Share
บทที่ 749 ฉันเบื่อมันแล้ว
Related chapter
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 750 น้ำหอมที่น่าขยะแขยง
เสียงที่น่าสมเพชและประหลาดใจของซาช่าเข้ามาในหูของเขา “ฉัน… อยู่ที่ร้านกาแฟใกล้ ๆ คุณ… อยากมาร่วมกับฉันไหม?”แจ็คสันบอกให้เธอรอเขาก่อนที่จะวางสายหลังจากที่เขาไปรับเธอแล้วเขาก็ขับรถตรงไปยังโรงแรมแห่งหนึ่งทันทีระหว่างการเดินทางซาช่ายังคงนิ่งเงียบ เธอไม่รู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่จึงและเธอก็ไม่กล้าถามเมื่อเห็นสีหน้าที่มืดมนของเขาทันทีที่พวกเขาลงจากรถ แจ็คสันก็คว้าข้อมือของเธอและดึงเธอไปที่ห้องชุดที่จองไว้อย่างเร่งรีบ ทันทีที่พวกเขาเข้าไปในห้อง เขาก็ผลักเธอให้ชิดกำแพงซาช่าตกตะลึงและกลัวการจูบที่เร่าร้อนของเขา แต่เธอก็ไม่ซ่อนความสุขของเธอเช่นกัน ดูเหมือนว่าเดสเดโมนาจะพูดถูก แจ็คสันเก่งมาก ๆ แม้ว่าเขาจะรุนแรงไปเล็กน้อย แต่เธอก็ยังมีความสุขอยู่ดี เขาสามารถกระตุ้นความปรารถนาในตัวเธอโดยไม่จำเป็นต้องใช้ความพยายามเลยจนร่างกายของเธออ่อนลง ไม่นานนักเธอก็ได้ชินกับจังหวะและการเคลื่อนไหวของเขาไปแล้ว เธอโอบแขนรอบคอเขาแล้วจูบกลับ เมื่อเธอรู้ว่าเขาไม่ได้คิดจะทำอะไรนอกเหนือจากการจูบ เธอจึงเริ่มเอามือแตะหน้าอกของเขาก่อนที่จะเริ่มปลดกระดุมเสื้อของเขาอย่างกล้าหาญ ในตอนแรก เธอค่อนข้างกลัวเขาเพราะนี่เป็นค
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 751 ซัมเมอร์หกล้ม
ทิฟฟานี่ยิ้มอย่างรู้เท่าทันขณะที่เธอพยักหน้าก่อนที่จะไปส่งซัมเมอร์ที่ประตูหลังจากซัมเมอร์จากไป ธัญญ่าก็อุทานว่า “คุณเวสต์แค่เกือบจะเป็นแม่สามีของคุณ แต่เขาก็ยังคงดีกับคุณแม้ว่าคุณจะเลิกกับแจ็คสันไปแล้วก็ตาม”ทิฟฟานี่ถอนหายใจ “อันที่จริง การกระทำของเขาทำให้ฉันเครียดมากเลยนะ จริง ๆ ฉันไม่มีสิทธิ์ที่จะรับความปรารถนาดีของเขาด้วยซ้ำ เพราะฉันจะไม่สามารถตอบแทนเขาได้แน่นอน เขาต้องการให้ฉันเป็นลูกสะใภ้ของเขาจริง ๆ แต่ฉัน… ไม่สามารถทำตามความปรารถนาของเขาได้… หวังว่าความกระตือรือร้นนี้จะคงอยู่แค่เพียงช่วงเวลาสั้น ๆ และหวังว่าเขาจะไม่ดูแลฉันหลังจากนั้นต่อ ไม่อย่างนั้นฉันคงต้องเป็นบ้าแน่ ๆ”ไม่กี่นาทีต่อมา ทิฟฟานี่ก็ได้รับโทรศัพท์จากซัมเมอร์ เธอคิดว่าซัมเมอร์ได้ลืมบางอย่างไว้ “มีอะไรเหรอคะคุณเวสต์? คุณลืมอะไรหรือเปล่าคะ?”