บทที่ 668

สโลนสัมผัสได้ทันทีว่าชายที่อยู่ตรงหน้าเธอนั้น อยู่ในปรมาจารย์ยุทธขั้นสี่ ในขณะที่หญิงผู้นั้นอยู่ในปราชญ์ยุทธขั้นสอง

พวกเขาไม่ใช่แค่คนธรรมดาในจักรวาลโลก

แดร์ริลกลืนน้ำลายเพื่อต้องการให้จิตใจของเขาสงบลง แน่นอนว่าเขาไม่ได้ไร้เดียงสา เพราะถ้าหากเขาบอกกับเธอว่าเขาเป็นผู้บ่มเพาะ เขาคงจะไม่มีโอกาสได้เห็นพระอาทิตย์ขึ้นในวันถัดไปอย่างแน่นอน

ท้ายที่สุดแล้วทั้งสองโลกต่างก็เป็นศัตรูกัน เมื่อหนึ่งคนในจักรวาลโลกตายก็ถือว่าเป็นชัยชนะเล็ก ๆ น้อย ๆ สำหรับโลกใหม่แล้ว

"ผม..." แดร์ริลเกาหัวและหาข้อแก้ตัวอย่างชาญฉลาด "ผมเป็นนักธุรกิจและเปิดบริษัทเล็ก ๆ อยู่ในเมืองตงไห่"

“นักธุรกิจเหรอ? แกโกหก” ริมฝีปากสีแดงของสโลนขยับเล็กน้อย ออร่าอันน่าสะพรึงกลัวพุ่งผ่านลมหายใจของเธอออกมาทันที!

แดร์ริลรู้สึกหายใจติดขัดเมื่อสายตาของเธอมองมายังเขา

“ผมไม่ได้โกหก...” แดร์ริลกล่าว “ผมซื้อโอสถวิญญาณด้วยเงินทั้งหมดที่ผมหามาได้ ดังนั้นผมจึงเป็นปรมาจารย์ยุทธขั้นสี่!”

เหงื่อไหลท่วมตัวแดร์ริลหลังจากที่เขาเอ่ยออกไป

ความแข็งแกร่งของแม่ทัพหญิงนั้นช่างยากที่จะหยั่งถึงจริง ๆ! เขาเดาว่าเธอสามารถจบชีวิตของเขาลงตรงนี้ได้เพ