Highschool Dxd X Male Reader Wattpad

At the company's celebration dinner, the new HR guy slapped a bill on the table—$860 for A/C and venue costs from our last all-nighter. I shot a look at Sherry—my girlfriend, my boss—thinking she'd have my back. Nope. She latched onto HR's arm and said, "Quentin, this isn't your daddy's company. Quit freeloading." And just like that, nine years of busting my ass for this company, and turns out—I was the discount item on the menu.

Keaton Rourke and I get in a car accident. My liver ruptures, and I'm drenched in my blood. Teresa Bellamy, my wife, leaves me to die and runs off to save Keaton, who only has a scratch on his forehead. I'm unconscious and clinging to life in the emergency room, but Teresa fusses over how to keep Keaton's forehead from getting a scar. I wake up feeling nothing but disappointment and toss the divorce papers right in her face. She rips the divorce papers to pieces like a lunatic and makes it clear that divorce will only happen over her dead body. I used to bend over backward to make her happy. Now I'm ready to divorce her, no matter what it takes.

To "fix" Leonard Rinehart's oh-so-tragic depression, Naomi Gaffron—yeah, the same girl who once swore she'd only ever marry me—secretly tied the knot with him. So I gave in. Played along with the family's little matchmaking stunt. Married Aurelia Spencer—Brieton City's golden girl who'd been obsessed with me since forever. For seven years, she clung to me like I was oxygen. Every night, curled up like she'd break if I moved. I thought that was happiness. Then one night, I caught her whispering to her best friend: "Leonard's already got international awards. When are you dumping Leone?" "Whatever—I'm stuck with someone I don't love anyway. Doesn't matter who I married. Someone's gotta keep an eye on Leone so he doesn't screw up everything Leonard built." I checked her study. Found a hidden folder—over 100,000 photos of Leonard. A hundred unsent love letters. Even I couldn't fake it anymore. Bought a silicone dummy. Laid out the plan. The fire would be step one. Dead or alive—we're done.

I find cigarette ashes on the passenger seat of my wife's car. She brushes me off, saying, "My new assistant left it there. He's not the most sensible." When I ask for a divorce, she stares at me in disbelief. "Just because of that?" "Yeah. Just because of that!"

I've been in a coma for six months after a car accident. When I finally wake up, the first thing I hear is something sloppy in my hospital ward. My girlfriend, Quinn Simpson, is in here. She's kissing Chad Scott, her true love. Chad looks uneasy as he glances at me every few seconds. "Quinn, don't do this. I heard coma patients can still hear things. If Mateo hears us—" Quinn scoffs, completely unbothered. "So what? He's a vegetable. Probably won't wake up for the rest of his life. It's better this way, isn't it? Didn't you say you liked living on the edge?" They talk trash about me right in front of my face. I can even feel the contempt in Quinn's eyes. When the two of them finally leave, they don't notice the effort it takes for me to crack my eyes open. But the nurse who walks in next does. She sees it immediately and slams the emergency button. Once I start regaining strength, the first thing I do is send a message to my parents. "Mom, Dad, I'll do the arranged marriage."

Anya Sawyer and I have been married for eight years. In that time, she brought 99 men back home. One day, I found myself looking at the 100th young man she had brought home ever since we got married. He shot me a taunting look before turning to Anya. "Ms. Sawyer, is this your useless husband?" Anya leaned into her seat and replied with a lazy yes. The young man patted my cheek with a grin. "Tonight, I'll show you what a proper man is capable of." … That evening, I was forced to sit in the living room and listen to their moans all night long. The next morning, Anya ordered me to prepare breakfast for her as usual. I refused. She seemed to have forgotten our marriage was by contract. That day just so happened to be the third-to-last day of our contract.

It is the night before our wedding when my fiancee, Whitney Sullivan, reunites with her childhood sweetheart, Steven Foster, a mercenary who has been missing for five years. He is brought to our doorstep by his teammates, bloodied and barely clinging to life after being poisoned with a deadly aphrodisiac on a mission. Whitney, usually so aloof and controlled, immediately breaks down. She locks the door, defying my efforts to stop her, and stays with Steven all night long. I choose to stay outside the door, never closing my eyes. I confront her the following morning with a torrent of accusations, only for her to stand in front of Steven protectively and say shamelessly, "I couldn't just stand by and watch Steven die. Isn't it just my virginity? What's the harm in letting loose the night before the wedding?" In that instant, all my affection for her is utterly destroyed.