เสียงครวญครางของซัมเมอร์สามารถได้ยินมาจากอีกด้านของสาย “ไม่… ฉันล้ม… ฉันคิดว่าสะโพกฉันเคล็ด ขาของฉันก็พลิกด้วย ฉันลุกไม่ได้… ฉันอยู่ที่ลิฟต์ของอพาร์ตเมนต์…”จิตใจของทิฟฟานี่สั่นสะท้าน เธอวิ่งออกไปโดยไม่เปลี่ยนออกจากรองเท้าในบ้านด้วยซ้ำ หัวใจของเธอเต้นแรงเมื่อเธอเห็นซัมเมอร
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 752 อย่าเสียเวลาเลยทิฟฟานี่
ทิฟฟานี่ปฏิเสธข้อเสนอทันที “ไม่ต้องหรอก ฉันทำเองได้”เขาจ้องมองเธอพลางหรี่ตาลง "ทำไม? คุณกลัวเหรอ?"เธอหัวเราะ "กลัว? กลัวคุณเหรอ? ขอร้องล่ะ ถ้าฉันกลัวคุณ นามสกุลของฉันคงไม่ใช่เลน ฉันไม่ชอบนั่งในรถคุณ อะไร? หยุดยั่วยวนฉันเสียทีเถอะ”มุมปากของเขาขดเป็นรอยยิ้มที่ซ่อนเร้น “คุณไม่ชอบรถของผมงั้นเหรอ? อย่างกับว่าคุณจะได้แท็กซี่จากการยืนอยู่ที่นี่ เลิกลีลาได้แล้ว มันเสียเวลา”ไม่ต้องสงสัยเลยว่ามันอึดอัดที่จะต้องยืนอยู่ท่ามกลางความหนาว เธอกำลังดิ้นรนภายใน เธอกำลังจะไปรับเครื่องประดับของซัมเมอร์และการที่ให้เขาไปส่งเธอก็ไม่ได้ผิดอะไรเธอจะปฏิบัติต่อเขาเหมือนเป็นคนขับรถ หลังจากที่โน้มน้าวใจตัวเองแล้ว เธอก็เปิดประตูรถและขึ้นไปบนเบาะหลังเมื่อเห็นสิ่งนี้ แจ็คสันก็นิ่งอึ้งไปชั่วขณะ หลังจากนั้นครู่หนึ่ง เขาก็ถามว่า “ผมเป็นอะไรเหรอ? คนขับรถของคุณหรือไง?”“ถูกต้อง จะเป็นอะไรอื่นได้อีกล่ะ?” เธอตอบโดยไม่ลังเล “ฉันควรปฏิบัติต่อคุณเหมือนแฟนเก่าหรือคู่หมั้นเก่างั้นเหรอ? แบบนั้นจะไม่ยิ่งอึดอัดเหรอ?”เขาไม่ตอบเธอ เขาเพียงแต่ขับรถพาเธอไปที่ร้านเครื่องประดับที่ซัมเมอร์มักจะไปอย่างเงียบ ๆหลังจากที่ทิฟฟ
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 753 เราต่างก็โต ๆ กันแล้ว
เขาหันไปด้านข้างและมองเธอ อารมณ์ของเขาเป็นเรื่องลึกลับสำหรับเธอ “คุณก็รู้ดีว่าผมไม่ได้ประมาทขนาดนั้น แน่นอนว่าผมใช้มาตรการการป้องกันอยู่แล้ว”ทิฟฟานี่ไม่พูดต่อ ดูเหมือนว่าเธอจะไม่สามารถเอาชนะเขาได้เมื่อพวกเขาทะเลาะกันและนั่นทำให้เธอรำคาญเมื่อพวกเขาเข้าใกล้จุดหมายปลายทาง เธอก็รู้สึกหงุดหงิดมากขึ้น เธอสามารถเอาชนะเขาได้ในทุกเรื่อง แต่ไม่ใช่ในเรื่องของความรู้สึกและชีวิต เธอไม่ได้อยากแพ้! เมื่อพวกเขาไปถึงชั้นล่างของอพาร์ตเมนต์ของเธอ เธอก็ถอดเข็มขัดนิรภัยแล้วยิ้ม “อีกอย่าง ตอนนี้ฉันมีแฟนแล้วนะ แบบที่จะคบกันยาว ๆ เลยด้วย ฉันจะส่งคำเชิญถึงคุณนะถ้าเราตัดสินใจที่จะแต่งงานกัน”หลังจากที่เธอพูดจบ เธอก็แสดงสีหน้าที่พอใจในขณะที่เธอเปิดประตูรถเพื่อที่จะลงไป เธอเพิ่งจะก้าวลงไปเมื่อเธอถูกลากกลับเข้าไปในรถอีกครั้งในขณะนี้ ใบหน้าของแจ็คสันอยู่ตรงหน้าเธอพอดี เขาดูราวกับว่าเขากำลังจะกลืนกินเธอทั้งเป็น!เธอเบิกตากว้างด้วยความตกใจ แววตาของเขาดูน่ากลัวเมื่อครู่ที่แล้ว แต่ตอนนี้ มันกลับมาเป็นปกติแล้ว ในครู่หนึ่งเธอคิดว่าเธอกำลังหลอนไปซะแล้วเขาถามอย่างตรงไปตรงมาว่า “เขาทำให้คุณรู้สึกดีกว่าผมหรือเปล่
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 754 เมื่อคุณเมาแล้วโทรหาแฟนเก่า
ธัญญ่าสังเกตเห็นความหิวของทิฟฟานี่และถามว่า “คุณเป็นอะไรไป? เกิดอะไรขึ้น? คุณยังไม่ได้กินอะไรเหรอ?”ทิฟฟานี่เอนหลังพิงเก้าอี้แล้วถอนหายใจยาวด้วยความโล่งอก “ไม่มีอะไรหรอก… ฉันเหนื่อยแล้ว ฉันจะเข้านอนล่ะ เดี๋ยวฉันจะล้างจานพรุ่งนี้เช้าเอง ทิ้งพวกมันไว้นั่นแหละ”เธอนอนอยู่บนเตียงพลางพลิกตัวไปมาเพราะนอนไม่หลับ เธออดไม่ได้ที่จะรู้สึกสั่นคลอนว่าคำพูดของเธอกับแจ็คสันนั้นอาจจะข้ามเส้นเกินไป เธอรู้สึกว่าเธอควรจะขอโทษเขา แต่เธอก็รู้สึกเขินเกินกว่าจะทำเช่นนั้นเธอจึงส่งข้อความถึงแอเรียนเพื่อขอคำแนะนำ เธอได้ให้บทสรุปสั้น ๆ เกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับแอเรียนด้วยคำตอบของแอเรียนมาเร็วพอดี “ในเมื่อเธอคิดว่าเธอได้ล้ำเส้น เธอก็ไม่ควรลังเลที่จะขอโทษ ไม่อย่างนั้นเธอจะรู้สึกไม่สบายใจต่อไป เพียงแค่ปฏิบัติต่อมันเหมือนกับว่ามันเป็นวิธีการบรรเทาความรู้สึกผิดชอบชั่วดีของเธอ ไม่ใช่ว่าเธอจะเสียผิวหนังไปเพราะคำขอโทษเสียหน่อย สังคมของเราไม่ได้ใหญ่โตขนาดนั้น เธอจะต้องเจอเขาอีกอยู่ดี”หลังจากที่ได้รับการสนับสนุนจากแอเรียน ทิฟฟานี่ก็ไม่ลังเลที่จะส่งข้อความถึงแจ็คสันอีกต่อไป"ขอโทษ ฉันพูดแรงไปหน่อย อย่าถือสาฉันเล
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 755 ฉันเป็นแฟนเก่าของคุณนะ
