ฉันวางแก้วบนโต๊ะเสียงดัง จนเขาขมวดคิ้วสงสัย
“อะไรวะ ฉันจะมารีเล็กซ์ ดันเจอชีวิตดราม่า” ฉันถอนหายใจใส่เขา ก่อนจะทิ้งตัวพิงโซฟา แล้วปล่อยให้น้ำตาไหลออกมาช้า ๆ
ฉันดราม่าเหมือนที่เขาพูดจริง ๆ ฉันนั่งร้องไห้ไปกินเหล้าไป จนตัวเองเริ่มเมา เมา... และก็เมา
‘ตึง~’ PRIM อยู่ ๆ ปริมก็ไลน์มาหาฉัน พร้อมกับส่งรูปดินเนอร์สุดหรูกับคุณภัทรมาให้...
PRIM: ฉันควรเลือกพ่อของลูกจริง ๆ ถูกไหม มีความสุขจัง แต่บอสก็เสียดาย ทำยังไงดี ภัทรกลับมาดูแลฉันอีกแล้ว ใจนึงก็กลัวเจ็บ แต่อีกใจก็รัก… อยากมีชีวิตครอบครัว พ่อ แม่ลูกแสนอบอุ่น แต่ฉันกลัว ๆ ๆ กลัวเขาเทอ่ะ
น้ำตาฉันหยดเพาะลงจอมือถือ มือที่จับอยู่บีบมันแน่น แน่นจนฉันเริ่มสั่นไปทั้งตัว...
ฉันสูดหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนจะกลั้นใจพิมพ์ตอบปริมไปทั้งน้ำตา
ฉัน: ขอให้ดีได้ตลอด สู้ ๆ นะ ทั้งแม่ และลูก
พิมพ์เสร็จฉันถึงกลับหมดแรง จนเผลอปล่อยมือถือหล่นลงพื้น ก่อนที่จะฟุบหน้าที่เต็มไปด้วยน้ำตาลงไปบนตักเขา แล้วสะอื้นไห้ออกมาอีกระรอกใหญ่
“ฮือ ๆ ขออยู่
