นักวิจัยอธิบายสาเหตุของปรากฏการณ์ผีตาแดงอย่างไร?

แฟลชกล้องทำให้ตาแดงเป็นเรื่องที่เห็นได้บ่อย ผมมองจากมุมคนชอบถ่ายรูปและอธิบายแบบรวบรัดเป็นข้อๆ เพื่อให้วิธีป้องกันเข้าใจง่าย:

1) แฟลชส่องตรงเข้าตา: ในที่มืด ม่านตากว้าง แสงแฟลชกระเด้งกลับจากหลอดเลือดด้านหลังตาเป็นสีแดง
2) ระยะห่างระหว่างกล้องกับตา: ยิ่งใกล้ แสงกลับเข้าสู่เลนส์ได้ง่ายขึ้น
3) สภาพแวดล้อมมืดมาก: ไม่มีแสงรอบข้างช่วยให้ม่านตาหดตัว

วิธีแก้ที่นักวิจัยสนับสนุนและฉันลองใช้แล้วได้ผลคือเพิ่มแสงในห้อง ใช้แฟลชแบบกระจายหรือแฟลชที่ไม่ยิงตรงเข้าตา และถ้าเป็นไปได้ย้ายตำแหน่งแฟลชให้ห่างจากเลนส์ ลูกเล่นอย่างการยิงแฟลชเตือนล่วงหน้าจะทำให้ม่านตาหดก่อนแฟลชหลักออกมา ซึ่งเป็นเทคนิคที่กล้องสมัยใหม่เอาไว้ลดปัญหานี้ ฉันเองชอบภาพที่แสงนุ่มๆ มากกว่าแสงแฟลชจ้าจึงมักเลือกใช้แสงธรรมชาติหรือบรรยากาศแทน เพราะผลลัพธ์ดูนุ่มนวลและไม่มีตาแดงมารบกวนภาพเลย

กลางคืนที่มืดมิดแล้วสายตามองเห็นแสงแดงเป็นจุดๆ มันไม่ใช่เรื่องเหนือธรรมชาติเสมอไป—นักวิจัยมองปรากฏการณ์แบบนี้ผ่านเลนส์ของฟิสิกส์และชีววิทยาเป็นหลัก ฉันอธิบายจากมุมมองที่เน้นภาพถ่ายและการสะท้อนแสงก่อน: เมื่อมีแสงแฟลชสว่างจ้าตรงเข้าตา ม่านตาที่ขยายกว้างในที่มืดยังหดไม่ทัน ช่องทางแสงจึงทะลุผ่านเข้าสู่จอประสาทตาแล้วสะท้อนกลับมายังกล้อง เลนส์ของตาและชั้นหลอดเลือดที่อยู่ด้านหลังสะท้อนแสงเป็นสีแดงเพราะเลือดชั้นในสะท้อนแสงย่านแดงได้ดี นี่คือที่มาของคำว่า 'red-eye' ในรูปถ่าย และเหตุผลที่เวลาใช้เทคนิคเช่นยิงแฟลชเตือนล่วงหน้าหรือทำให้ห้องสว่างขึ้นก่อนถ่าย จะช่วยลดอาการได้

ในมุมของการมองเห็นมนุษย์โดยตรง นักประสาทวิทยาอธิบายว่าตาและสมองมีขีดจำกัดในที่มืด การรับรู้รูปร่างต่ำและการเติมเต็มข้อมูลด้วยสมองทำให้เกิด 'pareidolia'—สมองมักเห็นใบหน้าหรือดวงตาในรูปแบบที่มีความหมาย และเมื่อมีแสงเพียงจุดเล็กๆ สมองอาจตีความเป็นดวงตาที่มองมา สภาพร่างกาย เช่น การอดนอน ความเหนื่อยล้า หรือผลของยาบางชนิด ยังเพิ่มโอกาสเห็นภาพลวงตาพวกนี้ได้อีกด้วย

นักวิจัยด้านวัฒนธรรมร่วมสมัยยังชี้ว่าเรื่องเล่าพื้นบ้านและหนังผีขยายความหมายให้ปรากฏการณ์ธรรมชาติกลายเป็น 'ผี' ได้ง่าย ฉันเองมองว่าการผสมผสานระหว่างเหตุผลเชิงกายภาพกับกลไกการตีความของสมองคือคำอธิบายที่ครบถ้วนที่สุด—ไม่จำเป็นต้องหมกมุ่นกับสิ่งลี้ลับเสมอไป แต่บางครั้งการรู้ว่ามันเกิดขึ้นได้ด้วยสาเหตุธรรมดาก็ทำให้ความหวาดกลัวลดลงและเปลี่ยนเป็นความอยากรู้แทน