Ilong Ranger

[Matured Content/SPG] Si Elle Calys Saavedra, isang probinsyanang napilitang lumuwas ng Maynila upang makapagtrabaho’t makatulong sa kanyang ama na ibangon kanilang nasirang sakahan. Sa tulong ng kanyang tiyahin ay mabilis siyang nakahanap ng trabaho. Buong akala ni Elle ay magiging maayos na ang lahat gayong binigyan siya ng trabaho ng kanyang auntie Levi nang lumuwas siya sa Maynila, ngunit iba ang nangyari. Nang malamang pagiging escort sa isang high-end bar ang trabahong ibinigay sa kanya— isang trabahong pagbibigay ng aliw na alam niyang hindi niya kayang sikmurain, doon na nagsimulang magbago ang buhay niya. Taliwas man sa prinsipyong kinagisnan, kapit-patalim na lamang si Elle dahil wala siyang magawa. Aniya’y para sa pamilya. Isang gabi ay nakilala niya ang isang lalaking may malapad at perpektong mga kilay, singkit ang mga mata, matangos ang ilong, may matikas na panga at aroganteng ngiti sa mga labi. Ang lalaking hindi niya akalaing pag-aalayan niya ng kanyang sarili. Marupok at tanga na nga siguro siya para magpaubaya sa lalaking hindi niya kilala. Mas lalong nagulo ang isip niya sa mga nakitang pagbabago sa lalaking ‘yon. Animo’y dalawa ang personalidad, pabago-bago ang ugali dahilan para umusbong ang galit para sa lalaki. Ngunit nang malaman niya ang katotohanan at nasagot ang mga tanong na bumagabag sa kanya ay mas lalo pa yatang gumulo ang buhay niya. Ilang beses niyang kinuwestyon ang sarili kung sino ba ang napagkalooban niya ng kanyang katawan. Sino nga ba ang lalaking ‘yon?

Pinakidnap si Aurora isang araw lamang nang dumating siya sa Lanayan. Nagising siya sa isang maranyang mansyon at nakilala ang taong nagpadukot sa kaniya— si Alted Dela Fuente— ang kaniyang asawa. Litong-lito siya sa mga nangyayari lalo na nang ipagpilitan nito na siya si Candice Dela Fuente, ang mapanlinlang nitong asawa. Galit, pagkamuhi at disgusto ang nakikita niya sa mga mata ng lalaking nasa harap niya. Hindi siya si Candice. Kilala niya ang kaniyang sarili, Aurora ang pangalan niya at alam niyang wala siyang asawa at hindi pwedeng magkaroon sila ng ugnayan ni Mr. Dela Fuente. Ngunit sadyang hindi siya pinapaniwalaan ng lalaki, hindi siya nito hahayaang makaalis at makatakas. Alam niyang pahihirapan siya ng ginoo, ngunit ano bang bago? Buong buhay niya ay nakakaranas na siya ng paghihirap at pagmamaltrato. "You can't fool me, Candice, not again." Mr. Dela Fuente told her with gritted teeth. Ang galit na naglulumiyab sa mga mata nito ang patunay na hinding-hindi siya nito papakawalan. Paano nga ito maniniwala sa kaniya gayong kamukhang-kamukha niya ang asawa nitong si Candice? Bawat anggulo, mata, ilong at hugis ng mukha maging ang pangangatawan ay parang xerox-copy. "You're my wife." That statement makes her feel overwhelmed. Asawa? Imposible, ngunit may nagtutulak sa kaniya na magkunwaring asawa nito. Marami ang dahilan niya para magpanggap bilang si Candice. Ang mga dahilan na iyon ang nag-uudyok sa kaniyang magkunwaring si Candice, hiramin ang pagkatao nito at takasan ang pagkatao niyang si Aurora Sandoval. He is not his wife.. she is not Candice. Life is not fair in her past, so maybe she could be HIS FAKE WIFE and pretend to be Candice for a spare time. She is Aurora and she will be Candice.. the lost wife of the rich and well-known Alted Dela Fuente.

