เวลาดูอนิเมะเรื่องโปรดอย่าง 'Attack on Titan' สิ่งที่โดดเด่นคือพลังของภาพและเสียงที่สร้างความตื่นเต้นเร้าใจแบบที่หนังสือทำได้ยาก เฉพาะฉากไล่ล่าของไททันที่ได้ยินเสียง
กรีดร้องและเพลงประกอบสุดดราม่า มันให้ความรู้สึกเหมือนอยู่ท่ามกลางเหตุการณ์จริง
แต่พอไปอ่านมังงะกลับพบรายละเอียดทางจิตวิทยาของเอเรนที่ลึกซึ้งกว่า ในหนังสือมีพื้นที่ให้ผู้เขียนใส่ความคิดย่อยๆ ของตัวละครที่อนิเมะต้องตัดทิ้งไปเพราะเวลาจำกัด บางครั้งการเล่าเรื่องผ่านหนังสือให้เวลาเราไตร่ตรองแต่ละบทสนทนาช้าๆ แบบที่อนิเมะทำไม่ได้