"คุณเพลิงมาทำไมไม่บอกป้าเลยคะ แล้วคุณเสือ คุณเล้ง คุณตี๋มาด้วยเปล่า ดีนะที่ป้าเห็นรถจอดอยู่เลยรีบจัดการโทรสั่งอาหารไว้ให้ เดี๋ยวสักพักก็คงน่าจะมาสะ.." ขณะที่เพลิงกำลังเดินอารมณ์ร้อนลงบันไดมาชั้นล่างนั้น ก็ต้องหยุดฝีเท้าเมื่อได้ยินเสียงแม่บ้านวัยกลางคนซึ่งเดินออกมาจากห้องใต้บันไดเอ่ยทักทายขึ้น
"กลับไป" แต่ยังพูดไม่ทันจบเจ้าของชื่อก็โพล่งไล่แทรกด้วยสีหน้าไม่สบอารมณ์ ทำเอาแม่บ้านต้องรีบน้อมรับคำสั่งในวินาทีนั้นด้วยความรู้สึกกลัว
"ค่ะๆ" เธอก้มหน้างุด พลางหมุนตัวสาวเท้าเดินออกไปทันที เพราะเพลิงเวลาโมโหน่ากลัวมากเธอรู้ดีจึงไม่อยากเซ้าซี้อะไรเดี๋ยวพานเจ็บตัวเสียเปล่าๆ
"....." พอเห็นป้าแม่บ้านเดินพ้นประตูไป สองขาแกร่งก็ขยับเดินต่อออกมายังสระน้ำหน้าบ้านพัก
มือหนาวางโทรศัพท์มือถือลงบนเตียงนอนริมสระ พร้อมกับดึงผ้าขนหนูพันรอบเอวสอบออก
ตูม!
น้ำในสระกระจายทั่วบริเวณทันทีที่โจรหนุ่มกระโดดลงไปเพื่อระบายอารมณ์ของตัวเอง เขากำหมัดแน่นดำอยู่ใต้น้ำเป็นเวลาหลายนาที
พรึ่บ!
ก่อนจะโผล่ขึ้นมาพร้อมกับสองมือหนาเสยผมด้านหน้าขึ้น หมุนแขนว่ายไปมาอยู่นานแล้วกลับมาริมสระ เขาดีดตัวก้าวขึ้นไปหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมากด
