บทที่ 118

"นายโชคดีที่เจอฉันวันนี้ ไม่งั้นนายคงตายไปแล้ว" แดร์ริลเย้ยออกมาในขณะที่นำบุปผาสองสีลงไปในหม้อดินเผา แล้วเขาก็เริ่มเตรียมวัตถุดิยอื่น

นอกจากบุปผาสองสี สิ่งที่ยาแก้พิษต้องการอีกก็คือ น้ำส้มสายชูข้าง และกลีบดอกพีโอนี่ แดร์ริลทำให้สกายเลอร์งงงันในขณะที่มองเขาทำงาน

นี่เขากลั่นยาแก้พิษตรงนั้นเลย? นี่เขารู้สูตรยาจริง หรือแค่แกล้ง? ยาแก้พิษของโอสถนิกายจ้าวสวรรค์… มีใครนอกจากประมุขนิกายรู้เรื่องนี้ได้ยังไง?

คำถามมากมายท่วมความคิดของ ในที่สุด โอสถก็ปรากฏในมือของแดร์ริล เขาทำมันเสร็จแล้ว

"กินมัน" แดร์ริลสั่งพร้อมยัดเม็ดยาใส่ปากของสกายเลอร์ แม้ว่าแดร์ริลจะดูสงบนิ่ง แต่ลึก ๆ แล้วเขาก็ยังกระวนกระวาย ถ้ายานี่ไม่ได้ผลแล้วสกายเลอร์ตาย ศิษย์ข้างนอกต้องเข้าใจว่าเขาฆ่าสกายเลอร์ และหายนะก็จะเกิด

อย่างไรก็ตาม แดร์ริลคิดมากเกินไป ภายในห้านาที ใบหน้าซีดเซียวของสกายเลอร์ก็กลับมาปกติ ร่างกายของเขาหยุดกระตุก

แดร์ริลถอนหายใจด้วยความโล่งอก สิ่งที่บอกใน 'โอสถแห่งอนันต์' นั้นถูกต้อง! เขากลั่นโอสถได้สำเร็จถึงสองชนิดแล้ว ชนิดแรกคือเม็ดยาเทวะ ตอนนี้ก็ยาแก้พิษ

"ขอบคุณ… ขอบคุณ!" ในที่สุดสกายเลอร์ก็ยืนขึ้น แต่ยังเ