Yandere Rwby X Male Reader Wattpad

ดูเหมือนของขวัญวันเกิดปีนี้คงจะทำให้ชีวิตผมไม่ปกติสุขอีกต่อไป - แฟนมีตxพาสต้า

Vampire x Human. Professor x Student. Steamy x Forbidden love When your one night stand turns out to be your professor, there's only one thing to do- continue to sleep with him. And that was exactly what Sophia is going to do. She's faced with a forbidden attraction that's hard to resist until she finds out his dark secret; he's a vampire. Will her passion overcome the secrets he had been hiding from her or will the shadows tear them apart?

เพื่อนสนิทพี่ชายxน้องสาวเพื่อนสนิท ความสัมพันธ์แบบต้องห้าม มันเกิดขึ้นเมื่อทั้งคู่ได้อยู่ด้วยกันมากขึ้น และเธอก็คิดว่าเขานั้นจริงจัง แต่ความจริงเขาไม่ได้จริงจังอะไรเลย ก็แค่ความสัมพันธ์แบบฉาบฉวยสนุกชั่วครั้งชั่วคราว แต่เธอกลับจริงจังกับความสัมพันธ์ในครั้งนี้มาก จนมันกลายเป็นความรัก วันหนึ่งเธอยอมอ้อนวอนขอความรักจากเขา แต่สิ่งที่ได้คือความว่างเปล่า เพราะเขาไม่คิดที่จะรักแต่แรกอยู่แล้ว

(แม่ทัพหนุ่มยุคโบราณ x เศรษฐีนีคนงาม โบราณเชื่อมโยงกับปัจจุบัน + กักตุนเสบียง + โครงสร้างพื้นฐาน + ยุคข้าวยากหมากแพง) เย่มู่มู่พบว่าแจกันที่ตกทอดมาจากบรรพบุรุษมีอิทธิฤทธิ์สามารถพาทะลุไปยุคโบราณเมื่อสองพันปีก่อนได้อย่างน่าอัศจรรย์ ด้วยเหตุนี้ เธอจึงได้รู้จักกับแม่ทัพหนุ่มยุคโบราณคนหนึ่ง แม่ทัพเฝ้าพิทักษ์เมืองสำคัญบริเวณชายแดน ตกอยู่ในวงล้อมของทัพใหญ่สามแสนนายของเผ่าหมาน เกิดภัยแล้งรุนแรง แม่น้ำแห้งเหือด ราษฎรสองแสนหิวตายเหลือเพียงแปดหมื่นคน ด้วยความอับจนปัญญา แม่ทัพอธิษฐานขอน้ำและอาหารจากเทพยดา หวังให้ราษฎรมีชีวิตรอดต่อไป เย่มู่มู่โบกมือ ได้เลย! เธอกักตุนเสบียงปริมาณมหาศาล นำมาช่วยเหลือทหารกับราษฎรทั้งหลาย ซาลาเปา หมั่นโถวนึ่ง หมั่วโถวเกลียว ขนมปังไส้เนื้อ...ทุกวันไม่ซ้ำกัน ทำให้คนโบราณทึ่งในอาหารเลิศรสจากยุคปัจจุบันเล็กน้อย ส่งตำราพิชัยสงคราม กักตุนเสบียง เกณฑ์ทหาร สร้างโรงงานคลังสรรพาวุธ...ทำให้คนโบราณต้องตะลึงในการทหารยุคใหม่ เมื่อเธอถูกคนหลอกลวง กิจการครอบครัวที่ได้รับสืบทอดมาถึงคราวล้มละลาย แม่ทัพก็ส่งเงินทอง ตำรา ภาพวาด พู่กัน โบราณวัตถุและเครื่องเคลือบมาให้เป็นการตอบแทนบุญคุณ... เธออาศัยวัตถุโบราณเหล่านี้ฟื้นฟูกิจการครอบครัวจนกลายเป็นเศรษฐีนี ก้าวสู่จุดสูงสุดในชีวิต! ขณะที่แม่ทัพอาศัยอาวุธยุทโธปกรณ์สมัยใหม่ที่เย่มู่มู่นำมาสนับสนุน กำราบหมานอี๋ ฟื้นฟูแผ่นดิน คืนความสงบให้หกแคว้น รวมใต้หล้าเป็นหนึ่งเดียว! ตกลงกันไว้ว่าจะสร้างวัดให้เธอแล้วให้ลูกหลานกราบไหว้บูชาสืบไป แม่ทัพหนุ่มกลับส่งหนังสือสมรสมาให้ ภูผามหานทีเป็นพยาน ถึงวันใต้หล้าสงบสุข เฝ้ารอการพบกันกับท่านอีกครา หนังสือสมรสทับอยู่บนชุดเจ้าสาว หน็อยแน่ นายแม่ทัพตัวดี เจตนาที่แท้จริงของนายคือแบบนี้เองสินะ!

