแท่งเนื้อสีสวยของคนใต้ร่างจนพ่นน้ำสีขาวขุ่น แม้เขาไม่รู้ว่าอีกฝ่ายปลดปล่อยเป็นครั้งที่เท่าไหร่ แต่เขายังไม่ได้ปลดปล่อยสักครั้ง และเขาจะไม่ปล่อยร่างแสนสวยนี้ไปง่ายๆ จนกว่าเขาจะพึงพอใจ

เพราะได้รับการปลดปล่อยหลายครั้งแล้ว ทำให้เจ้าของเส้นผมสีดำชาร์โคลกลับมามีสติรับรู้สิ่งที่เกิดขึ้น เขาจึงดันสะโพกแกร่งให้ออกห่างอย่างไม่เบาแรงนัก

“หยุดก่อน” เสียงหวานห้ามคนที่พยายามกระแทกกระทั้น

“ผมยังไม่เสร็จสักครั้งเลยนะคนสวย ให้ผมเสร็จหน่อยสิ”

“อยากเสร็จนักใช่ไหม”

นัยน์ตาสีดำยามหรี่ลงนั้นยิ่งเซ็กซี่กว่าเดิมจนพยัคฆ์ต้องลอบกลืนน้ำลาย ทว่าก่อนที่จะเข้าใจอะไรก็ถูกผลักให้นอนหงายอีกครั้ง ขณะที่คนเพิ่งปลดปล่อยก็คร่อมบนกายแกร่งแล้วเปลี่ยนเป็นผู้ควบคุมจังหวะเสียเอง

พยัคฆ์กลืนน้ำลายอีกครั้งเมื่อนิ้วเรียวยาวซึ่งทาเล็บกลิตเตอร์รูปดาวกำลังหยอกเย้ากับยอดอกของตัวเอง ชายหนุ่มจับเอวขาวให้ขย่มแรงๆ ด้วยเพียงเห็นท่าทางเซ็กซี่ของร่างขาวนั่นก็ทำให้เขาอยากจะปลดปล่อยเสียเหลือเกิน

คนที่พลิกมาเป็นฝ่ายอยู่ด้านบนแลบลิ้นเลียอย่างยั่วเย้าแล้วขยับสะโพกของตัวเองอย่างรู้ทันคนใต้ร่าง และรับรู้ได้ว่าแท่งร้อนกำลังสั่นระริกเพียงใด เขาจึงบดสะโพกบีบรัดและขยับแรงขึ้นจนท่อนเนื้อด้านในกระตุกถี่ๆ

เจ้าของริมฝีปากสีพีชโน้มลงจุมพิตคนใต้ร่างที่เพิ่งปลดปล่อยเป็นครั้งแรก ขณะที่มือใหญ่จับใบหูที่ไวสัมผัสจนเขาพยายามจะถอนจุมพิต

ทว่าพยัคฆ์ที่รู้จุดอ่อนนี่แล้วก็ไม่คิดปล่อยไปง่ายๆ เขาไล้ใบหูขาวช้าๆ ก่อนจะกดเน้นย้ำติ่งหูที่มีจิวห่วง จากนั้นจึงเป็นฝ่ายขย้ำครั้งแล้วครั้งเล่า ทำให้คนสวยได้ปลดปล่อยครั้งแล้วครั้งเล่า

พยัคฆ์จุมพิตทั่วแผ่นหลังขาวเมื่อคนที่บรรเทาจากอาการฮีทนอนตะแคงให้ราวกับต้องการพักผ่อนจากการโหมกระหน่ำมาหลายชั่วโมง

“ผมไปอาบน้ำก่อนนะคนสวย แล้วเดี๋ยวคุณค่อยอาบน้ำล้างตัวนะ หรือจะไปอาบด้วยกันดีล่ะ”

“...”

“งั้นผมไปอาบคนเดียวก็ได้ แล้วเราไปหาอะไรกินด้วยกันนะครับ”

นัยน์ตาสีดำสวยหันมองราวกับกำลังรำคาญคนที่เอาแต่อ้อยอิ่ง ทำให้พยัคฆ์กดจูบบ่าและลาดไหล่ขาวบอบบางอีกครั้ง แล้วผุดลุกพาร่างเปลือยเปล่าของตัวเองเข้าห้องน้ำ ทิ้งโอเมก้าเจ้าของฟีโรโมนกลิ่นลาเวนเดอร์ไว้บนเตียงเพียงลำพัง

เจ้าของเรือนผมสีดำชาร์โคลรอพยัคฆ์เข้าห้องน้ำและเปิดน้ำจนเสียงน้ำดังกลบทุกสิ่ง ก็ผุดลุกจากเตียงแล้วสวมเสื้อผ้าพลางกัดกระพุ้งแก้มของตัวเองเบาๆ ราวกับกำลังอาวรณ์

“ขอบคุณนะที่ให้เซ็กซ์อร่อยๆ แต่มีเรื่องต้องรีบจัดการน่ะสิ น่าเสียดายจังกลิ่นฟีโรโมนถูกใจซะด้วยสิ ถ้าเจอกันอีกที...นลินจะบริการให้ถึงใจเลย” พูดจบก็รีบพาตัวเองออกจากห้องพักของอีกฝ่ายทันที

คนที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จไม่ได้รู้เลยว่าคนสวยที่ตัวเองหมายมั่นปั้นมือว่าจะได้กอดอีกหลายครั้งจนกว่าเรือจะแล่นสู่จุดหมายปลายทางนั้นหายไป

พยัคฆ์เดินก้มหน้าเช็ดผมสีน้ำตาลช็อกโกแลตออกมาจากห้องน้ำพลางเอ่ยขึ้น “ผมยังไม่รู้จักชื่อคุณเลย คุณชื่อ...”

ชายหนุ่มหยุดคำพูดเมื่อเงยหน้าแล้วพบเพียงความว่างเปล่า คนที่ควรอยู่บนเตียงกลับอันตรธานหายไปเสียแล้ว คิ้วเข้มขมวดมุ่นทันที เขาไม่เคยถูกใครทำแบบนี้มาก่อน ไม่เคยมีผู้หญิงหรือผู้ชายคนไหนกล้าทิ้งเขาไว้แบบนี้

กลิ่นลาเวนเดอร์ที่ยังอบอวลอยู่ในห้องทำให้ดวงตาคู่คมของพยัคฆ์เป็นประกาย ในเมื่อเรือสำราญลำนี้ยังคงแล่นอยู่ในมหาสมุทร คิดว่าจะหนีเขาไปได้ง่ายๆ หรือไรกัน ในเมื่อเขายังไม่อิ่มเลยสักครั้ง เป็นแค่ผู้ชายตัวเล็กๆ ที่ยังไม่หายจากฮีทแท้ๆ จะหนีไปที่ไหนได้ แม้ต้องพลิกเรือหา...เขาก็จะทำ!

ทว่าพยัคฆ์ไม่รู้เลยว่าคนที่วิ่งหนีเขาไปนั้นไม่ใช่ผู้ชายตัวเล็กๆ อย่างที่คิด ในเมื่ออีกฝ่ายคือ...

...นลิน แม็กมารีนาซ...ทายาทเพียงคนเดียวของเจ้าของธุรกิจเรือสำราญแม็กมารีนาซที่เขาใช้บริการพักผ่อน