เธอลงจากรถและมองไปรอบ ๆ เมื่อไปถึงข้างนอกบาร์ที่แจ็คสันอยู่ แต่เธอไม่พบเขาเลย เขายังอยู่ข้างในเหรอ? เธอไม่อยากจะเข้าไปหาเขาในบาร์ขณะที่แต่งตัวแบบนี้จริง ๆ ด้วยเหตุผลนั้น เธอจึงโทรหาเขา ใช้เวลาสักครู่ก่อนที่การโทรจะเชื่อมต่อในที่สุด ในขณะนั้นความอดทนของเธอเกือบจะถึงขีดจำกัด "คุณอยู่ไหน? ฉันอยู่นอกบาร์ เร็วเข้า!”ทันใดนั้นเธอก็ได้ยินเสียงรถบีบแตรจากด้านหลัง เธอหันกลับไปและเห็นแจ็คสันอยู่ในรถของเขา! เธอเดินไปและขึ้นรถเขาเอนหลังพิงเบาะนั่งผู้โดยสารราวกับว่ากำลังจะหลับ เธอไม่เสียเวลาและขับรถพาเขากลับไปที่ไวท์ วอเตอร์ เบย์ วิลล่าทันที ตอนแรกเธอไม่ได้ตั้งใจจะเข้าไปข้างใน อย่างไรก็ตาม เมื่อเธอเห็นว่าเขาเมามากเธอจึงรวบรวมความกล้าและช่วยเขาเข้าไปข้างในเธอพบสวิตช์บนผนังห้องนั่งเล่นอย่างง่ายดาย โดยเปิดไฟก่อนที่จะโยนเขาลงบนโซฟา “คุณอยู่คนเดียวได้ใช่ไหม?” เธอถามพลางหอบ “ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ฉันจะกลับแล้วนะ สาว ๆ ที่อยู่กับคุณตอนกลางคืนไปไหนหมดล่ะ? ฉันคิดว่าฉันต้องเป็นหนี้คุณในชาติที่แล้วแน่ ๆ !”แจ็คสันมองเธอด้วยดวงตาที่หรี่ลงจากความเมาจนเหลือเพียงครึ่งเดียว “คุณมาทำไม?”“แล้วคุณโทรมาทำไม?” เธอ
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 756 ปลอดภัยโดยสวัสดิภาพ
ทิฟฟานี่เม้มปากและจ้องมองเขาเงียบ ๆ สักพัก จากนั้นเธอก็เดินไปที่ประตู“มันดึกไปแล้ว” เขาพูดกับเธอ “ผมจะไม่รับผิดชอบหากเกิดอะไรขึ้นกับคุณ คุณจะอยู่ที่นี่หรือเอารถของผมไปก็ได้”เธอหยุดเดินแต่ไม่ยั้งยืนยง “จะไม่มีอะไรเกิดขึ้นหรอก คุณไม่ต้องห่วงฉันหรอก”โดยที่เธอไม่รู้ตัว แจ็คสันได้ตามเธอออกไป เขามองดูเธอเรียกแท็กซี่และขึ้นรถก่อนที่จะตามเธอกลับบ้านจนกว่าเขาจะแน่ใจว่าเธอปลอดภัย…วันรุ่งขึ้นที่คฤหาสน์เทรมอนต์มาร์คได้จัดเวลาพาแอเรียนไปตรวจครรภ์ตามปกติเพราะแอเรียนตื่นสายพวกเขาจึงออกจากบ้านตอนเกือบ 10 โมงเช้าตอนนี้มีท้องน้อยที่เห็นได้ชัดที่ท้องส่วนล่างของเธอ ทารกก็เคลื่อนไหวด้วยความถี่ที่เพิ่มขึ้นเช่นกัน นั่นยิ่งทำให้มาร์คกังวลมากขึ้นไปอีก เขาจะดูแลเธอทุกวินาทีที่เขาทำได้ เพราะเขากลัวว่าเธอจะพบอันตรายใด ๆเมื่อพวกเขาขึ้นรถ มาร์คก็รัดเข็มขัดนิรภัยให้แอเรียนอย่างระมัดระวัง ความตั้งใจบนใบหน้าของเขาทำให้แอเรียนต้องหยอกล้อเขา “ฉันไม่คิดว่าฉันต้องคาดเข็มขัดนิรภัยที่เบาะหลังถูกไหม? อีกอย่าง… ฉันจะไม่สบายตัวเมื่อต้องรัดเข็มขัดนิรภัยไว้ข้ามท้องของฉัน…”“ฉันคลายมันได้เสมอถ้ามันแน่นเกินไป” เ
