"นายครับ พี่เพลิงบอกทำแผลเสร็จเดี๋ยวลงมา" ทันทีที่เดินกลับมาถึงห้องทำงาน บอลก็รายงานผู้เป็นนายซึ่งเป็นผู้ว่าจ้างของเจ้านายตัวเองอีกทีตามคำสั่งที่ได้รับ
"อืม" คนที่ถือวิสาสะนั่งอยู่หลังเบาะบนเก้าอี้โต๊ะทำงานของเพลิง ครางตอบในลำคอกลับมาเบาๆอย่างรับรู้
"งั้นผมขอตัวไปเฝ้าบ่อนต่อก่อนนะครับ" พอเห็นว่าหมดหน้าที่ของตัวเองแล้วบอลก็เอ่ยบอก แล้วโค้งคำนับด้วยความเคารพ ก่อนจะหมุนตัวเดินฝ่าการ์ดสี่ห้าคนที่ยืนเฝ้าอยู่หน้าประตูออกไปทันที
แกร๊ก|
เพลิงตวัดสายตาไปมองหญิงสาวที่กำลังเดินออกมาจากห้องน้ำ ขณะที่ตนหยิบสำลีขึ้นมาชุบแอลกอฮอล์เพื่อล้างแผล ทว่ารีบวางลงเมื่อเห็นว่าเธอเดินตรงไปยังบานประตู
"จะไปไหน" น้ำเสียงเยือกเย็นเอ่ยถามขึ้นทำลายความเงียบ ทำเอาเนเน่หยุดฝีเท้าเหล่ตามองด้วยสีหน้านิ่ง ริมฝีปากอวบอิ่มแดงระเรื่อเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นซีดเผือดหลังเริ่มมีอาการบางอย่างแทรกเข้ามา
"....." เธอแสร้งทำเป็นไม่ได้ยินคำถามนั้น ขาเรียวก้าวเดินต่อจนถึงบานประตู
หมับ!
แต่แล้วยังไม่ทันที่จะได้เอื้อมมือไปจับลูกบิดก็ถูกมือหนาของอีกคนเข้ามากระชากไว้เสียก่อน ด้วยความอ่อนแรงทำให้ตัวเธอถลาไปแนบชิดกับแผงอกแกร่ง
"อ๊ะ!" เนเน่ร้