The day Jessica Smith and I went to pick out our wedding rings, her long-lost first love unexpectedly returned to town. When we went to pick him up from the airport, she introduced me to him, saying, "This is Sebastian Grant, a friend." Jessica made it clear that I wasn't her fiancé. She even went a step further and called off our engagement party scheduled for the next day. Just when she thought I would fight and insist on marrying her, I suddenly said in relief, "Your best friend previously wanted to hook up with me, you know? And honestly, I was kind of interested."

My wife, Charlene Weber, has taken me to the Scumbag Court. If I'm found guilty, all my assets will be taken from me, and I'll face 10 years of imprisonment. Charlene, on the other hand, will get to marry her ideal man—Joel Quinlan—as she wishes. If I'm acquitted of all charges, Charlene will be made to divorce me without alimony. She'll also be cursed with bad luck and disfigured so badly she'll be the ugliest woman in the world. Conversely, I'll be given 10 million dollars in reparations and gain a lifetime's worth of good luck. Everyone is advising me to admit to my mistakes, but only because Charlene has always been a virtuous, devoted wife in their eyes. They think that there must surely be some complicated grievances between us at the moment. However, they are unaware that I've been reborn. This time, I'm going to tear off Charlene's mask of hypocrisy.

“Do you take this woman to be your wife? For richer or poorer, in sickness and health, will you remain faithful to her for the rest of your life?” I looked at Bridget with deep affection and was just about to speak. “Wait!” shouted someone urgently. I turned around in confusion and looked toward the audience. There stood a man holding a baby in his arms. He said pleadingly, “Bridget, our child is hungry… could we pause the wedding for a moment?” Hearing this, everyone erupted in an uproar. It felt like a bolt of lightning had struck me. Only then did I realize that Bridget had a child with another man. Bridget hurried off the stage, then turned to me coldly and said, “I only agreed to marry you out of obligation. But the moment Vernon appeared, I knew it. There’s no one else I want to marry but him.” So, she took off the ring and dragged the man away without looking back. I stood alone at the end of the aisle and clutched the undelivered ring in my hand, as a flood of bitterness crashed through every corner of my heart.

After four years of marriage, I decide to get a divorce. Why? Because my wife doesn't love me. She loves her childhood sweetheart. I disappear after leaving behind a divorce agreement—I give her my blessings in her search for true love. But after I'm gone, she searches the world for me like she's lost her mind.

"ฉันเอาเธอตายแน่พิ" SET คุณ (เฮียสี่ วสุ x พิ พินรี)

Our place was hit by an earthquake. I was crushed by a slab of stone, but my wife, leader of the rescue squad, abandoned me in favor of her true love. She said, "You're a soldier. You can live with a little injury. Felix can't. He's always been weak, and he needs me." I was saved, eventually, and I wanted to leave my wife. I agreed to the chip research that would station me in one of the National Science Foundation's bases deep in the mountains. My leader was elated about my agreeing to this research. He grasped my hand tightly. "Marvelous. With you in our team, Jonathan, this research won't fail! But… you'll be gone for six whole years. Are you sure your partner's fine with it?" I nodded. "She will be. I'm serving the nation here. She'll understand." The leader patted my shoulder. "Good to know. The clock is ticking, so you'll only have one month to say your goodbyes. That enough for you?" I smiled. "More than enough."