Zandro's father exiled him to leave their mansion. He was just only 8 then when it's force him to leave in his foreign country. Together with his butler they moved to the philippines and lived a simple life. Not knowing the real situation he begin to feel a deep livid unto his father. He begin to shut off his self to anyone. But only one person can actually change him. A person which he didn't expect with to treasure the most. "ZANDROOO!" matinis na sigaw ng isang babae. Isang ngite ang namutawi sa kanyang mga labi bago ito tuluyang hinarap. "What?" paingos niyang tanong dito. Namumula sa galit ang may kaliitan nitong mukha at halos umusok na ang ilong nito sa galit. Nakakatuwa talaga itong pagmasdan kapag nagagalit. Ngunit isang malakas na batok ang ibinigay nito sa kanya dahilan nang pagkakatayo niya sa kanyang pagkakaupo. Napatingala ito sa kanya nang tuluyan na siyang tumayo. Halos hanggang balikat niya lang ito. "Hindi ka na naman pumasok sa klase natin. Isusumbong na talaga kita kay Uncle," panenermon nito sa kanya. "Tss." 'Bakit naman siya papasok sa loob ng room nila kung wala din naman ito doon.' "Umalis lang ako sandali dahil ipinatawag ako ni Ma'am Jie. Kung saan-saan ka na agad napapadpad gawain ba nang matinong estud-" Naputol ito sa pagsasalita nang hablutin niya ang maliit nitong beywang saka ito siniil ng halik. Halos ramdam niya ang paninigas nito dahil sa ginawa niya. Nang bitawan niya ang mga labi nito ay nakita niya sa mga mukha nito ang pagkagulat. "Your too noisy Eury," he huskily said and intertwined his hands with hers. "Bumalik na tayo sa klase." Hila niya rito. Eurydice Solarte is the Mafia's son obsession.

“I’ll pay you as much as you want, layuan mo lang ang pamangkin ko," alok ni Ibrahim sa babaeng kinababaliwan ng pamangkin niyang si Khaleb. Halos hindi naman makagalaw si Loraine sa narinig. Hindi niya maintindihan kung paano mag-re-react sa sinabing iyon ng Uncle ni Khaleb. At napagkamalan pa yata siyang girlfriend nito. “Huh! Nakakatawa ha. Hindi magandang paratang.” Sa inis niya, nahawakan niya ang booklet na nasa ibabaw ng side table at saka ibinato rito. “Gago ka! Anong palagay mo sa akin sugar mommy? Ang kapal ng mukha mo!” “Hey! Stop! Stop! Stop!” Nagawa ni Ibrahim na umiwas, saka hinagilap ang bewang at braso nito. Hindi inaasahang nagdikit ang kanilang mukha. Her eyes met his, and it feels like searching him deeply in his bones. Aminado siyang nakuryente siya sa init ng hininga nito na amoy coffee latte. It makes his manhood alive, lalo na nang masalat niya ang mala-artistic na kurba ng bewang nito. Same as Loraine, kakaibang kilig ang hatid ng maaamo at mapupunagy nitong mga mata. Ang ilong nitong parang goddess ang hugis maging ang mga labing mapupula at magandang korte. Parang magnet na humuhila patungo sa kanyang mga labi. “Is this how you seduce my nephew. Because if it is, you’re doing a great job,” bulong ni Ibrahim. Hindi mawari ni Loraine kung papuri ba iyon o insulto. Mas pinili niya ang pangalawang statement ng kanyang isipan kaya buong lakas niya itong itinulak. Walong taon na ang lumipas nang muling magtagpo ang landas nina Ibrahim at Loraine. Wala silang kaalam-alam na minsan na nilang nakatagpo ang isat-isa sa isang malagim na pangyayari. No print, no clues, only fate will let them know who they really are and what would they be in the future.

Si Ava Miller isang probinsyana may angking ganda matangos ang ilong na nakuha niya sa namayapa niya amang, malamlam na mata na kulay berde, ang namumula nito labi na malambot na kay sarap dampian ng halik at hubog na pangangatawan na nakuha niya sa ina na. Lumuwas siya sa syudad para makamit ang pangarap. Pero hindi iyon naging madali sa baguhan katulad niya, kaya labag sa kagustuhan naibigay niya ang sarili sa hindi karapatdapat na tao para lang matupad niya ang pangarap. Pero nabago ang pananaw niya nang makilala niya si TG. Naging kontento na sakanila buhay pero kung kailan masaya na sila atsaka nalaman ng lalaki ang lihim niya. "Nakakadiri ka! Ava." Mas nadurog pa siya nag-itanggi ng lalaki ang dinadala niya bata sa sinapupunan niya at ang masakit pa doon lumipad pa ito ng bansa after a week. Nang maglaon pinagpatuloy niya ang buhay nila ng anak niya sa sinapupunan. Pero kung kailan mapayapa na silang namumuhay atsaka ito magpapakita. Hindi naging madali makasama ito bilang boss niya, pinag-iinitan siya nito sa trabaho. Isang araw nakita siya nito kasama ang ina na kasama ang anak nila. "Is that my son?" "So your claiming him now." Hindi siya pinagbigyan ni Ava para maging ama sa anak nila. Pero ilang araw niya pa lang hindi nakakasalamuha ang lalaki tila hinahanaphanap niya ito. Nababaliw na siguro siya dahil pinalangin niya kahit galit ito sakanya basta nakikita niya ito araw araw. Nang malaman niya ang kinaroroonan ng lalaki kaagad niyang pinuntahan. Handa na tanggapin ito ng buo pero ang lalaki ang gusto lumayo para sa ikabubuti ng lahat, hindi na ito napigilan ng babae. After two years nagkita sila sa anibersaryo ng magulang ng lalaki doon inalok siya ng kasal ni Ava na tinaggap niya kaagad. "Daddy did you propose to mommy?"

Alexander Romano. Istrikto, dominante, at walang puso. Sa kabila ng ilan sa mga negative na ugali nito, marami padin ang nahuhumaling sa lalaki. Bakit ba naman hindi, bukod sa pagiging panganay na anak at taga pag mana ng Romano Corp. (isa sa pinaka malaki at kilalang kumpanya sa bansa), si Alexander ay marami na ding napatunayan sa sarili niya. Graduate ng Magna Cum Laude sa kursong BS Management Engineering at nakakuha ng maraming awards sa iba't ibang sports ng University na pinasukan, tulad ng swimming, lawn tennis at marami pang iba. May tangkad na 5'11, makakapal na kilay, mga matang kulay kape na tagos hanggang kaluluwa kung tumingin, ilong na makipot at matangos, at mga labing maninipis na ni minsan ata ay hindi dinapuan ng ngiti ngunit lalong bumagay sa pangahan nitong muka na nagbibigay ng 'mysterious' effect sa pagkatao nito. Maraming kababaihan ang nahuhumaling dito at inggit naman sa kalalakihan. Mga bagay na hindi alintana ng binata ngunit wala naman siyang pakielam sa mga opinyon at nararamdaman nito. Namumukod tanging si Jessica Pantaleon lang ang nakakakausap ng maayos dito bukod sa pamilya niya. Si Jessica ang kababata at bestfriend na din ni Alexander. Alam nito lahat ng pinagdaanan ng binata sa unang babaeng minahal na si Mara, kaya siya lang din ang nakakaintindi sa binata. Boyish pero maganda at sexy si Jessica. Natural na straight at itim ang kanyang buhok na hanggang bewang. Bagay sa balingkinitan na katawan, morenang kutis at 5'6 na height niya. NBSB siya at hindi din nagpakita ng interes sa mga nagtangkang manligaw dito. Sa hindi inaasahang pangyayari, nagising nalang si Jessica sa tabi ni Alexander. Pareho silang walang suot na damit. Paano nalang ang mangyayari sa kanila lalo na ngayong bumalik na si Mara sa buhay ni Alexander?

Lors du premier jour de classe, j'avais tout organisé. J'avais déjà classé mes livres en ordre alphabétique, mon uniforme était repassé et ranger dans mon placard, attendant seulement que je le porte. C'était la même chose depuis des années. Les garçons allaient siffler devant l'arrivée de Jeanette Green, la bimbo de l'école, les intellos seraient dans un coin en train de faire des recherches sur leurs ordinateurs, les joueurs de foot se vanteraient auprès de n'importe quelle fille prête à les écouter, la chorale répéterait leurs chansons dans un coin de la cantine et les petits nouveaux seraient dans un coin, exclus, en attendant de se faire des amis. Et moi, j'allais trainer avec mes meilleurs amis, faire la folle mais rester une bonne fille. Car quand on s'appelle Lily Parks, on a pas autre choix que de bien se comporter. Dans notre famille, nous n'avons pas de réputation qui nous suive: nous sommes comme la plupart des gens. Seul différence entre notre famille et les autres? Mon arrière grand-père était un homme très respecté dans notre petite ville perdue dans les États-Unis. On le complimentait souvent dans sa façon d'agir, en tant qu'avocat réputé. Il a enseigné les bonnes manières à ses enfants, qui eux l'ont enseignés à leurs enfants, ainsi de suite. Mes parents tenaient beaucoup à continuer la tradition, alors je suis l'incarnation même des bonnes manières. Bonnes notes, bon comportement, apparence soignée... S'il fallait que je brise ces règles! Je n'imaginais même pas... Je prévoyais toujours tout en avance pour éviter de me mettre les pieds dans les plats, pour faire plaisir à ma famille. Mais pourtant, cette année, il y avait une chose que je n'avais pas du tout prévu. Et cette chose avait un nom. Matthew Carter.

Après avoir été poussée dans les escaliers par la première amour de mon mari, j'ai fait une fausse couche lors de ma seconde grossesse et je suis morte dans un coin d'escalier de l'hôpital privé du Groupe Thomas. Avant de mourir, mon fils de six ans a supplié son père en larmes de me sauver. La première fois, Andrew a seulement ricané : « Ta mère est devenue maligne, elle utilise son enfant pour faire semblant d'être pitoyable et tromper les autres. » Après ces mots, il a repoussé la main de notre fils et il est parti sans aucune pitié. La deuxième fois, notre fils a dit que je saignais sans arrêt. Andrew, avec un air agacé, a répondu : « Quelle exagération ! Ce n'est qu'une fausse couche, rien de grave. Elle est toujours aussi dramatique ! » Après avoir chassé son fils, il a même ordonné aux médecins de ne laisser personne s'occuper de moi. « C'est de ma faute si je l'ai trop gâtée. Tant qu'elle ne souffre pas un peu, elle ne comprendra pas ses erreurs. » La dernière fois, notre fils s'est agenouillé devant la première amour de son père en la suppliant avec désespoir. Andrew est entré dans une rage folle et a ordonné à ses gardes du corps de jeter notre fils blessé hors de la chambre, en le laissant aux moqueries des autres. « Si tu oses encore déranger le repos d'Émilie, je ferai immédiatement expulser ta mère de la famille des Thomas. Elle ne te reverra plus jamais ! » Mon fils a rampé de toutes ses forces jusqu'à moi, traînant une longue traînée de sang derrière lui. Andrew, cette fois, tu as obtenu ce que tu voulais. Nos corps à mon fils et à moi sont devenus froids, et jamais plus nous ne te reverrons.