On the way to the airport, a Valterra tried to cut me off. After overtaking, he kept blocking my way. Since I was running late and did not want trouble, I chose to tolerate it. However, my tolerance only made him even more aggressive. In less than a hundred meters, he cut me off five times. I could not take it anymore and decided to call the police. But as I was reading his license plate to the officer, I snapped and slammed my foot on the gas. Blood rushed to my face when I realized that this Valterra was the birthday present my wife had asked me for just last week.

เพื่อนสนิทพี่ชายxน้องสาวเพื่อนสนิท ความสัมพันธ์แบบต้องห้าม มันเกิดขึ้นเมื่อทั้งคู่ได้อยู่ด้วยกันมากขึ้น และเธอก็คิดว่าเขานั้นจริงจัง แต่ความจริงเขาไม่ได้จริงจังอะไรเลย ก็แค่ความสัมพันธ์แบบฉาบฉวยสนุกชั่วครั้งชั่วคราว แต่เธอกลับจริงจังกับความสัมพันธ์ในครั้งนี้มาก จนมันกลายเป็นความรัก วันหนึ่งเธอยอมอ้อนวอนขอความรักจากเขา แต่สิ่งที่ได้คือความว่างเปล่า เพราะเขาไม่คิดที่จะรักแต่แรกอยู่แล้ว

(แม่ทัพหนุ่มยุคโบราณ x เศรษฐีนีคนงาม โบราณเชื่อมโยงกับปัจจุบัน + กักตุนเสบียง + โครงสร้างพื้นฐาน + ยุคข้าวยากหมากแพง) เย่มู่มู่พบว่าแจกันที่ตกทอดมาจากบรรพบุรุษมีอิทธิฤทธิ์สามารถพาทะลุไปยุคโบราณเมื่อสองพันปีก่อนได้อย่างน่าอัศจรรย์ ด้วยเหตุนี้ เธอจึงได้รู้จักกับแม่ทัพหนุ่มยุคโบราณคนหนึ่ง แม่ทัพเฝ้าพิทักษ์เมืองสำคัญบริเวณชายแดน ตกอยู่ในวงล้อมของทัพใหญ่สามแสนนายของเผ่าหมาน เกิดภัยแล้งรุนแรง แม่น้ำแห้งเหือด ราษฎรสองแสนหิวตายเหลือเพียงแปดหมื่นคน ด้วยความอับจนปัญญา แม่ทัพอธิษฐานขอน้ำและอาหารจากเทพยดา หวังให้ราษฎรมีชีวิตรอดต่อไป เย่มู่มู่โบกมือ ได้เลย! เธอกักตุนเสบียงปริมาณมหาศาล นำมาช่วยเหลือทหารกับราษฎรทั้งหลาย ซาลาเปา หมั่นโถวนึ่ง หมั่วโถวเกลียว ขนมปังไส้เนื้อ...ทุกวันไม่ซ้ำกัน ทำให้คนโบราณทึ่งในอาหารเลิศรสจากยุคปัจจุบันเล็กน้อย ส่งตำราพิชัยสงคราม กักตุนเสบียง เกณฑ์ทหาร สร้างโรงงานคลังสรรพาวุธ...ทำให้คนโบราณต้องตะลึงในการทหารยุคใหม่ เมื่อเธอถูกคนหลอกลวง กิจการครอบครัวที่ได้รับสืบทอดมาถึงคราวล้มละลาย แม่ทัพก็ส่งเงินทอง ตำรา ภาพวาด พู่กัน โบราณวัตถุและเครื่องเคลือบมาให้เป็นการตอบแทนบุญคุณ... เธออาศัยวัตถุโบราณเหล่านี้ฟื้นฟูกิจการครอบครัวจนกลายเป็นเศรษฐีนี ก้าวสู่จุดสูงสุดในชีวิต! ขณะที่แม่ทัพอาศัยอาวุธยุทโธปกรณ์สมัยใหม่ที่เย่มู่มู่นำมาสนับสนุน กำราบหมานอี๋ ฟื้นฟูแผ่นดิน คืนความสงบให้หกแคว้น รวมใต้หล้าเป็นหนึ่งเดียว! ตกลงกันไว้ว่าจะสร้างวัดให้เธอแล้วให้ลูกหลานกราบไหว้บูชาสืบไป แม่ทัพหนุ่มกลับส่งหนังสือสมรสมาให้ ภูผามหานทีเป็นพยาน ถึงวันใต้หล้าสงบสุข เฝ้ารอการพบกันกับท่านอีกครา หนังสือสมรสทับอยู่บนชุดเจ้าสาว หน็อยแน่ นายแม่ทัพตัวดี เจตนาที่แท้จริงของนายคือแบบนี้เองสินะ!