八十七
เสียงครางหวานหูหลุดออกมาโดยที่เธอไม่ทันตั้งตัว ร่างกายสะท้านเฮือก ความวาบหวามราวกับคลื่นกระเพื่อมซัดเข้ามาอย่างไม่หยุดหย่อน ใบหน้าหวานแดงก่ำ เธอพยายามจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ไม่มีแม้แต่แรงจะเปล่งเสียง
“เคยลองช่วยตัวเองด้วยรูนี้บ้างไหม?” หยวนยิงกระซิบถาม น้ำเสียงเจือไปด้วยความขบขัน “เหมือนในนิยายที่หนูแต่งไง...”
‘เรื่องไหน...มีหลายเรื่อง!’
ถังหูลู่ครุ่นคิดติดตลก ทั้งที่สติแทบจะหลุดลอยไปกับสัมผัสร้อนแรงที่เขามอบให้
ในที่สุด ก็ได้รู้ซึ้งว่าการอาบน้ำกับเขา มันหมายความว่ายังไง—ในแบบฉบับของหยวนยิง
เป็นการอาบน้ำ...ที่ไม่ใช่แค่อาบน้ำเท่านั้น...
ถังหูลู่ตัวสั่นสะท้าน ความรู้สึกมากมายประเดประดังเข้ามา คลื่นอารมณ์ซัดโหมไปทั่วร่างราวกับพายุคลั่งที่โหมกระหน่ำในคืนพายุฝน
ลมหายใจของเธอขาดห้วง สัมผัสจากนิ้วของเขาที่ตอดตวัดและแหย่เข้าแหย่ออก ทำให้ร่างกายเธอตอบสนองโดยไม่อาจควบคุมได้
หัวใจเต้นรัวจนเหมือนจะทะลุออกมาจากอก ริมฝีปากเผยอขึ้นเล็กน้อย เสียงลมหายใจสั่นไหว ไม่แน่ใจว่าเป็นเพราะความอ่อนไหวจากสัมผัสของเขา หรือเพราะความหวาดหวั่นในสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นต่อจากนี้กันแน่?
“ก็นิยายวายเสียว ๆ พวกนั้นไง.
