“เฮ้อ... แม่ล่ะปวดหัว ถ้าได้เจอหน้าได้เห็นดีกันแน่” หลังจากจัดการส่งแขกเหรื่อกลับบ้านได้ไพลินก็มานั่งสงบอารมณ์อยู่ในห้องพักของพลอยพิม
ตอนนี้ไพลินเริ่มที่จะไม่ปลื้มว่าที่ลูกเขยของเธอเสียแล้ว เพราะการหายตัวไปในงานวันหมั้นที่เธอลงทุนจัดงานเองทุกอย่าง เท่ากับว่าต้องการหักหน้าครอบครัวของเธออย่างเห็นได้ชัด ดีที่แขกเหรื่อที่มางานเชื่อว่าลอเลนโซป่วยเข้าโรงพยาบาลกะทันหันไม่เช่นนั้นครอบครัวของเธอคงถูกนินทาไม่จบแน่
“ว่าที่ลูกเขยพี่นี่ก็แสบจริงๆ นะครับ หายไปวันไหนไม่หาย มาหายวันหมั้น” ภคพลอดเกริ่นถึงเรื่องของลอเลนโซขณะนั่งดื่มกับพี่ชายตัวเองไม่ได้
“ฉันคิดว่ามันตายก่อนพ่อมันด้วยซ้ำ เสือกรอดกลับมาได้อีก” ภควัตรมีสีหน้าไม่ค่อยสบอารมณ์
“นั่นสิ เอกสารที่เราทำเอาไว้เลยยังไม่ได้ใช้เสียที”
“ก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมอเลกซ์ถึงต้องให้ลูกคนโตเซ็นลงลายมือร่วมด้วยทุกครั้งที่จะขายกิจการ” ภควัตรยกแก้วไวน์ขึ้นดื่มอีกใหญ่ แววตาของเขาเต็มไปด้วยความไม่พอใจในตัวของลอเลนโซเอามากๆ
นึกย้อนกลับไปก็อดคิดตำหนิคนที่เขาจ้างไปเก็บลอเลนโซไม่ได้ เขาอุตส่าห์ทุ่มเงินก้อนโตให้ๆ ไอ้พวกนักเลงพวกนั้นให้จัดการกับลอเลนโซไม่ให้เหลือชื
