งานมหกรรมการ์ตูนมีมุมโดจินชายๆ แบบไม่เรต ที่ไหนน่าไป

ตั้งแต่วัยรุ่นฉันเป็นคนชอบแวะโซนศิลปินที่งานคอนเวนชันไทยเพราะบรรยากาศสบาย ๆ และผลงานที่เน้นเรื่องราวความสัมพันธ์มากกว่าฉากรุนแรง ในความเห็นของฉัน โซน 'Artist Alley' ในงานอย่าง 'Bangkok Comic Con' หรือมุม zine ของงานอีเวนต์ศิลป์เล็ก ๆ มักมีโดจินชาย-ชายแนวไม่เรตกระจายอยู่เยอะ พวกนี้มักเป็นเล่มสั้น ๆ เน้นคู่หลัก การสื่ออารมณ์ และภาพวาดสวย ๆ ที่เก็บสะสมได้ง่าย

ข้อดีของการเลือกไปโซนแบบนี้คือได้คุยกับคนทำงานโดยตรง บางครั้งผู้สร้างจะมีซีรีส์ต่อเนื่องหรือทำสเปเชียลอิลลัสสำหรับงาน ส่วนข้อจำกัดคือบูธเล็ก ๆ มักถูกจำกัดจำนวนฉบับ ดังนั้นอยากได้เล่มไหนก็ต้องตัดสินใจพอสมควร อีกเรื่องที่พึงระวังคือป้ายบอกเนื้อหา — ถ้าไม่อยากเจอฉากเรตแรง ให้สังเกตคำอธิบายบนโต๊ะ และกล้าพูดคุยถามผู้วาดแบบสุภาพ คนส่วนใหญ่ยินดีบอกว่าเล่มนี้เหมาะกับใครหรือไม่ เพราะเขาอยากให้คนอ่านได้เรื่องราวตรงตามความตั้งใจของเขา

โดยรวมแล้ว ถ้าต้องแนะนำแบบสั้น ๆ ให้เริ่มจากมุมศิลปินในคอนเวนชันท้องถิ่นและงาน zine market ก่อน แล้วค่อยขยับไปงานใหญ่ขึ้นเมื่อรู้จักวงการมากขึ้น — จะได้เจอผลงานหลากหลายโดยยังคงปลอดภัยจากเนื้อหาเรต

คำตอบที่1

พอพูดถึงมุมโดจินชายๆ แบบไม่เรตแล้ว ฉันมักจะนึกถึงบรรยากาศที่เป็นกันเองและอบอุ่นมากกว่าความตื่นตาตื่นใจแบบงานใหญ่ เรื่องนี้ทำให้ชอบไปงานที่มี 'วงศิลปิน' เล็ก ๆ ที่จัดรวมกันเป็นโซน BL หรือ Boys' Love เพราะส่วนใหญ่จะเป็นงานเน้นคอนเทนต์โรแมนติก ไม่ใช่ของผู้ใหญ่ เสมือนยืนอยู่กลางชุมชนเล็ก ๆ ที่ทุกคนมาแลกเปลี่ยนผลงานและพูดคุยกันอย่างเปิดใจ ฉันเคยไปเดินที่งานใหญ่ในญี่ปุ่นมาหลายครั้ง จึงชอบวิธีที่พวกเขาจัดหมวดหมู่ชัดเจน — โซนแบบไม่เรตจะมีการติดป้ายแยกต่างหาก ทำให้หาเจอง่ายและไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเนื้อหาเกินวัย

ในมุมมองของคนที่ชอบสำรวจวงการอินดี้ ฉันอยากแนะนำให้มองหางานที่เป็นตลาดวาดภาพ/ตลาดซีน (zine market) เล็ก ๆ ในมหาวิทยาลัยหรือพื้นที่สร้างสรรค์ของเมือง เพราะที่นั่นมักมีวงดนตรีวงเล็ก ๆ ของคนทำงานแฟนฟิคและ BL แนวหวาน ๆ หรือดราม่าที่ไม่ตกไปเป็นเรต 18+ บูธแบบนี้มักเป็นคนรู้จักกันในชุมชน ทำให้บรรยากาศอบอุ่นและปลอดภัยกว่า บางครั้งงานเทศกาลศิลปะที่มี 'Artist Alley' ก็จัดพื้นที่พิเศษให้กับหนังสือแนวรักชาย-ชายที่ไม่เรต ซึ่งเหมาะกับคนที่อยากส่งต่อผลงานหรือเก็บสะสมโดยไม่เจอเนื้อหาก้าวร้าว

สุดท้ายฉันอยากฝากทริคเล็ก ๆ จากการเดินงาน: ให้ดูแผนผังงานล่วงหน้าเพื่อตรวจดูโซน BL, เตรียมเงินสดและถุงผ้า เพราะผู้ทำงานอินดี้มักไม่รับบัตร, ให้ความเคารพกฎห้ามถ่ายรูป และพูดคุยกับผู้วาดอย่างสุภาพ บางบูธยินดีแนะนำผลงานที่เหมาะกับคนที่ไม่ต้องการเนื้อหาเรตแรง การยืนคุยสั้น ๆ พร้อมให้กำลังใจผู้สร้างผลงานเล็กน้อยจะทำให้การไปงานครั้งต่อไปน่าไปขึ้นอีกเยอะ ฉันมักกลับบ้านพร้อมสมุดใหม่ ๆ และความรู้สึกว่าได้เจอคนคอเดียวกัน — แบบที่ยิ้มได้ตลอดทางกลับบ้าน

คำตอบที่2