ฉากเผชิญหน้ากลางสายฝนใน '
เจี่ยเฟย' นี่แหละที่คนพูดถึงมากที่สุดจนกลายเป็นไอคอนของเรื่อง
ฉากนี้เริ่มจากความเงียบที่หนักแน่น:เสียงฝนกับแสงนีออนที่สะท้อนบนพื้นเปียกสร้างบรรยากาศทั้งโรแมนติกและตึงเครียดไปพร้อมกัน ฉากการเผชิญหน้าระหว่างตัวเอกกับศัตรูเก่าถูกตัดต่อแบบจังหวะฉับพลัน มีการใช้ภาพสลับระหว่างใบหน้าแววตา และภาพนิ่งสั้นๆ ของอดีตที่กระทบใจ ทำให้ทุกคำพูดมีน้ำหนัก ขณะที่ซาวด์แทร็กเลือกใช้โน้ตต่ำ ๆ ที่กดความรู้สึกไว้จนเกือบระเบิด
มุมที่ทำให้ฉันชอบคือการใช้สัญลักษณ์เล็ก ๆ อย่างร่มที่ชำรุดหรือกระดาษจดหมายที่เปียกน้ำ ซึ่งบอกอะไรที่มากกว่าคำพูด แฟน ๆ ชอบตัดสลับฉากนี้เป็นคลิปสั้น แชร์มุมกล้องที่ชอบ แล้วก็ทำแฟนอาร์ตภาพคู่ในฝน ความเข้มข้นของบทพูดคุยผสมกับการยิงภาพใกล้ทำให้ฉากนี้ถูกนำไปวิเคราะห์ว่าเป็นจุดเปลี่ยนของคาแรกเตอร์ ทั้งในแง่ของการให้อภัยและการเลือกเดินทางต่อ
ฉากนี้ยังสะท้อนความเป็นมืดและแสงในตัวละครเดียวกัน ทำให้มันไม่ใช่แค่ฉากต่อสู้หรือเผชิญหน้า แต่เป็นบททดสอบความเชื่อใจที่คนดูเอาไปคุยกันนานหลังจบ ตอนจบของฉากนั้นยังทิ้งภาพท้ายที่ค้างคา ทำให้แฟน ๆ หยิบมาเดาแรงจูงใจและสร้างทฤษฎีใหม่ ๆ กันไม่หยุด