บทที่ 498 เศษแก้ว

วันรุ่งขึ้น ร้านขนมเปิดตามปกติตามคำขอของทิฟฟานี่ เธอทำให้ทุกคนลืมเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวาน รวมทั้งแอเรียนด้วย แต่แอเรียนยังค่อนข้างนอย และไม่มีแรงจูงใจในการเตรียมขนมหวานเหมือนเช่นเคย

ประมาณสิบโมงเช้า ฌองบุกเข้าไปในร้านอย่างโกรธเคืองกับแอรี่ เมื่อเห็นว่ายังมีลูกค้าคนอื่น ๆ อยู่ในร้าน นายาจึงรักษาความสุภาพ “ให้เราช่วยอะไรไหมคะ?”

ฌองดึงแอรี่ที่ได้รับบาดเจ็บไปทั่วร่างกายมาด้านหน้า “พวกคุณทั้งหมดตีลูกสาวผมเหรอ? ทำร้ายเธอคนเดียวทั้ง ๆ ที่พวกคุณอยู่กันเป็นกลุ่ม ผมจะโทรแจ้งตำรวจ!”

นายาขมวดคิ้ว “ทำไมคุณไม่ถามลูกสาวของคุณว่าเธอทำอะไร?”

“เธอมีหลักฐานเหรอ?” แอรี่ยิ้มเยาะเย้ย

นายาพูดไม่ออกเพราะความโกรธของเธอ “เลิกยุ่งกับที่นี่ได้แล้ว!”

ฌองคิดแต่จะล้างแค้นให้ลูกสาวในขณะที่เขาประกาศให้ลูกค้าของร้านฟังว่า “นี่เป็นร้านของอันธพาล ลูกสาวของผมมาที่นี่เพื่อซื้อของหวานเมื่อวานนี้และถูกพวกเขาทุบตี พวกเขาถึงขั้นปิดร้านทุบตีเธอ พวกเธอกล้าดียังไงมาอุดหนุนร้านแบบนี้?”

ลูกค้าดูพ่อลูกคู่นี้เหมือนดูละคร เนื่องจากพวกเขาเป็นลูกค้าประจำของร้าน ส่วนใหญ่จึงไม่สงสัยในบนิสัยของแอเรียนและลูกจ้างของเธอ

ฌองหน้าแดงด้ว