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 757 เด็กขี้เหร่
เมื่อแอเรียนออกมาจากห้องอัลตราซาวนด์ มาร์คก็ก้าวไปข้างหน้าเพื่อช่วยพยุงเธอ “เป็นยังไงบ้าง? หมอว่ายังไงบ้าง?”แอเรียนแสดงผลอัลตราซาวนด์ให้เขาดู “ทำไมฉันถึงมองว่าดูลูกน่าเกลียดจัง? คุณหมอบอกว่าพัฒนาการของเจ้าตัวน้อยเป็นไปตามปกติดีและเขาก็แข็งแรงดีด้วย อวัยวะที่สำคัญ ๆ ของเขาก็เติบโตได้ดีเลย... มือและขาได้รับการพัฒนามาอย่างดี แต่... เขาดูน่าเกลียดจริง ๆ นะ นี่เป็นภาพ 3 มิติจากอัลตราซาวนด์ ฉันคิดว่านี่น่าจะนับเป็นภาพแรกของลูกเลยก็ได้นะ...”มาร์คจ้องไปที่ภาพอัลตราซาวนด์ 3 มิติและขมวดคิ้ว “บางที… เขาอาจจะดูดีขึ้นเมื่อเขาเกิด? ทุกอย่างอาจดูน่าเกลียดเพราะยังอยู่ในท้องก็ได้ ถูกไหม? ไม่ต้องกังวลหรอก แค่เธอคลอดทารกได้อย่างปลอดภัยก็เพียงพอแล้ว แม้ว่าเขาจะน่าเกลียดแต่ก็ไม่มีทางที่เราจะไม่รักเขา เขาเป็นลูกคนแรกของเราเลยนะ”ริมฝีปากของแอเรียนกระตุก “แม้ว่าคุณจะบอกให้ฉันมองโลกในแง่ดี แต่การขมวดคิ้วบนใบหน้าของคุณนั้นบอกอย่างอื่น จริง ๆ แล้ว ลึก ๆ คุณรู้สึกรังเกียจใช่ไหม?เขาพูดไม่ออกชั่วขณะ เขาเป็นผลผลิตจากพันธุกรรมของตระกูลเทรมอนต์และแอเรียนก็ไม่ได้ขี้เหร่เช่นกัน ใครจะไปคิดว่าลูกของพวกเขาจะดูน
Latest chapter
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1270 การปรากฏตัวของเจนิซ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1269 สมอร์เป็นเด็กใจร้อน
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1268 อเลฮานโดรผู้ได้รับรางวัลออสการ์สำหรับนักแสดงดีเด่น
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1267 คนสองคนที่ไม่ได้รู้สึกอะไรกันสามารถอยู่ด้วยกันได้เหรอ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1266 เล่นใหญ่
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1265 ใจเย็น ๆ เจ้าซื่อบื้อ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1264 เหล่าแม่ ๆ และภรรยา
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1263 เขานึกว่าเธอคิดว่า
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1262 หุบปากซะไอ้สารเลว
