บทที่ 532

ทัง โรลชูวได้ยินน้ำเสียงเยาะเย้ยของเขา เธอจึงเอ่ยปากปกป้องเพื่อนที่ดีที่สุดของเธอ “เสี่ยวเซียวไม่ได้ใจร้อนนะ ลุงหยิงต้องการพบเซียวเหยา เธอก็เลย…” เธอยักไหล่ "เข้าใจไหม?"

ลู ชินจินส่ายหัวและหัวเราะ “เซียวเหยาเกลียดการที่ต้องไปเจอผู้ใหญ่ที่สุด เขาหนีเสือปะจระเข้ชัด ๆ”

ทัง โรลชูวรู้สึกพูดไม่ออก

“คุณหมายความว่าตระกูลลูเป็นเสือ ส่วนตระกูลหยิงเป็นจระเข้ใช่ไหม?”

ลู ชินจินมองไปข้างหน้าเพื่อตั้งใจขับรถ และยิ้มออกมาเล็กน้อย “ผมเชื่อเลยว่าครั้งนี้มันไม่ง่ายสำหรับเซียวเหยา”

ในตระกูลลู พี่ชายคนโตของเขาสามารถป้องกันเขาจากการกดขี่ของชายชราได้

แต่ในตระกูลหยิง คุณหยิงไม่ใช่คนที่จะถูกหลอกได้ง่าย ๆ การแสดงของเซียวเหยากับเสี่ยวเซียวอาจจะไม่ราบลื่นนัก

ทัง โรลชูวเลิกคิ้วขึ้น เธอเข้าใจสิ่งที่เขาหมายถึง แต่...เรื่องนี้มันอาจจะช่วยความสัมพันธ์ปลอม ๆ นั้นได้

...

หลังจากรับประทานอาหารเสร็จแล้ว ลู เซียวเหยาเดินไปกับลุงหยิงเพื่อที่จะเล่นหมากรุกด้วยกัน แต่เนื่องจากเขาไม่รู้ระดับของลุงหยิง ลู เซียวเหยาจึงระมัดระวังทุกการเดินหมากรุก เพราะเขากลัวที่จะเอาชนะคู่ต่อสู้ของเขา

โชคดีที่ลุงหยิงมีความสามารถสูง ทำให้