บทที่ 74

อะไรนะ?

มาเดลีนแทบไม่เชื่อหูตัวเอง

เจเรมี่เรียกเธอว่าภรรยาของเขานั่นเป็นเรื่องเพ้อฝันมากพออยู่แล้ว แต่สิ่งที่ทำให้เธอประหลาดใจที่สุดคือวิธีที่เจเรมี่พูดกับเจ้านายของเธอ

ลุง?

เธอไม่รู้จักชื่อของชายที่ช่วยเธอมาทั้งสองครั้ง เธอรู้เพียงว่าพนักงานจะเรียกเขาว่าคุณวิทแมน

ในขณะนั้น มาเดลีนไม่มีความคิดอะไรเลยในตอนนั้น หลังจากนั้น มีคนจำนวนมากที่มีนามสกุลเดียวกันในโลกนี้ ดังนั้น เธอไม่คิดว่าว่าเขาจะเป็นลุงของเจเรมี่

เฟลิเป้ วิทแมน เดินลงจากรถอย่างช้าๆ ก่อนจะทอดสายตามองไปที่มาเดลีนด้วยความงุนงง “งั้น เธอเป็นภรรยาของเจเรมี่หรือเปล่า?”

มาเดลีนเปิดปากของเธอหลังจากจมอยู่ในความงุนงงเช่นกัน “สำหรับตอนนี้”

เจเรมี่ก้มหน้าลงเมื่อได้ยินคำตอบของมาเดลีน

“สำหรับตอนนี้งั้นหรอ?” คำตอบของเธอทำให้เฟลิเป้รู้สึกสนใจ เขามองไปที่เจเรมี่ด้วยรอยยิ้มเล็กๆบนใบหน้า “ถ้าเป็นอย่างนั้น ผมจะไม่ห้ามถ้าจะพาภรรยากลับบ้าน”

เฟลิเป้เข้าไปในรถของเขาอีกครั้งก่อนจะมองไปที่มาเดลีน “อย่าลืมมาทำงานพรุ่งนี้ ผมเชื่อในความสามารถของเธอ เธอจะสามารถประสบความสำเร็จได้มากมายในหน้าที่งานของเธอ”

“ขอบคุณค่ะ คุณวิทแมน ฉันจะทำให้ดีที่สุด”